ابتدا
اِبْتِداء، مصدرِ باب افتعال از ریشۀ بدأ می باشد.
آیا در ابتدا همه وارد جهنم می‌شوند؟
با توجه به آیه شریفه (و ان منکم الا واردها کان علی ربک حتما مقضیا؛ و هیچ کس از شما نیست مگر [این که] در آن وارد می گردد این [امر] همواره بر پروردگارت حکمی قطعی است) (مریم، آیه 71). منظور از (ورود) بنا بر دیدگاه بعضی مفسران، عبور از کنار و اشراف و آگاهی بر وضع جهنمیان است و بنا بر نظر برخی دیگر منظور عبور از پل صراط است که از روی جهنم می گذرد به طوری که گناهکاران می لغزند و می افتند اما مؤمنان بسته به درجات ایمانی سریعتر و یا کندتر عبور می کنند. و بنا بر دیدگاه برخی دیگر همگی وارد جهنم می شوند ولی جهنم برای گناهکاران سوزندگی دارد ولی برای اولیای الهی سوزندگی ندارد بلکه همگی به سلامت این مرحله را می گذرانند مانند این که در دنیا آتش به حضرت ابراهیم(ع) آسیب نرساند (مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 13، ص 118). و اما درباره داغ عذاب بر پیشانی جهنمیان در بهشت؛ گفتن این روایت در بحار، ج 7، ص 333 و ج 8، ص 355 و در فصول مهمه شیخ حر عاملی، ج 1، ص 379 و در کتاب زهد حسین بن عسید تونی، ص 95، باب شفاعت آمده است. و مضمون حدیث این است که رها شدگان از جهنم، نخست مشخصند اما پس از مدتی نسیم رحمت الهی می وزد و تمامی آن آثار محو می شود و از اذهان بهشتیان و حتی خود نجات یافتگان نیز آن سابقه سوء محو می شود و این نشانه نظام مندی و حکمت خداست که مکافات عمل به تدریج محو شود و مناسب با فراز و نشیب ها، نامه اعمال تسویه و قلب ها تصفیه شود. لذا خداوند متعال که ستار العیوب است، می‌داند کجاستاری کند و کجا ستاری نکند. اگر کسی مخفیانه مرتکب گناهی شود، ذات اقدس اله اجازه نخواهد داد اسرارش نزد دیگران افشا شود. حتی در قیامت خداوند اجازه نمی‌دهد کسانی که در کنار یکدیگرند از اعمال هم باخبر شوند. بنابراین، عملکرد خود شخص بسیار مهم است. اگر کسی پرده دیگران را ندرد و آشکارا به گناه دست نیازد، خداوند پرده‌اش را نمی‌درد. بنابراین، کسی که با قلم و بیان و اندیشه‌های ناصواب خود آبروی دین خدا و مردم را می‌برد، به جایی می‌رسد که شایسته نیست خداوند متعال آبروی او را حفظ کند. در این موقعیت، خدای سبحان اجازه می‌دهد صاحبدلان ببینند او چه کرده است و حتی احتمال دارد در قیامت، در مقابل دیگران، رسوا شود. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 2/13742)
با توجه به آیه شریفه (و ان منکم الا واردها کان علی ربک حتما مقضیا؛ و هیچ کس از شما نیست مگر [این که] در آن وارد می گردد این [امر] همواره بر پروردگارت حکمی قطعی است) (مریم، آیه 71). منظور از (ورود) بنا بر دیدگاه بعضی مفسران، عبور از کنار و اشراف و آگاهی بر وضع جهنمیان است و بنا بر نظر برخی دیگر منظور عبور از پل صراط است که از روی جهنم می گذرد به طوری که گناهکاران می لغزند و می افتند اما مؤمنان بسته به درجات ایمانی سریعتر و یا کندتر عبور می کنند. و بنا بر دیدگاه برخی دیگر همگی وارد جهنم می شوند ولی جهنم برای گناهکاران سوزندگی دارد ولی برای اولیای الهی سوزندگی ندارد بلکه همگی به سلامت این مرحله را می گذرانند مانند این که در دنیا آتش به حضرت ابراهیم(ع) آسیب نرساند (مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 13، ص 118). و اما درباره داغ عذاب بر پیشانی