درپاسخ به توضیح ذیل توجه کنید :
1- در کتاب مقاتل الطالبین و کشف الغمه آمده است که ام‌ابیها از کنیه‌های حضرت فاطمه زهرا(س) است که پیامبر اکرم(ص) به آن حضرت می‌فرمود ام‌ابیها؛ یعنی، مادر پدرش (مادر من).
2- هر چند حضرت زهرا-ع- پس از رحلت حضرت خدیجه بانوی خانه پدر بود و در خدمت پدر بزرگوار بود و در رفع حوایج و انجام کارهای پدر کوشا بود و از این نظر مادر پدر بود ولی فهم حقیقت و واقع این مطلب که چرا پیامبر اکرم(ص) به حضرت فاطمه(س) ام‌ابیها می‌فرمود بسیار مشکل است. برخی به سادگی از آن گذشته و تنها به این اکتفا کرده‌اند که حضرت از شدت علاقه به آن جناب می‌فرمود مادر من. ولی قطعا کلام پیامبر چیزی فراتر از تعارفاتمرسوم و معمولی است.
3- شاید با توجه به این که‌ام در لغت به معنی اصل و ریشه است بتوان گفت حضرت زهرا(س) اصل و منشأ نبوت و ولایت است که اگر وجود آن بزرگوار نبود نبوت پیامبر و ولایت ائمه(ع) آشکار نمی‌شد.
به عبارت دیگر ولایت ثمره نبوت است و نبوت بدون ولایت بی‌معنی است. چنان که در آیه شریفه خداوند به پیامبر می‌فرماید: اگر ولایت را به مردم ابلاغ نکنی رسالتت ناتمام است. و از این جهت که وجود حضرت صدیقه طاهره، منشأ وجود ائمه اطهار بود، منشأ ولایت است پس اگر حضرتش نبود ولایت نبود و نبوت هم به طور کامل ثمربخش نبود، بنابراین آن جناب منشأ نبوت و امامت است.
مؤید این مطلب هم روایتی است که برخی روایت کرده‌اند که خداوند می‌فرماید: ولولا فاطمه لما خلقتکما ؛ اگر نبود فاطمه(س) من شما را (پیامبر و امیرالمؤمنین(ع))نمی‌آفریدم.
برای آگاهی بیشتر ر.ک: زندگانی فاطمه زهرا(س)، حسین عمادزاده. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100129555)
