امام هشتم علیه السلام، ضمن اشاره به شرایط خاص زمانی و مکانی تولد امام عصر علیه السلام، به مخفی بودن جایگاه ولادت آن حضرت اشاره دارند چنانچه می فرمایند : (... رجُلًا خَفیَّ المَوْلِد والمَنشأ غیر خَفیٍّ فی نَسَبِهِ). [1] . (حضرت مهدی علیه السلام) مردی است که علیرغم روشن بودن نسب او بر همگان، مخفیانه بدنیا می آید. علیرغم بیان ویژگی ها و خصوصیات آن حضرت، امام هشتم از شک برخی افراد نسبت به آن وجود مقدس، خبر می دهند : (... هُوَ الّذی یَشُکُّ النّاسُ فی وِلادَتِه). [2] . او کسی است که مردم در ولادت او دچار تردید می شوند. زمامداران ستمگر عباسی از ویژگی های آن حضرت خبر داشتند، لذا وجود مبارکش را برای سلطنت خود خطری بزرگ می دانستند. بنابراین خانه امام حسن عسکری علیه السلام را تحت نظر داشته و درصدد بودند، به محض اطلاع از تولد فرزندی پسر برای آن حضرت، او را از بین ببرند، به همین منظور بارها به خانه امام یازدهم مأمورانی گسیل می داشتند. امّا خداوند برای درامان ماندن آن وجود مبارک، مقدّر فرمود تا آن حضرت در یک شرایط استثنایی به گونه ای بدنیا بیاید، که حتی نزدیکترین افراد هم، متوجه نگردند و در نتیجه بسیاری از افراد طبق فرموده امام علیه السلام در اصل تولد آن حضرت دچار تردید شدند. نظر به اینکه پس از تولد آن وجود گرامی تا مدتی شرایط اقتضا می کرد که مسأله ولادت امام، همچنان مخفی بماند، لذا آن معدود افراد که از جریان تولد حضرت آگاه بودند، موظف بودند آن را در جایی اظهار نکنند، و حضرت عسکری علیه السلام نیز در این زمینه سعی تمام داشتند، که جز بعضی از خواص، کس دیگری از آن مطلع نگردد. حضرت رضا علیه السلام با توجّه به چنین شرایطی می فرمود : (لا یُری جِسمُهُ ولا یُسَمّی باسمِهِ). [3] . جسمش (حضرت مهدی علیه السلام) دیده نشود، و نامش برده نگردد. روایات زیادی درباره نهی از ذکر نام آن حضرت نقل شده که از بررسی مجموع آنها می توان احتمال داد که این امر اختصاص به زمان غیبت صغری داشته ؛ چراکه در آن ایام تهدیداتی متوجه جان آن حضرت بوده است. علی رغم این همه دشواری ها، جهت تقویت بیشتر ایمان و اعتقاد مردم به آن وجود مقدس، بسیاری از ویژگی ها و اوصاف حضرت مهدی علیه السلام توسط ائمه بزرگوار شیعه، بیان گردیده است. از جمله، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام در ضمن روایتی می فرمایند : (... بِأَبی وَاُمّی سَمِیِّ جَدّی). [4] . پدر و مادرم بفدای او (امام عصر علیه السلام) که همنام جدّم رسول خداست. در روایت دیگری آن حضرت را به عنوان چهارمین فرزندشان معرفی می فرماید : (... الرّابعُ مِنْ وُلْدِی ابنُ سَیِّدَةِ الإماء). [5] . امام زمان علیه السلام چهارمین فرزند من، و مادرش بهترین کنیزان است. زمانی که دعبل، اشعار جانسوز خود را در محضر امام هشتم علیه السلام قرائت کرد و در ضمن اشعار خود اشاره به ظهور امام زمان علیه السلام نمود، حضرت پس از تشویق و تأیید او، فرمودند : ای خزاعی، آیا می دانی این امام کیست و چه موقع قیام می کند؟ سپس حضرت رضا علیه السلام به معرفی حضرت مهدی علیه السلام پرداختند : (یا دِعْبِلُ! الإمامُ بعدی مُحمَّدٌ ابنی، وَبَعْدَ مُحمّدٍ ابنُهُ عَلیٌّ، وَبَعْدَ عَلیٍّ اِبنُهُ الحَسَنُ، وَبَعْدَ الحَسَن ابنُهُ الحُجَّةُ القائِمُ المُنْتَظَرُ فی غَیبَته، المُطاعُ فی ظهورِه، لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیا إلّا یَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ ذلِکَ الیومَ حَتّی یَخْرُجَ فَیَمْلَأ الأَرْضَ عَدْلاً کَما مُلِئَتْ جَوْراً). [6] . ای دعبل! امام بعداز من پسرم محمّد، و بعد از محمّد پسرش علی، و بعد از علی فرزند او حسن، و بعد از حسن فرزندش، حجّت قائم منتظر خواهد بود، که در دوران غیبتش انتظارش را می کشند و در زمان ظهورش، اطاعتش می نمایند. اگر از عمر دنیا، تنها یک روز باقی مانده باشد همان یک روز را خداوند آن قدر طولانی گرداند تا اینکه او قیام کند و زمین را مالامال از عدل نماید، چنانکه از ظلم پر شده باشد. از جمله امور مهمی که حضرت رضا علیه السلام در زمان خود به آن همّت گماردند آن است که وقتی مأمون براساس اهداف پلید خود آن حضرت را به پذیرش ولایت عهدی وادار کرد، بیشتر شیعیان - که از حقیقت این نیرنگ آگاه نبودند - گمان می کردند صاحب الامری که در سخنان پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم و ائمّه معصومین علیهم السلام به ظهورش مژده داده شده است حضرت رضا علیه السلام می باشند. لذا آن حضرت در مناسبت های مختلف ضمن رفع این شبهه به معرفی بیشتر صاحب الامر علیه السلام مبادرت می فرمود. در این باره، از ایوب بن نوح روایت شده است که : روزی خدمت علی بن موسی الرضا علیه السلام عرض کردم : ای فرزند رسول خدا! حالا که همه مردم با شما بیعت کرده اند و سکّه بنام مبارک شما زده شده، امیدوارم آن صاحب الامر شما باشید و بدون اینکه نیازی بجنگ باشد، حکومت به شما منتقل شود. حضرت در پاسخ فرمودند : (کسی از ما نیست که نامه ها و پرسشها و اموال به طرف او سرازیر شود... مگر اینکه او به شهادت رسد تا وقتی که خداوند مردی را برای این کار برانگیزد، که تولد او علی رغم روشن بودن نسبش، مخفی خواهد بود). [7] . در همین زمینه وقتی ریّان بن صلت به حضرت رضا علیه السلام عرض می کند آیا صاحب الامر شما هستید؟ حضرت می فرمایند : (أنَا صاحبُ الأمرِ ولکنّی لستُ بِالّذی أمْلَأُها عدلًا کما مُلِئَتْ جوْراً، وکیفَ أکونُ ذلکَ عَلی ما تَری مِنْ ضَعْفِ بَدَنی، وإنّ القائمَ هُوَ الَّذی إذا خَرَجَ کانَ فی سِنِّ الشُیُوخِ ومَنْظَرِ الشُّبّانِ ؛ قویّاً فی بَدَنِه حَتّی لَو مَدَّ یدَهُ إلی أعظَمِ شَجَرَةٍ علی وَجْهِ الأرضِ لقَلَعَها وَلَو صاحَ بَیْنَ الجِبالِ لتدَکْدکت صُخُورُها...). [8] . من صاحب این امر - ولایت - هستم، ولی آن کسی که زمین را پس از پر شدن از جور و ظلم از عدل و داد پر خواهد ساخت نیستم. با این ضعف بدنی که در من می بینی، چگونه می توانم او باشم؟! در حالی که قائم کسی است که وقتی ظهور نماید، در سنّ پیران ولی در سیمای جوانان خواهد بود. او به قدری نیرومند است که اگر دست مبارکش را به طرف تنومندترین درختان روی زمین دراز کند آن را از ریشه برکَند و اگر در میان کوهها بانگ برآورد، صخره ها فرو ریزند. بدینوسیله ضمن توصیف ویژگی های جسمانی آن حضرت، مردم را از اشتباهی که دچار شده اند رهائی می بخشد. پی نوشتها : [1] منتخب الاثر، ص288. [2] بحارالانوار، ج52، ص321. [3] منتخب الاثر، ص262. [4] بحارالانوار، ج51، ص152. [5] همان، ج52، ص321. [6] همان، ج51، ص154. [7] غیبت نعمانی، باب 10، ح9. [8] منتخب الاثر، ص221، ح2.
