لفظ روایت به این صورت است: (السعید من سعد فی بطن أمه والشقی من شقی فی بطن أمه) و اصل این حدیث، روایتی است مفصل از حضرت باقر(ع) که چگونگی پیدایش انسان را بیان می کند. آن حضرت می فرماید: بعد از گذشت چهار ماه از زمانی که بین زن و شوهر مقاربت صورت گرفت و نطفه در رحم مستقر شد، یعنی درست در آغاز زندگانی کودک، خداوند متعال به دو ملک دستور می دهد که یکی در داخل رحم و دیگری در خارج آن تمام مقدرات بچه اعم از روزی، زندگانی و مرگ، تندرستی و بیماری و... را بنویسند. آن دو عرض می کنند از کجا بنویسیم؟ خداوند متعال می فرماید: به پیشانی مادر نگاه کنید و از آنجا بنویسید و در آخر روایت آمده است: (و یحفظان لله البداء فی جمیع ذلک) در تمام این امور، حق بدا و تغییر و تبدل را برای خداوند محفوظ می دارند. بعد از آن امام باقر(ع) از رسول اکرم(ص) نقل می کند: (السعید من سعد فی بطن أمه والشقی من شقی فی بطن امه) (روایت منقول از امام باقر(ع) در کافی، ج 6، ص 13، روایت 4 و بحارالانوار، ج 60، ص 344 ، روایت 31 - روایت منقول از رسول اکرم(ص) در ج 5، ص 9، روایت 13 و ص 157، روایت 10 ذکر شده است. برای بررسی تفاوت های لفظی روایات با متن فوق به مدارک مذکور رجوع شود). و معنای روایت این است که تمام امور اعم از خیر و شر و سعادت و شقاوت، در شکم مادر مقدر می شود، البته سعادت و شقاوت در شکم مادر ضرورت نمی آورد، بلکه صرف امکان و تغییرپذیر است و سرنوشتی که آن دو ملک نوشته اند اقتضای طبع است و ممکن است تغییر پیدا کند. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/11697)
لفظ روایت به این صورت است: (السعید من سعد فی بطن أمه والشقی من شقی فی بطن أمه) و اصل این حدیث، روایتی است مفصل از حضرت باقر(ع) که چگونگی پیدایش انسان را بیان می کند. آن حضرت می فرماید: بعد از گذشت چهار ماه از زمانی که بین زن و شوهر مقاربت صورت گرفت و نطفه در رحم مستقر شد، یعنی درست در آغاز زندگانی کودک، خداوند متعال به دو ملک دستور می دهد که یکی در داخل رحم و دیگری در خارج آن تمام مقدرات بچه اعم از روزی، زندگانی و مرگ، تندرستی و بیماری و... را بنویسند. آن دو عرض می کنند از کجا بنویسیم؟ خداوند متعال می فرماید: به پیشانی مادر نگاه کنید و از آنجا بنویسید و در آخر روایت آمده است: (و یحفظان لله البداء فی جمیع ذلک) در تمام این امور، حق بدا و تغییر و تبدل را برای خداوند محفوظ می دارند.
بعد از آن امام باقر(ع) از رسول اکرم(ص) نقل می کند: (السعید من سعد فی بطن أمه والشقی من شقی فی بطن امه) (روایت منقول از امام باقر(ع) در کافی، ج 6، ص 13، روایت 4 و بحارالانوار، ج 60، ص 344 ، روایت 31 - روایت منقول از رسول اکرم(ص) در ج 5، ص 9، روایت 13 و ص 157، روایت 10 ذکر شده است. برای بررسی تفاوت های لفظی روایات با متن فوق به مدارک مذکور رجوع شود).
و معنای روایت این است که تمام امور اعم از خیر و شر و سعادت و شقاوت، در شکم مادر مقدر می شود، البته سعادت و شقاوت در شکم مادر ضرورت نمی آورد، بلکه صرف امکان و تغییرپذیر است و سرنوشتی که آن دو ملک نوشته اند اقتضای طبع است و ممکن است تغییر پیدا کند. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/11697)
- [سایر] آیا سعادت و شقاوت انسان ها ذاتی است؟ معنای حدیث (الشقی شقی فی بطن امه ....) چیست؟
- [سایر] آیا ستارگان و فلکیات، تعیین کننده سعادت و شقاوت انسان ها و در نتیجه ورودشان به بهشت و جهنم می باشند؟
- [سایر] شیخ شیعه کلینی در کتاب خود "الروضه من الکافی" ج 8 ص 2103 نوشت: همانا ستارگان و فلکیات در سعادت و شقاوت انسان تأثیر دارند و تعیین کننده برای ورود کسی به بهشت یا جهنم است.
- [سایر] سعادت و کمال انسان در چیست؟
- [سایر] سعادت و کمال انسان در چیست؟
- [سایر] سعادت از نظر ملاصدرا چگونه است؟ از نظر او چه معرفتی انسان را به سعادت می رساند؟
- [سایر] وضو چه اثری در کمال و سعادت انسان دارد ؟
- [سایر] اعتقاد به مبدأ و معاد چه نقشی در سعادت انسان ایفا میکند؟
- [سایر] منظور از بطن قرآن چیست؟
- [سایر] طریقه جمع بین دو روایت (الشقی شقی فی بطن امه و السعید سعید فی بطن امه و کل مولود یولد علی الفطره) است ؟
- [آیت الله سبحانی] محلی را که انسان برای اقامت و زندگی خود اختیار کرده وطن اوست، چه در آنجا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد، یا خودش آنجا را برای زندگی اختیار کرده باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . محلی را که انسان برای اقامت و زندگی خود اختیار کرده وطن اوست، چه در آنجا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد، یا خودش آن جا را برای زندگی اختیار کرده باشد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] محلی را که انسان برای اقامت و زندگی خود اختیار کرده وطن او است؛ چه در آنجا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد یا خودش آنجا را برای زندگی اختیار کرده باشد.
- [امام خمینی] محلی را که انسان برای اقامت و زندگی خود اختیار کرده وطن اوست چه در آن جا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد، یا خودش آن جا را برای زندگی اختیار کرده باشد.
- [آیت الله مظاهری] محلی را که انسان برای اقامت و زندگی خود اختیار کرده وطن اوست چه در آنجا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد، یا خودش آنجا را برای زندگی اختیار کرده باشد.
- [آیت الله سیستانی] محلی را که انسان برای اقامت دائمی و زندگی خود اختیار کرده ، وطن اوست ، چه در آنجا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد ، یا خودش آنجا را برای زندگی اختیار کرده باشد .
- [آیت الله نوری همدانی] محلی را که انسان برای اقامت و زندگی خود اختیار کرده وطن او است ، چه در آنجا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد ، یا خودش آنجا را برای زندگی اختیار کرده باشد .
- [آیت الله بروجردی] محلی را که انسان برای اقامت خود اختیار کرده وطن او است، چه در آن جا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد، یا خودش آن جا را برای زندگی اختیار کرده باشد.
- [آیت الله خوئی] محلی را که انسان برای اقامت و زندگی خود اختیار کرده وطن اوست، چه در آنجا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد یا خودش آنجا را برای زندگی اختیار کرده باشد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] تا دو سال پسر یا دختر تمام نشده؛ پدر نمی تواند او را از مادرش جدا کند و احوط و اولی آن است که دختر را تا هفت سال از مادرش جدا نکند.