جهنمیان در بهشت؛ گفتن این روایت در بحار، ج 7، ص 333 و ج 8، ص 355 و در فصول مهمه شیخ حر عاملی، ج 1، ص 379 و در کتاب زهد حسین بن عسید تونی، ص 95، باب شفاعت آمده است. و مضمون حدیث این است که رها شدگان از جهنم، نخست مشخصند اما پس از مدتی نسیم رحمت الهی می وزد و تمامی آن آثار محو می شود و از اذهان بهشتیان و حتی خود نجات یافتگان نیز آن سابقه سوء محو می شود و این نشانه نظام مندی و حکمت خداست که مکافات عمل به تدریج محو شود و مناسب با فراز و نشیب ها، نامه اعمال تسویه و قلب ها تصفیه شود. لذا خداوند متعال که ستار العیوب است، می‌داند کجاستاری کند و کجا ستاری نکند. اگر کسی مخفیانه مرتکب گناهی شود، ذات اقدس اله اجازه نخواهد داد اسرارش نزد دیگران افشا شود. حتی در قیامت خداوند اجازه نمی‌دهد کسانی که در کنار یکدیگرند از اعمال هم باخبر شوند. بنابراین، عملکرد خود شخص بسیار مهم است. اگر کسی پرده دیگران را ندرد و آشکارا به گناه دست نیازد، خداوند پرده‌اش را نمی‌درد. بنابراین، کسی که با قلم و بیان و اندیشه‌های ناصواب خود آبروی دین خدا و مردم را می‌برد، به جایی می‌رسد که شایسته نیست خداوند متعال آبروی او را حفظ کند. در این موقعیت، خدای سبحان اجازه می‌دهد صاحبدلان ببینند او چه کرده است و حتی احتمال دارد در قیامت، در مقابل دیگران، رسوا شود. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 2/13742)
پاسخ:
با توجه به آیه شریفه (و ان منکم الا واردها کان علی ربک حتما مقضیا؛ و هیچ کس از شما نیست مگر [این که] در آن وارد می گردد این [امر] همواره بر پروردگارت حکمی قطعی است) (مریم، آیه 71).
منظور از (ورود) بنا بر دیدگاه بعضی مفسران، عبور از کنار و اشراف و آگاهی بر وضع جهنمیان است و بنا بر نظر برخی دیگر منظور عبور از پل صراط است که از روی جهنم می گذرد به طوری که گناهکاران می لغزند و می افتند اما مؤمنان بسته به درجات ایمانی سریعتر و یا کندتر عبور می کنند.
و بنا بر دیدگاه برخی دیگر همگی وارد جهنم می شوند ولی جهنم برای گناهکاران سوزندگی دارد ولی برای اولیای الهی سوزندگی ندارد بلکه همگی به سلامت این مرحله را می گذرانند مانند این که در دنیا آتش به حضرت ابراهیم(ع) آسیب نرساند (مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 13، ص 118).
و اما درباره داغ عذاب بر پیشانی جهنمیان در بهشت؛ گفتن این روایت در بحار، ج 7، ص 333 و ج 8، ص 355 و در فصول مهمه شیخ حر عاملی، ج 1، ص 379 و در کتاب زهد حسین بن عسید تونی، ص 95، باب شفاعت آمده است.
و مضمون حدیث این است که رها شدگان از جهنم، نخست مشخصند اما پس از مدتی نسیم رحمت الهی می وزد و تمامی آن آثار محو می شود و از اذهان بهشتیان و حتی خود نجات یافتگان نیز آن سابقه سوء محو می شود و این نشانه نظام مندی و حکمت خداست که مکافات عمل به تدریج محو شود و مناسب با فراز و نشیب ها، نامه اعمال تسویه و قلب ها تصفیه شود. لذا خداوند متعال که ستار العیوب است، می‌داند کجاستاری کند و کجا ستاری نکند. اگر کسی مخفیانه مرتکب گناهی شود، ذات اقدس اله اجازه نخواهد داد اسرارش نزد دیگران افشا شود.
حتی در قیامت خداوند اجازه نمی‌دهد کسانی که در کنار یکدیگرند از اعمال هم باخبر شوند. بنابراین، عملکرد خود شخص بسیار مهم است. اگر کسی پرده دیگران را ندرد و آشکارا به گناه دست نیازد، خداوند پرده‌اش را نمی‌درد.
بنابراین، کسی که با قلم و بیان و اندیشه‌های ناصواب خود آبروی دین خدا و مردم را می‌برد، به جایی می‌رسد که شایسته نیست خداوند متعال آبروی او را حفظ کند. در این موقعیت، خدای سبحان اجازه می‌دهد صاحبدلان ببینند او چه کرده است و حتی احتمال دارد در قیامت، در مقابل دیگران، رسوا شود. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 2/13742)
- [سایر] کسانی که وارد جهنّم می‌شوند، چه کارهایی در آن جا انجام می‌دهند؟
- [سایر] چه کسانی وارد بهشت می‌شوند؟
- [سایر] مجرمان را چگونه وارد دوزخ می کنند؟
- [سایر] آیا از حیوانات هم وارد بهشت می‌شوند؟
- [سایر] چه کسانی بدون حساب وارد دوزخ می شوند؟
- [آیت الله علوی گرگانی] زنانی که با آرایش وارد خیابان می‌شوند چه صورت دارد؟
- [سایر] در قیامت کسی که وارد بهشت شد، تا آخر در بهشت مسکن می گزیند. اگر کسی وارد جهنم شد، آیا احتمال دارد بعد از مدتی وارد بهشت شود؟
- [سایر] سوره 19 آیه 71 میگوید تمامی مسلمانان به جهنم خواهند رفت -حد اقل برای مدتی- اما در جاهای دیگر ادعا میکند کسانی که در جهاد کشته می‌شوند مستقیم به بهشت می‌روند. بالاخره آیا مسلمانان به دوزخ می‌روند؟
- [سایر] آیا انسان های گنه کار پس از چشیدن عذاب در جهنم وارد بهشت می شوند؟
- [سایر] رؤسای ضلال و پیروان آنها به هنگامی که وارد دوزخ می شوند چه می گویند؟
- [آیت الله بروجردی] اگر جایی از خانه یا فرش کسی نجس باشد و ببیند بدن، یا لباس، یا چیز دیگر کسانی که وارد خانهی او می‌شوند با رطوبت به جای نجس رسیده است، باید به آنان بگوید.
- [آیت الله علوی گرگانی] زنهای قرشیّه بعد از تمام شدن شصت سال یائسه می‌شوند، یعنیخون حیض نمیبینند و زنهایی که قرشیّه نیستند، بعد از تمام شدن پنجاه سال یائسه می‌شوند.
- [آیت الله بروجردی] زنهای سیده بعد از تمام شدن شصت سال یائسه می‌شوند، یعنی خون حیض نمیبینند و زنهایی که سیده نیستند، بعد از تمام شدن پنجاه سال یائسه می‌شوند.
- [آیت الله سیستانی] اگر جائی از خانه یا فرش کسی نجس باشد ، و ببیند بدن یا لباس یا چیز دیگر کسانی که وارد خانه او می‌شوند با رطوبت به جای نجس رسیده است ، چنانچه او موجب این امر شده باشد باید با دو شرطی که در مسأله پیش گذشت به آنان بگوید .
- [آیت الله اردبیلی] اگر جایی از خانه یا فرش کسی نجس باشد و ببیند بدن یا لباس یا لوازم کسانی که وارد خانه او می‌شوند، با رطوبت به جای نجس رسیده و نجس شده است، لازم نیست به آنان بگوید، مگر آن که صاحب خانه باعث نجس شدن آنها شده باشد.
- [آیت الله خوئی] اگر جایی از خانه یا فرش کسی نجس باشد، و ببیند بدن یا لباس یا چیز دیگر کسانی که وارد خانه او می‌شوند با رطوبت بهجای نجس رسیده است، و در معرض این باشد که نجاست به مأکول و مشروب سرایت کند، باید به آنان بگوید.
- [آیت الله اردبیلی] گوشتها یا مرغهای سر بریدهای که از کشورهای غیر اسلامی وارد می‌شوند، محکوم به نجاست و حرمت و مردارند، مگر آن که ذبح شرعی آنها ثابت شود؛ ولی گوشتهایی که در بازار مسلمانان به فروش می‌روند و احتمال داده می‌شود که به طور شرعی ذبح شده باشند، حلال و خرید و فروش آنها جایز است.
- [آیت الله خوئی] اگر مرد طواف نساء را که یکی از کارهای حج است بهجا نیاورد، زنش و زنان دیگر بر او حرام می‌شوند و نیز اگر زن طواف نساء نکند، شوهرش و مردان دیگر بر او حرام می‌شوند، ولی اگر بعداً طواف نساء را انجام دهند حلال می‌شوند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر در غسل اندکی از بدن نَشُسته باقی بماند، غسل صحیح نیست ولی شستن جاهایی از بدن، مانند داخل گوش و بینی که دیده نمیشوند یا دیده می‌شوند ولی جزء باطن محسوب می‌شوند، واجب نیست.
- [آیت الله مظاهری] زنهای سیّده بعد از تمام شدن شصت سال قمری یائسه می‌شوند یعنی خون حیض نمیبینند، و زنهایی که سیّده نیستند، بعد از تمام شدن پنجاه سال قمری یائسه می‌شوند.