امام هشتم علیه السلام، ضمن اشاره به شرایط خاص زمانی و مکانی تولد امام عصر علیه السلام، به مخفی بودن جایگاه ولادت آن حضرت اشاره دارند چنانچه می فرمایند :
(... رجُلًا خَفیَّ المَوْلِد والمَنشأ غیر خَفیٍّ فی نَسَبِهِ). [1] .
(حضرت مهدی علیه السلام) مردی است که علیرغم روشن بودن نسب او بر همگان، مخفیانه بدنیا می آید.
علیرغم بیان ویژگی ها و خصوصیات آن حضرت، امام هشتم از شک برخی افراد نسبت به آن وجود مقدس، خبر می دهند :
(... هُوَ الّذی یَشُکُّ النّاسُ فی وِلادَتِه). [2] .
او کسی است که مردم در ولادت او دچار تردید می شوند.
زمامداران ستمگر عباسی از ویژگی های آن حضرت خبر داشتند، لذا وجود مبارکش را برای سلطنت خود خطری بزرگ می دانستند. بنابراین خانه امام حسن عسکری علیه السلام را تحت نظر داشته و درصدد بودند، به محض اطلاع از تولد فرزندی پسر برای آن حضرت، او را از بین ببرند، به همین منظور بارها به خانه امام یازدهم مأمورانی گسیل می داشتند. امّا خداوند برای درامان ماندن آن وجود مبارک، مقدّر فرمود تا آن حضرت در یک شرایط استثنایی به گونه ای بدنیا بیاید، که حتی نزدیکترین افراد هم، متوجه نگردند و در نتیجه بسیاری از افراد طبق فرموده امام علیه السلام در اصل تولد آن حضرت دچار تردید شدند.
نظر به اینکه پس از تولد آن وجود گرامی تا مدتی شرایط اقتضا می کرد که مسأله ولادت امام، همچنان مخفی بماند، لذا آن معدود افراد که از جریان تولد حضرت آگاه بودند، موظف بودند آن را در جایی اظهار نکنند، و حضرت عسکری علیه السلام نیز در این زمینه سعی تمام داشتند، که جز بعضی از خواص، کس دیگری از آن مطلع نگردد.
حضرت رضا علیه السلام با توجّه به چنین شرایطی می فرمود :
(لا یُری جِسمُهُ ولا یُسَمّی باسمِهِ). [3] .
جسمش (حضرت مهدی علیه السلام) دیده نشود، و نامش برده نگردد.
روایات زیادی درباره نهی از ذکر نام آن حضرت نقل شده که از بررسی مجموع آنها می توان احتمال داد که این امر اختصاص به زمان غیبت صغری داشته ؛ چراکه در آن ایام تهدیداتی متوجه جان آن حضرت بوده است.
علی رغم این همه دشواری ها، جهت تقویت بیشتر ایمان و اعتقاد مردم به آن وجود مقدس، بسیاری از ویژگی ها و اوصاف حضرت مهدی علیه السلام توسط ائمه بزرگوار شیعه، بیان گردیده است.
