من یک مدت کوتاهیه که حس عشقی نسبت به معلم مدرسمون دارم.اما هیچ کس از این موضوع خبر نداره.......هم سن پدرمه و یه دختر همسن خودم داره...واقعا نمیدونم این چیه ؟ عشقه به معلمه ؟ فقط دوس دارم خودمو جلوش شاگرده زرنگی نشون بدم یعنی شاگرد زرنگم ولی یه جورایی سر این کلاس بیشتره غیراز این به هیچ چیز دیگش فکر نمیکنم...میشه بهم کمک کنید و بگید چیکار کنم آخه هرروز میبینمش؟
به نظر می رسد احساسات شما یک نوع وسواس فکری است که ریشه در اضطراب و نگرانی های گذشته دارد .
شما فکری می کنید که نکنه واقعی باشد و با خود می گویید که اگر کسی متوجه شود شما را آدم پست و بدکار و مریض می پندارد در حالی که شما رفتار عادی دارید .
در ظاهرعشق شما تحت تأثیر ذهن و افکار نیست بنابراین راهکار های زیر را انجام دهید:
1- سعی کنید با ورزش و تحرکات بدنی اضطراب و تنش را از بدن خود دور کنید.
2- جلوی افکارتان را نگیرید و مقاومت نکنید و سعی کنید با افکارتان کنار بیایید و بگویید که ممکن است فرد عاشق علم و سواد معلمش بشود و این هیچ اشکالی ندارد.
3- هنگام هجوم افکار وسواس گونه و نگران کننده سعی کنید با تغییر مکانی و یا تمرکز یابی و توجه گردانی از موضوع وسواس گونه به موضوع دیگر از ماندن و احساس درماندگی واجبار جلوگیری کنید .همچنین با قطع ناگهانی افکار و فرمان بس کن به افکار می توانید از شر این افکار خلاص شوید . شمارش معکوس هنگام هجوم این افکار مثلا از 54687سه تا سه تا شمردن یکی از تکنیک های مدیریت فکر است که در بعضی موارد کاریی بالایی دارد.
4- خود را دست بسته فرض نکنید و به این افکار اهمیت ندهید و سعی کنید عمدا این افکار را به ذهن بیاورید و به آنها بخندید .
5- انتظار نداشته باشید که به سرعت وضعیتتان عادی شود چون ممکن است با انجام دقیق این تکنیک ها ماه ها طول بکشد تا وضعیت افکار شما عادی شود.
موفق باشید.
