اسمان و زمین
خداوند متعال در قرآن کریم آسمان را منشأ خیر و برکت، تأمین کننده روزی انسان ها و بارش باران از آسمان را منشأ حیات زمین توصیف می کند.
منظور قرآن از هفت آسمان و زمین چیست؟
با توجه به ظاهر آیات قرآن، آسمان های هفت گانه که در آیات گوناگون به آن اشاره شده است، جزو خلقت جسمانی و جهان ماده هستند.1 بر اساس آیات قرآن، عالم طبیعت، هفت طبقه است که این طبقه ها بر روی یکدیگر قرار گرفته اند.2 نزدیک ترین آنها به ما، آسمانی است که ستارگان و کواکب در آنجا قرار دارند و آن، همان آسمان دنیاست، ولی در آیات قرآن، درباره شش آسمان دیگر سخن به میان نیامده، جز اینکه آمده است این آسمان ها روی هم قرار گرفته اند.3 درباره هفت زمین چند احتمال وجود دارد: 1. منظور، هفت عدد از کرات آسمانی است که ساختمانش از نوع ساختمان زمینی است که ما در آن زندگی می کنیم. 2. منظور از آن همین زمین است که هفت طبقه دارد و طبقه های آن (مانند طبقه های پیاز) روی هم قرار دارند و به تمام کره احاطه دارند و ساده ترین طبقه اش همین طبقه اول است که ما روی آن زندگی می کنیم. 3. منظور، زمین های هفت گانه روی زمین است. جغرافی دانان قدیم، بسیط زمین را به هفت قسمت یا قاره تقسیم کرده اند. این احتمال ها هر یک موافقانی دارد.4 از امام رضا علیه السلامدرباره هفت آسمان و زمین پرسیدند. امام کف دست چپ خود را باز کرد و دست راست خود را در آن قرار داد و فرمود: این زمینِ دنیاست و آسمانِ دنیا بر بالای زمین، قُبه ای است و زمینِ دوم، بالای آسمانِ دنیا و آسمان دوم، قُبه ای است بر بالای آن و زمینِ سوم بالای آسمان دوم قرار گرفته و آسمانِ سوم، قبه ای است بالای آن و زمین چهارم، بالای آسمان سوم است و آسمانِ چهارم، بر بالای آن قبه است و زمین پنجم بالای آسمان چهارم و آسمان پنجم به بالای آن قبه ای است و آسمانِ ششم، قبه ای است روی آن و زمینِ هفتم، بالای آسمان ششم واقع شده است و آسمانِ هفتم، قبه ای است بالای آن و عرش رحمان تبارک و تعالی بر بالای آسمان هفتم قرار دارد5 و این کلام خدای تعالی است که می فرماید: (الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزّلُ الأَمْرُ بَیْنَهُنَّ؛ خداوند، همان کسی است که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز همانند آنها را. فرمان او در میان آنها پیوسته فرود می آید). (طلاق: 12) پی نوشتها: 1. نک: بقره:21؛ اسراء:44؛ مؤمنون:86؛ فصلت:12؛ طلاق:12؛ ملک:3 و نوح:15. 2. (أَ لَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللّهُ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقًا؛ آیا نمی بینید چگونه هفت آسمان را روی هم آفریدیم). نوح: 15 3. نک: تفسیر المیزان، ترجمه: سید محمدباقر موسوی، ج 17، صص 560 و 561. 4. همان، ج 19، 546 و 547. 5. علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، تفسیر قمی، قم، مؤسسه دارالکتاب، 1404 ه . ق، ج 2، صص328 و 329. www.irc.ir
با توجه به ظاهر آیات قرآن، آسمان های هفت گانه که در آیات گوناگون به آن اشاره شده است، جزو خلقت جسمانی و جهان ماده هستند.1 بر اساس آیات قرآن، عالم طبیعت، هفت طبقه است که این طبقه ها بر روی یکدیگر قرار گرفته اند.2 نزدیک ترین آنها به ما، آسمانی است که ستارگان و کواکب در آنجا قرار دارند و آن، همان آسمان دنیاست، ولی در آیات قرآن، درباره شش آسمان دیگر سخن به میان نیامده، جز اینکه آمده است این آسمان ها روی هم قرار گرفته اند.3 درباره هفت زمین چند احتمال وجود دارد: 1. منظور، هفت عدد از کرات آسمانی است که ساختمانش از نوع ساختمان زمینی است که ما در آن زندگی می کنیم. 2. منظور از آن همین زمین است که هفت طبقه دارد و طبقه های آن (مانند طبقه های پیاز) روی هم قرار دارند و به تمام کره احاطه دارند و ساده ترین طبقه اش همین طبقه اول است که ما روی آن زندگی می کنیم. 3. منظور، زمین های هفت گانه روی زمین است. جغرافی دانان قدیم، بسیط زمین را به هفت قسمت یا قاره تقسیم کرده اند. این احتمال ها هر یک موافقانی دارد.4 از امام رضا علیه السلامدرباره هفت آسمان و زمین پرسیدند. امام کف دست چپ خود را