در میان عرب معمول است که علاوه بر اسم، کنیه ای نیز برای افراد انتخاب می کنند، اگر مرد باشد با (اب) شروع می شود و اگر زن باشد با (امّ).
در روایات اسلامی در میان کنیه های فاطمه زهرا(علیها السلام) کنیه عجیبی دیده می شود که چشم انداز دیگری از عظمت فوق العاده آن حضرت را ترسیم می کند، به حدیث زیر گوش فرا دهید:در (اسد الغابه) آمده است:(کانَتْ فاطِمَةُ تُکَنّی اُمُّ اَبیها)(1)؛ (کنیه فاطمه امّ ابیها (مادر پدرش!) بود).
این معنا در کتاب (استیعاب) از امام صادق(علیه السلام) نیز نقل شده است.(2)این تعبیر عجیب که نظیر آن درباره هیچ یک از زنان اسلام دیده نشده، نشان می دهد که این دختر با وفا آنچنان نسبت به پدرش محبّت می کرد که گویی (یک مادر) برای او بود.
می دانیم پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در همان کودکی مادر خود را از دست داد، ولی این دختر از همان خردسالی از هیچ گونه محبّت و دلسوزی درباره پدر بزرگوارش فروگذار نکرد. هم دختری دلسوز و فداکار و هم مادری مهربان و ایثارگر و هم یاری وفادار محسوب می شد.
منبع:
(1) . اسد الغابه، جلد 5، صفحه 520 .
(2) . استیعاب، جلد 2، صفحه 752 .
زهرا برترین بانوی جهان،آیت الله مکارم ص101.
