منظور از زمین در قرآن چیست؟

دوست گرامی ، سوال جالب ، دقیق و قابل تاملی نموده اید و این نشانه دقت و زکاوت شما است در پاسخ به این سوال باید عرض نمائیم که :
با نگاهی به وجوهی که برای واژه زمین در قرآن بیان شده در می یابیم منظور خداوند در اغلب آیات ، همین کره خاکی است که ما بر آن زندگی می کنیم از نظر علم نجوم هم در تمام کهکشانها سیاره ای که تمام ویژگیهای زمین را داشته باشد وجود ندارد پس کره خاکی ما در این عالم یکی بیش نیست به علاوه چون ما بر روی این کره خاکی زندگی می کنیم و مخاطبین قرآن کریم ما هستیم سایر کرات نیز جزئی از آسمان بالایی سر ما محسوب می شود خداوند خود آفریننده این جهان است و باعلم نامتناهی خود می داند که کره ای جز زمین با ویژگیهای سازگار شده برای انسان نیافریده است .اما در دعا این معانی ذکر شده مد نظر نیست چون ، ما انسانها محدودیت علم و دانش داریم این است که زمین ما یکه و تنهاست ولی با توجه به اینکه سایزکرات نیز افریده خداوند هستند و عالم هایی فراتر از جهان ما وجود دارد ما باید به عنوان مخلوقات خداوند آنها را نیز در نظر داشته وبیان کنیم تا نعمتهای بی کران او را حد توانایی محدود ذکر کنیم
( با توجه به این نکته لازم است ؛ قرآن سخن خداوند است با بندگان خود ، اما دعاها و مناجاتهای دیگر ، سخن بنده خدا و بندگان او با خداوند می باشد ، دقت کنید )
جهت مطالعه بیشتر مراجعه کنید به کتابهای :
آغاز و انجام جهان ..
قاموس قرآن ..
معارف و معاریف .
فرهنگ لغات قرآنی .
در قرآن کریم موارد متعددی همچون السموات و الارض بیان گردید (1) مانند و جعل الظلمات و النور ( 2) .
که واژه اول بصورت جمع بکار گرفته شده و واژه دوم بصورت مفرد که در توضیح این مطلب آمده است ،
جواب اول : چون ( سموات و ظلمات ) قبل از ارض و نور بصورت جمع ذکر گردید نیازی به جمع نور و ارض نبود .
جواب دوم :ظلمت و سماوات ( جمع سماء ) اسم است ولی نور و ارض مصدر ، چنانکه مفضل گفته است ، و مصادر بصورت جمع ذکر نمی شوند ولی در ادعیه ارض بصورت ارضین بکار می رود که اسم است و می تواند بصورت جمع بکار رود (3)
ماخذ :
(2) (1) : سوره انعام ، آیه 1.
(3) : پرسشها و پاسخهای قرآنی ، تالیف : ابی بکگر الرازی ، ترجمه : غیاثی کرمانی ، ص 164.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 171/400008)