در مورد اسم اعظم واینکه اسم اعظم خداوند چیست روایات مختلفی وارد شده که این روایات را سید بن طاوس در کتاب مهج الدعوات جمع آوری نموده از جمله روایاتی که در این کتاب آمده همین روایت مورد سوال است ضمن انکه در برخی از این روایات بسم الله الرحمن الرحیم ودر برخی دیگر لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم صد مرتبه به عنوان اسم اعظم معرفی شده اند منظور از اسم اعظم بزرگترین نام خداوند است که هر کس خداوند را به آن بخواند دعایش مستجاب میشود وکسی که به حقیقت این اسم مطلع شود همچون انبیا واولیای الهی صاحب ولایت تکوینی خواهد شد که به اذن خداوند میتواند هر گونه تصرفی در عالم تکوین انجام دهد . کیفیت خواندن این چهار به این شکل است که ابتدا حمد خوانده میشود وسپس سوره توحید وپس از آن آیه الکرسی خوانده میشود وسپس انانزلنا وآیه الکرسی و آیه الکرسی و انا انزلنا همچون حمد وتوحید خوانده میشود هر کدام به صورت مستقل ولی به دنبال هم . در مورد بر آورده شدن حاجتتان توجه داشته باشید دعا شرط لازم برای اجابت است وشرط کافی نیست در این سوره ها اسم اعظم نهفته است وکسی که با شرایطش خدا را به اسم اعظمش بخواند حاجتش برآورده خواهد شد ولی این گونه نیست که هرکس این کار را انجام دهد حاجتش براورده خواهد شد چون برای استجابت دعا شرایط دیگری هم لازم است از باب مثال وقتی گفته میشود یک جرقه شهری را به آتش می کشد به این معنی است که جرقه چنین قابلیتی دارد وبه این معنی نیست که هر جرقه ای کشیده شد لازمه ان به آتش کشیده شدن شهر است چون ممکن است جرقه ایجاد شود ولی در همان مرحله اول بادی انرا خاموش کند ویا توسط عوامل دیگر جلوی گسترش آتش گرفته شود دعا نیز شرایط فراوانی دارد که با وجود آن شرایط دعا این قابلیت را دارد که مورد اجابت واقع شود در هرصورت وظیفه ما دعا است واینکه اسباب اجابت دعا را در خود ایجاد کنیم وموانع و عوامل عدم استجابت دعا همچون گناه را از خود دور کنیم و حاجت خود را از خدا بخواهیم که در صورت مصلحت انشاء الله اجابت خواهد شد .