از جمله، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام در ضمن روایتی می فرمایند :
(... بِأَبی وَاُمّی سَمِیِّ جَدّی). [4] .
پدر و مادرم بفدای او (امام عصر علیه السلام) که همنام جدّم رسول خداست.
در روایت دیگری آن حضرت را به عنوان چهارمین فرزندشان معرفی می فرماید :
(... الرّابعُ مِنْ وُلْدِی ابنُ سَیِّدَةِ الإماء). [5] .
امام زمان علیه السلام چهارمین فرزند من، و مادرش بهترین کنیزان است.
زمانی که دعبل، اشعار جانسوز خود را در محضر امام هشتم علیه السلام قرائت کرد و در ضمن اشعار خود اشاره به ظهور امام زمان علیه السلام نمود، حضرت پس از تشویق و تأیید او، فرمودند : ای خزاعی، آیا می دانی این امام کیست و چه موقع قیام می کند؟ سپس حضرت رضا علیه السلام به معرفی حضرت مهدی علیه السلام پرداختند :
(یا دِعْبِلُ! الإمامُ بعدی مُحمَّدٌ ابنی، وَبَعْدَ مُحمّدٍ ابنُهُ عَلیٌّ، وَبَعْدَ عَلیٍّ اِبنُهُ الحَسَنُ، وَبَعْدَ الحَسَن ابنُهُ الحُجَّةُ القائِمُ المُنْتَظَرُ فی غَیبَته، المُطاعُ فی ظهورِه، لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیا إلّا یَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ ذلِکَ الیومَ حَتّی یَخْرُجَ فَیَمْلَأ الأَرْضَ عَدْلاً کَما مُلِئَتْ جَوْراً). [6] .
ای دعبل! امام بعداز من پسرم محمّد، و بعد از محمّد پسرش علی، و بعد از علی فرزند او حسن، و بعد از حسن فرزندش، حجّت قائم منتظر خواهد بود، که در دوران غیبتش انتظارش را می کشند و در زمان ظهورش، اطاعتش می نمایند. اگر از عمر دنیا، تنها یک روز باقی مانده باشد همان یک روز را خداوند آن قدر طولانی گرداند تا اینکه او قیام کند و زمین را مالامال از عدل نماید، چنانکه از ظلم پر شده باشد.
از جمله امور مهمی که حضرت رضا علیه السلام در زمان خود به آن همّت گماردند آن است که وقتی مأمون براساس اهداف پلید خود آن حضرت را به پذیرش ولایت عهدی وادار کرد، بیشتر شیعیان - که از حقیقت این نیرنگ آگاه نبودند - گمان می کردند صاحب الامری که در سخنان پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم و ائمّه معصومین علیهم السلام به ظهورش مژده داده شده است حضرت رضا علیه السلام می باشند. لذا آن حضرت در مناسبت های مختلف ضمن رفع این شبهه به معرفی بیشتر صاحب الامر علیه السلام مبادرت می فرمود.
در این باره، از ایوب بن نوح روایت شده است که : روزی خدمت علی بن موسی الرضا علیه السلام عرض کردم : ای فرزند رسول خدا! حالا که همه مردم با شما بیعت کرده اند و سکّه بنام مبارک شما زده شده، امیدوارم آن صاحب الامر شما باشید و بدون اینکه نیازی بجنگ باشد، حکومت به شما منتقل شود.
حضرت در پاسخ فرمودند : (کسی از ما نیست که نامه ها و پرسشها و اموال به طرف او سرازیر شود... مگر اینکه او به شهادت رسد تا وقتی که خداوند مردی را برای این کار برانگیزد، که تولد او علی رغم روشن بودن نسبش، مخفی خواهد بود). [7] .