باز کرد و دست راست خود را در آن قرار داد و فرمود: این زمینِ دنیاست و آسمانِ دنیا بر بالای زمین، قُبه ای است و زمینِ دوم، بالای آسمانِ دنیا و آسمان دوم، قُبه ای است بر بالای آن و زمینِ سوم بالای آسمان دوم قرار گرفته و آسمانِ سوم، قبه ای است بالای آن و زمین چهارم، بالای آسمان سوم است و آسمانِ چهارم، بر بالای آن قبه است و زمین پنجم بالای آسمان چهارم و آسمان پنجم به بالای آن قبه ای است و آسمانِ ششم، قبه ای است روی آن و زمینِ هفتم، بالای آسمان ششم واقع شده است و آسمانِ هفتم، قبه ای است بالای آن و عرش رحمان تبارک و تعالی بر بالای آسمان هفتم قرار دارد5 و این کلام خدای تعالی است که می فرماید: (الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزّلُ الأَمْرُ بَیْنَهُنَّ؛ خداوند، همان کسی است که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز همانند آنها را. فرمان او در میان آنها پیوسته فرود می آید). (طلاق: 12) پی نوشتها: 1. نک: بقره:21؛ اسراء:44؛ مؤمنون:86؛ فصلت:12؛ طلاق:12؛ ملک:3 و نوح:15. 2. (أَ لَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللّهُ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقًا؛ آیا نمی بینید چگونه هفت آسمان را روی هم آفریدیم). نوح: 15 3. نک: تفسیر المیزان، ترجمه: سید محمدباقر موسوی، ج 17، صص 560 و 561. 4. همان، ج 19، 546 و 547. 5. علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، تفسیر قمی، قم، مؤسسه دارالکتاب، 1404 ه . ق، ج 2، صص328 و 329. www.irc.ir
پاسخ:
با توجه به ظاهر آیات قرآن، آسمان های هفت گانه که در آیات گوناگون به آن اشاره شده است، جزو خلقت جسمانی و جهان ماده هستند.1 بر اساس آیات قرآن، عالم طبیعت، هفت طبقه است که این طبقه ها بر روی یکدیگر قرار گرفته اند.2 نزدیک ترین آنها به ما، آسمانی است که ستارگان و کواکب در آنجا قرار دارند و آن، همان آسمان دنیاست، ولی در آیات قرآن، درباره شش آسمان دیگر سخن به میان نیامده، جز اینکه آمده است این آسمان ها روی هم قرار گرفته اند.3
درباره هفت زمین چند احتمال وجود دارد:
1. منظور، هفت عدد از کرات آسمانی است که ساختمانش از نوع ساختمان زمینی است که ما در آن زندگی می کنیم.
2. منظور از آن همین زمین است که هفت طبقه دارد و طبقه های آن (مانند طبقه های پیاز) روی هم قرار دارند و به تمام کره احاطه دارند و ساده ترین طبقه اش همین طبقه اول است که ما روی آن زندگی می کنیم.
3. منظور، زمین های هفت گانه روی زمین است. جغرافی دانان قدیم، بسیط زمین را به هفت قسمت یا قاره تقسیم کرده اند. این احتمال ها هر یک موافقانی دارد.4
از امام رضا علیه السلامدرباره هفت آسمان و زمین پرسیدند. امام کف دست چپ خود را باز کرد و دست راست خود را در آن قرار داد و فرمود:
این زمینِ دنیاست و آسمانِ دنیا بر بالای زمین، قُبه ای است و زمینِ دوم، بالای آسمانِ دنیا و آسمان دوم، قُبه ای است بر بالای آن و زمینِ سوم بالای آسمان دوم قرار گرفته و آسمانِ سوم، قبه ای است بالای آن و زمین چهارم، بالای آسمان سوم است و آسمانِ چهارم، بر بالای آن قبه است و زمین پنجم بالای آسمان چهارم و آسمان پنجم به بالای آن قبه ای است و آسمانِ ششم، قبه ای است روی آن و زمینِ هفتم، بالای آسمان ششم واقع شده است و آسمانِ هفتم، قبه ای است بالای آن و عرش رحمان تبارک و تعالی بر بالای آسمان هفتم قرار دارد5 و این کلام خدای تعالی است که می فرماید: (الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزّلُ الأَمْرُ بَیْنَهُنَّ؛ خداوند، همان کسی است که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز همانند آنها را. فرمان او در میان آنها پیوسته فرود می آید). (طلاق: 12)
پی نوشتها:
1. نک: بقره:21؛ اسراء:44؛ مؤمنون:86؛ فصلت:12؛ طلاق:12؛ ملک:3 و نوح:15.
2. (أَ لَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللّهُ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقًا؛ آیا نمی بینید چگونه هفت آسمان را روی هم آفریدیم). نوح: 15
3. نک: تفسیر المیزان، ترجمه: سید محمدباقر موسوی، ج 17، صص 560 و 561.
