رابطه نظام عالم و معجزه را شرح دهید؟
ما یک نظام عِلّی داریم و یک نظام عادی. ذات اقدس اله جهان را بر اساس نظم علّی یا علت و معلول آفرید، یعنی هر معلولی با علتی خاص در ارتباط است و از علت خاص، معلول مخصوص پدید می‌آید. یکی از قوانین اصلی نظام علّیِ حاکم بر جهان هستی، این است که ذات اقدس اله باید بشر را بپروراند، تربیت کند، هدایت کند و وحی و نبوت را نصیب او کند. مردم که نمی‌دانند فلان شخص پیغمبر است یا نه، بنابراین برای تشخیص پیامبر ناچارند از کرامت و معجزه استفاده کنند. پیامبر باید نشانه‌ای بیاورد که ادعای خود را ثابت کند و نشانه درستی ادعای پیامبر همان معجزه او است. بنابراین خود وحی و نبوت همراه با معجزه، جزء نظام عِلّی حاکم بر عالم است. کاری که معجزه می‌کند این نیست که نظام علّی را بر هم بزند، بلکه معجزه خرق عادت است نه خرق علیّت. معنای اعجاز این نیست که معلولی بدون علت پیدا شود، بلکه معنای اعجاز این است که این شی‌ء (معجزه) علت‌های فراوانی دارد که بعضی از آنها شناخته شده و برخی دیگر شناخته نشده است مگر برای اولیای الهی. اگر کاری از راه علل شناخته شده صورت گیرد مطابق با نظم علّی و عادّی است. و اگر از راه علل ناشناخته صورت پذیرد مطابق با نظم علّی هست ولی عادی نیست و معجزه خرق (خلاف) عادی است نه خرق علیّت. بنابراین نظام حاکم بر جهان با معجزه و کرامت بر هم نمی‌خورد و هیچ تغییری نمی‌کند. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 80/500020)
عنوان سوال:

رابطه نظام عالم و معجزه را شرح دهید؟


پاسخ:

ما یک نظام عِلّی داریم و یک نظام عادی. ذات اقدس اله جهان را بر اساس نظم علّی یا علت و معلول آفرید، یعنی هر معلولی با علتی خاص در ارتباط است و از علت خاص، معلول مخصوص پدید می‌آید. یکی از قوانین اصلی نظام علّیِ حاکم بر جهان هستی، این است که ذات اقدس اله باید بشر را بپروراند، تربیت کند، هدایت کند و وحی و نبوت را نصیب او کند. مردم که نمی‌دانند فلان شخص پیغمبر است یا نه، بنابراین برای تشخیص پیامبر ناچارند از کرامت و معجزه استفاده کنند.
پیامبر باید نشانه‌ای بیاورد که ادعای خود را ثابت کند و نشانه درستی ادعای پیامبر همان معجزه او است. بنابراین خود وحی و نبوت همراه با معجزه، جزء نظام عِلّی حاکم بر عالم است.
کاری که معجزه می‌کند این نیست که نظام علّی را بر هم بزند، بلکه معجزه خرق عادت است نه خرق علیّت. معنای اعجاز این نیست که معلولی بدون علت پیدا شود، بلکه معنای اعجاز این است که این شی‌ء (معجزه) علت‌های فراوانی دارد که بعضی از آنها شناخته شده و برخی دیگر شناخته نشده است مگر برای اولیای الهی.
اگر کاری از راه علل شناخته شده صورت گیرد مطابق با نظم علّی و عادّی است. و اگر از راه علل ناشناخته صورت پذیرد مطابق با نظم علّی هست ولی عادی نیست و معجزه خرق (خلاف) عادی است نه خرق علیّت. بنابراین نظام حاکم بر جهان با معجزه و کرامت بر هم نمی‌خورد و هیچ تغییری نمی‌کند.
(لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 80/500020)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین