ما یک نظام عِلّی داریم و یک نظام عادی. ذات اقدس اله جهان را بر اساس نظم ‌علّی یا علّت و معلول آفرید، یعنی هر معلولی با علتی خاص در ارتباط است و از علت ‌خاص، معلول مخصوص پدید میآید. یکی از قوانین اصلی نظام علّی حاکم بر جهان ‌هستی این است که ذات اقدس اله باید بشر را بپروراند، تربیت کند، هدایت کند و وحی ‌و نبوت را نصیب این مردم کند. مردم که نمیدانند فلان شخص پیغمبر است یا نه، ‌بنابراین برای تشخیص پیامبر ناچارند از کرامت و معجزه استفاده کنند. پیامبر باید ‌نشانهای بیاورد که ادعای خود را ثابت کند و نشانه درستی ادعای پیامبر همان معجزه ‌اوست. بنابراین خود وحی و نبوت همراه با معجزه، جزء نظام عِلّی حاکم بر عالم است.‌ کاری که معجزه میکند این نیست که نظام علّی را بر هم بزند بلکه معجزه خرق ‌عادت است نه خرق علیّت. معنای اعجاز این نیست که معلولی بدون علت پیدا شود، ‌بلکه معنای اعجاز این است که این شیء (معجزه) علتهای فراوانی دارد که بعضی از ‌آنها شناخته شده و برخی دیگر شناخته نشده است مگر برای اولیای الهی. اگر کاری از راه علل شناخته شده صورت گیرد مطابق با نظم علّی و عادّی است. ‌و اگر از راه علل ناشناخته صورت پذیرد مطابق با نظم علّی هست ولی عادّی نیست و ‌معجزه خرق (خلاف) عادت است نه خرق علیّت. بنابراین نظام حاکم بر جهان با معجزه و ‌کرامت بر هم نمیخورد و هیچ تغییری نمیکند.‌ ( آیةالله جوادی آملی )
خداوند جهان را با نظام احسن آفریده ،پس معجزه، کرامت و امثال آن که به نوعی بر هم زدن نظام عالم است چگونه ممکن است ؟
ما یک نظام عِلّی داریم و یک نظام عادی. ذات اقدس اله جهان را بر اساس نظم علّی یا علّت و معلول آفرید، یعنی هر معلولی با علتی خاص در ارتباط است و از علت خاص، معلول مخصوص پدید میآید. یکی از قوانین اصلی نظام علّی حاکم بر جهان هستی این است که ذات اقدس اله باید بشر را بپروراند، تربیت کند، هدایت کند و وحی و نبوت را نصیب این مردم کند. مردم که نمیدانند فلان شخص پیغمبر است یا نه، بنابراین برای تشخیص پیامبر ناچارند از کرامت و معجزه استفاده کنند. پیامبر باید نشانهای بیاورد که ادعای خود را ثابت کند و نشانه درستی ادعای پیامبر همان معجزه اوست. بنابراین خود وحی و نبوت همراه با معجزه، جزء نظام عِلّی حاکم بر عالم است.
کاری که معجزه میکند این نیست که نظام علّی را بر هم بزند بلکه معجزه خرق عادت است نه خرق علیّت. معنای اعجاز این نیست که معلولی بدون علت پیدا شود، بلکه معنای اعجاز این است که این شیء (معجزه) علتهای فراوانی دارد که بعضی از آنها شناخته شده و برخی دیگر شناخته نشده است مگر برای اولیای الهی.
اگر کاری از راه علل شناخته شده صورت گیرد مطابق با نظم علّی و عادّی است. و اگر از راه علل ناشناخته صورت پذیرد مطابق با نظم علّی هست ولی عادّی نیست و معجزه خرق (خلاف) عادت است نه خرق علیّت. بنابراین نظام حاکم بر جهان با معجزه و کرامت بر هم نمیخورد و هیچ تغییری نمیکند.
( آیةالله جوادی آملی )
- [سایر] رابطه نظام عالم و معجزه را شرح دهید؟
- [سایر] تفاوت معجزه و کرامت چیست؟
- [سایر] فرق معجزه با کرامت چیست؟
- [سایر] آفرینش نظام احسن یعنی چه؟
- [سایر] چرا نظام هستی احسن است و اکمل نیست؟
- [سایر] چرا در زمان ما معجزه و کرامت تعطیل شده است؟ آیا دلیل آن تکامل عقل بشری است؟
- [سایر] اعجاز قرآن از نظر بیان وسعت جهان آفرینش چگونه است؟
- [سایر] اگر نشانه معجزه، بیمانندی و ناتوانی از همانند سازی است، پس بسیاری از شاهکارهای ادبی جهان نیز باید معجزه باشند؟
- [سایر] شبهه: حضرت علی(ع) به آزادی و خودمختاری و کرامت انسان بیشتر اهمیت میداد تا حقوق نظام و حکومت.
- [سایر] چگونه در دعا از خداوند کرامت بخواهیم؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] انسان باید زکات فطره را به قصد قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعی که آن را می دهد، نیّت دادن فطره نماید.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] انسان باید زکاه فطره را به قصد قربت (یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم) بدهد و موقعی که آن را می دهد؛ نیت دادن فطره نماید.
- [آیت الله بروجردی] انسان باید زکات فطره را به قصد قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعی که آن را میدهد، نیت دادن فطره نماید.
- [آیت الله بروجردی] انسان باید زکات فطره را به قصد قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعی که آن را میدهد، نیت دادن فطره نماید.
- [آیت الله خوئی] کسی که میت را غسل میدهد، باید قصد قربت داشته باشد، یعنی غسل را برای انجام فرمان خداوند عالم بهجا آورد.
- [آیت الله خوئی] انسان باید زکات فطره را به قصد قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعی که آن را میدهد نیت دادن فطره نماید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] انسان باید زکات فطره را به قصد قربت؛ یعنی برای خداوند عالم، بدهد و موقعی که آن را میدهد نیّت دادن فطره نماید.
- [آیت الله علوی گرگانی] انسان باید فقط برای انجام امر خداوند عالم نماز بخواند، پس کسیکه ریا کند یعنی برای نشان دادن به مردم نماز بخواند، نمازش باطل است، خواه فقط برای مردم باشد، یا خدا و مردم هر دو را در نظر بگیرد.
- [آیت الله مظاهری] نیّت یعنی توجّه به عمل برای انجام فرمان خداوند عالم، و لازم نیست نیّت را از قلب خود بگذراند یا به زبان بگوید و همین مقدار که توجّه داشته باشد که نماز میخواند برای خدا، کفایت میکند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] انسان باید نماز را به نیت قربت؛ یعنی فقط برای خداوند عالم به جا آورد و لازم نیست نیت را از قلب بگذراند، یا به زبان مثلاً بگوید که چهار رکعت نماز ظهر میخوانم قربةً الی اللَّه.