4. همان، ج 19، 546 و 547.
5. علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، تفسیر قمی، قم، مؤسسه دارالکتاب، 1404 ه . ق، ج 2، صص328 و 329.
www.irc.ir
- [سایر] منظور از آسمان در قرآن کریم چیست؟
- [سایر] منظور از آفرینش آسمان و زمین در شش روز چیست؟
- [سایر] از نظر قرآن چند آسمان و چند زمین داریم؟
- [سایر] آیا نظر قرآن بنا بر خلق آسمان بعد از زمین، مغایر با نظریه بیگ بنگ نیست؟
- [سایر] منظور از زمین در قرآن چیست؟
- [سایر] در قرآن منظور از این که خداوند فرموده است: رزق و روزی شما و هرآنچه وعده دارید در آسمان است چیست؟ لطفاً شرح دهید.
- [سایر] منظور از نفوذ در آسمان ها در سوره الرحمن چیست؟
- [سایر] هفت آسمان و هفت زمین چیست ؟
- [سایر] تعداد طبقات زمین و آسمان چقدر است؟
- [سایر] چگونه ممکن است امر جاویدانی که ابتدای آن روز قیامت است که در آن آسمان و زمین از میان می روند , به بقای آسمان و زمین مقید شود ؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر در یک زمین جو و گندم و چیزی مثل برنج و لوبیا که زکات آن واجب نیست بکارد، چنانچه بر حسب معمول استفاده از هر دو جنس در موقع کشت منظور باشد، مخارج به نسبت مداخل تقسیم می‌شود، و اگر فایده یکی از آنها به قدری کم باشد که در موقع کشت منظور نباشد، مخارج از چیزی محسوب می‌شود که منظور باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر در یک زمین جو و گندم و چیزی مثل برنج و لوبیا که زکات آن واجب نیست بکارد چنان چه بر حسب معمول استفاده از هر دو جنس در موقع کشت منظور باشد مخارج به نسبت مداخل تقسیم می شود و اگر فایده یکی از آنها به قدری کم باشد که در موقع کشت منظور نباشد مخارج از چیزی محسوب می شود که منظور باشد.
- [آیت الله علوی گرگانی] هرگاه کسی پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تازیانه تا نودونه تازیانه هرقدر صلاح میداند، به او میزند، وروایت شده است که خداوند عالم دهانهای از آتش بدهان او میزند وملائکه آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت میکنند و جهنّم برای او مهیّا خواهد بود ولی اگر توبه کند، توبه او قبول می‌شود.
- [آیت الله بروجردی] هرگاه پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تا نود هر قدر صلاح میداند تازیانه به او میزند و روایت شده که خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و ملائکة آسمان و زمین و ملائکة رحمت و غضب بر او لعنت میکنند و جهنم برای او مهیا خواهد بود، ولی اگر توبه کند توبهی او قبول می‌شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . خانه کعبه که در مکه معظمه می باشد و جای خانه تا منتهای زمین و بالای آن تا منتهای آسمان قبله است، و باید روبروی آن نماز خواند ولی کسی که دور است، اگر طوری بایستد که بگویند: رو به قبله نماز می خواند کافیست. و هم چنین است کارهای دیگری مانند سر بریدن حیوانات که باید رو به قبله انجام گیرد.
- [آیت الله بهجت] اگر در شهری ماه دیده شد، در صورتی برای ساکنین شهر دیگر مفید است که یقین یا اطمینان بکنند اگر در آسمان یا زمین مانعی نبود در آنجا هم ماه دیده میشد، چه در شرق باشد یا در غرب، ولی اگر به این مطلب یقین نداشته باشند نمیتوانند به دیدن ماه در شهر دیگر اکتفا کنند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . هرگاه کسی پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تا نود و نه تازیانه هر قدر صلاح میداند به او میزند، و روایت شده است که خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و ملائکه آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت میکنند، و جهنم برای او مهیا خواهد بود، ولی اگر توبه کند، توبه او قبول می‌شود.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] هرگاه کسی پسری را از روی شهوت ببوسد؛ حاکم شرع از سی تازیانه تا نود و نه تازیانه هر قدر صلاح می داند؛ به او می زند. و روایت شده است که خداوند عالم دهانه ای از آتش به دهان او می زند و ملائکه آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت می کنند و جهنم برای او مهیا خواهد بود. ولی اگر توبه کند توبه او قبول می شود.
- [آیت الله خوئی] هر گاه کسی پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تازیانه تا نود و نه تازیانه هر قدر صلاح میداند، به او میزند. و روایت شده است که خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و ملائکة آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت میکنند و جهنم برای او مهیا خواهد بود. ولی اگر توبه کند توبة او قبول می‌شود.
- [آیت الله علوی گرگانی] احتیاط واجب آن است که در سجده واجب قرآن، پیشانی را بر مهر یا چیز دیگری که سجده بر آن صحیح است گذاشته وجاهای دیگر بدن را به دستوری که در سجده نماز گفته شد بر زمین بگذارد.