در همین زمینه وقتی ریّان بن صلت به حضرت رضا علیه السلام عرض می کند آیا صاحب الامر شما هستید؟
حضرت می فرمایند :
(أنَا صاحبُ الأمرِ ولکنّی لستُ بِالّذی أمْلَأُها عدلًا کما مُلِئَتْ جوْراً، وکیفَ أکونُ ذلکَ عَلی ما تَری مِنْ ضَعْفِ بَدَنی، وإنّ القائمَ هُوَ الَّذی إذا خَرَجَ کانَ فی سِنِّ الشُیُوخِ ومَنْظَرِ الشُّبّانِ ؛ قویّاً فی بَدَنِه حَتّی لَو مَدَّ یدَهُ إلی أعظَمِ شَجَرَةٍ علی وَجْهِ الأرضِ لقَلَعَها وَلَو صاحَ بَیْنَ الجِبالِ لتدَکْدکت صُخُورُها...). [8] .
من صاحب این امر - ولایت - هستم، ولی آن کسی که زمین را پس از پر شدن از جور و ظلم از عدل و داد پر خواهد ساخت نیستم. با این ضعف بدنی که در من می بینی، چگونه می توانم او باشم؟! در حالی که قائم کسی است که وقتی ظهور نماید، در سنّ پیران ولی در سیمای جوانان خواهد بود. او به قدری نیرومند است که اگر دست مبارکش را به طرف تنومندترین درختان روی زمین دراز کند آن را از ریشه برکَند و اگر در میان کوهها بانگ برآورد، صخره ها فرو ریزند.
بدینوسیله ضمن توصیف ویژگی های جسمانی آن حضرت، مردم را از اشتباهی که دچار شده اند رهائی می بخشد.
پی نوشتها :
[1] منتخب الاثر، ص288.
[2] بحارالانوار، ج52، ص321.
[3] منتخب الاثر، ص262.
[4] بحارالانوار، ج51، ص152.
[5] همان، ج52، ص321.
[6] همان، ج51، ص154.
[7] غیبت نعمانی، باب 10، ح9.
[8] منتخب الاثر، ص221، ح2.
- [سایر] آیا شباهتهایی بین امام زمان(عج) و امام رضا(ع) هست؟
- [سایر] حضرت مهدی (عج) علم اهلبیت (ع) را چند نوع معرفی نمودند؟
- [سایر] حضرت مهدی (عج) خود را با چه ویژگیهایی معرفی نمودهاند؟
- [سایر] کتابی جهت شناخت امام زمان (عج) معرفی نمایید.
- [سایر] منابع مفید در مورد امام مهدی ( عج ) معرفی کنید؟
- [سایر] شباهتهای امام مهدی (عج) با امام حسین (ع) چیست؟
- [سایر] امام مهدی (عج) چگونه به یاد امام حسین (ع) هستند؟
- [سایر] آیا امام رضا علیه السلام از غیبت حضرت مهدی علیه السلام خبر دادهاند؟
- [سایر] امام رضا علیه السلام، امام زمان علیه السلام را چگونه توصیف مینمایند؟
- [سایر] امام زمان (عج) درباره اهلبیت (ع) چه فرمودهاند؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .
- [آیت الله سبحانی] اذان هیجده جمله است: اللّهُ أَکْبَر چهار مرتبه. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، حَیَّ عَلَی الفَلاَح، حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، اللّهُ أَکْبَر، لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أَکْبَر از اول اذان و یک مرتبه لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ اضافه نمود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اذان هیجده جمله است: "اللهُ أکْبَرُ" چهار مرتبه؛ "أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ" "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله" "حَیَّ عَلی الصّلاة" "حَیَّ عَلَی الْفَلاَح" "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل" "اللهُ أَکْبَرُ" "لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله" هر یک دو مرتبه. اقامه هفده جمله است یعنی: دو مرتبه "اللهُ أکْبَرُ" از اول اذان و یک مرتبه "لا إِلَهَ إِلاَّ الله" از آخر آن کم می شود وبعد از گفتن "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل"باید دو مرتبه "قَدْ قامَتِ الصَّلاة" اضافه نمود.