چرا قرآن عربی است؟

این امر دلایل متعددی دارد؛ از جمله:
1. ایجاد زبانی مشترک در میان همه پیروان و در واقع فراهم ساختن نوعی وحدت و پیوند بین‌الملل دینی، باعث تأکید بر قرائت و حفظ زبان عربی شده است.
2. روح و محتوای هر پیام و سخنی در قالب زبان خاص خود، عمیق‌تر درک می‌شود تا زمانی که به زبان‌های دیگر برگردانده شود و قرآن که‌دارای مضامین بسیار بلند و عالی است، هرگز قابل ترجمه دقیق و کامل به هیچ زبانی نیست. ترجمه‌های قرآن معمولاً نارسا و در مواردی دارای غلط است. کافی است اندکی در مباحث مربوط به زبان‌شناسی، فن ترجمه و تئوری‌های مربوط به آن و نقد ترجمه‌های قرآن مطالعه شود، آن گاه روشن می‌گردد که فرق بین قرآن و ترجمه‌هایش، همان فرق بین کتاب الهی و بشری است.
3. قرآن علاوه بر محتوای مطالب، از لطافت زیبایی و نکات ادبی عجیبی برخوردار است که خود وجهی از وجوه اعجاز قرآن می‌باشد و در قالب هیچ ترجمه‌ای بیان شدنی نیست.برای آگاهی بیشتر ر.ک: مجله بینات و مجله مترجم (ویژه نامه قرآن).
تردیدی نیست که زبان‌ها از نظر بلاغت و شیوایی می‌کنند و نمی‌توان تمام معانی و مقاصد قرآن را به زبان دیگر برگرداند. از این رو (تحدی) قرآن در اثبات ناتوانی انسان‌ها در تهیه متنی همانند قرآن، شامل مجموعه امتیازات لفظی و معانی والای قرآن است.ر.ک: محمود رامیار، تاریخ قرآن، ص 649.
4. تشویق و ترغیب بر استفاده از همان الفاظی که جبرئیل بر پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله نازل فرموده، یکی از شیوه‌های حفظ قرآن از تحریف است؛ چنان که وقتی مطلبی نزد همگان با یک قرائت معین به اثبات رسیده باشد، تحریف آن مشخص خواهد شد. از این رو در تاریخ اسلام وقایعی نقل شده است که مسلمین حتی نسبت به جا به جایی یا حذف یک (واو)، حساسیت نشان می‌دادند.
5. گفتنی است حتی ترجمه قرآن به زبان عربی، موجب اختلاف در میان مسلمانان شد تا آنجا که برخی تا مرز تکفیر یکدیگر پیش رفتند. بدین جهت در دوره عثمان (سال 25 ه.ق) صحابه پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله - و از جمله حضرت علی‌علیه السلام بر ضرورت وجود قرآن رسمی (غیر ترجمه‌ای) به توافق رسیدند.
6. در پایان گفتنی است، آنچه بسیار ثواب دارد تلاوت قرآن و نگاه به آیات آن همراه با دقت و تفکر است.