ارتباط (انسان کامل) با اسم اعظم الهی چگونه است؟
انسان کامل، مانند آینه‌ای است که در پهنه نظام کیهانی، گسترده است و خدا را به خوبی نشان می‌دهد. از عالم عقل تا آخرین ذره مادی- در قوس نزول- و از نازل‌ترین ذرّه تا عالی‌ترین دُرّه نادره عقلی- در قوس صعود- کشیده است و به همین جهت، همه اسما و اوصاف الهی را نشان می‌دهد.
به بیان دیگر، از آنجا که انسان کامل مظهر الهی است، جامع و مظهر همه اسمای او نیز خواهد بود. همان اسمایی که خداوند سبحان، به صورت علم لدنّی، به انسان کامل آموخته است. (3) در واقع از آنجا که خلیفه، به معنای مظهر است و خداوند دارای اسماو صفات گوناگونی است؛ انسان کامل نیز مظهر این اسما خواهد بود؛ به عنوان مثال خداوند، به هر چیزی دانا و بر هر چیزی توانا است و زنده‌ای است که هرگز نمی‌میرد؛ از این رو انسان کامل، کسی است که به اذن الهی به (کل شی‌ء علیم و قدیر و الحی الذی لا یموت) است. البته این اسما به مقداری که در جهان امکان ظهور دارد و میسّر است، برای انسان کامل نیز مقدور می‌باشد. (1)
پُر و مالامال از نور حق است جام تن بشکست نور مطلق است
نور خورشید ار بیفتد بر حدث او همان نور است نپذیرد خبث (2)
چون بپرّاند مرا شه در روش می‌پرم بر اوج دل چوپرتوش
همچو ماه و آفتابی می‌پرم پرده‌های آسمان‌ها می‌درم (3)
