فرج مردم جهان در چیست و چرا انتظار فرج فضیلت و ارزش بیشتری دارد؟ در روایات شیعه، عبارت و اصطلاح بسیار لطیف و مناسبی برای انتظار در نظر گرفته شده و آن (انتظار فرج) است. فرج، به معنای نصرت و پیروزی و گشایش گرههای زندگی از جانب خداوند است. مقصود از انتظار فرج، انتظار دگرگونی مثبت و گسترده در زندگی بشر و زدوده شدن ناکامیها و نابسامانیها از چهره غمزده جامعه انسانی است و پیروزی حکومت عدالت گستر و معنویت گرای مهدوی بر دولتهای شرک و کفر و ستم است. در روایات، توصیههای فراوانی در مورد انتظار فرج و ارزش، و فضیلتهای بیشمار آن شده است. پیامبر اکرم(ص) آن را برترین اعمال و عبادات میداند: (افضلُ اعمال امّتی انتظار الفرج من اللّه عزّوجل)؛ بحارالانوار، ج 52، ص 128. ؛ (انتظار فرج (و گشایش) از جانب خدای بلند مرتبه، برترین عمل امت من است) و نیز میفرماید: (افضل العبادة انتظار الفرج)؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج 1، ص 268. ؛ (با فضیلتترین عبادات، انتظار فرج است). حضرت علی(ع) نیز آن را محبوبترین اعمال در نزد خداوند و منتظر فرج را، همانند شهید راه حقّ میداند: (انتظروا الفرج و لاتیأسوا من روح الله فاِنّ احبَّ الاعمالِ الی اللّه عزّوجلّ انتظارُ الفرجَ الآخِذُ باَمرنا مَعَنا غداً فی حظیرة القدس و المنتظر للفرج کمُتشَحّط بدمه فی سبیلِ اللّه)؛ بحارالانوار، ج 53، ص 123. ؛ (منتظر فرج باشید و از رحمت خدا مأیوس نشوید که محبوبترین اعمال نزد خداوند - عزّ و جل - انتظار فرج است. کسی که پذیرای امر ما باشد، فردا(ها) در (حظیرة القدس) با ما است و کسی که منتظر فرج باشد، مانند کسی است که در راه خدا، به خون خود آغشته گشته است). امام جواد(ع) آن را با فضیلتترین و راه گشاترین امور میداند: (اَفضَلُ اعمالِ شیعتنا انتظارُ الفَرَج مَن عَرَف هذ الامرَ فقد فُرِّج عَنه بانتظاره)؛ بحارالانوار، ج 52، ص 110. ؛ (برترین عمل شیعیان ما انتظار فرج است. هر کس این امر را بداند و آن را بشناسد، با همین انتظار در کارش گشایش و فرج میشود). امام هادی(ع) به روشنی معنای فرج را - که همان انتظار ظهور مهدی موعود است - توضیح میدهد. علی بن مهزیار میگوید: نامهای به امام هادی(ع) نوشتم و از ایشان درباره (فرج) پرسیدم ؛ حضرت فرمود: (اذا غابَ صاحبُکم عن دارالظّالمین فتوقّعوا الفرج)؛ کمال الدین، ج 2، ص 380، ح 2. ؛ (هر گاه امام شما از بین ظالمان و ستمگران مخفی شد، چشم به راه فرج باشید). امام صادق(ع) نیز حالات شیعیان در دوران غیبت و انتظار گشایش و فرج را چنین بازگو میفرماید: (نزدیکترین جایی که خدای متعال به بندگانش هست و نیز بیشترین زمانی که از ایشان راضی است، وقتی است که حجّت الهی را از دست بدهند و او بر ایشان ظاهر نشود و جایش را ندانند ؛ در عین حال یقین دارند که آن حجّت باقی است و باطل نشده است. پس در آن هنگام، هر صبح و شام، منتظر فرج باشید...) همان، ص 337، ح 10.. برآیند این روایات آن است که عموم مردم جهان - به خصوص شیعیان - باید منتظر ظهور و قیام مهدی موعود باشند که از سراپرده غیبت بیرون آید. انتظار فرج، در واقع نوعی آمادگی و استقبال از نیکیها است. آمادگی برای تلاش و حرکتی مداوم و کوششی خستگیناپذیر همراه با تهذیب نفس، پاکزیستن، حقّخواهی و دور ماندن از زشتیها و آلودگیها... به همین جهت وقتی ابوبصیر از امام صادق(ع) پرسید که: فرج کی خواهد بود؟ آن حضرت فرمود: (یا ابابصیر و انت ممّن یرید الدّنیا؟ مَن عرف هذاالامر، فقد فرج عنه لانتظاره)؛ کافی، ج 1، ص 371. ؛ (ای ابوبصیر! تو هم از کسانی هستی که دنیا را طلب میکنند؟ آن کس که قیام امام را بشناسد، برای او به جهت انتظارش فرج شده است). بر این اساس، انتظار فرج، فراتر از انتظار معمولی است ؛ یعنی انتظاری همراه با آگاهی، بصیرت، درایت، معنویت، آمادگی، حقگرایی، عدلخواهی و... به عبارت روشنتر، انتظار فرج، شناخت حق و شناختن رهبر و امام حقّ و انتظار یاری رساندن به او است. چنین شخصی در غیبت امام، چنان رفتار میکند که گویا در زمان ظهور و حضور او زندگی میکند. به همین جهت شیعه تمامی دشواریها و کاستیها را پشت سر نهاده و از خطر انقراض و زوال به دور مانده است. این نوع انتظار است که دارای فضیلت و ارزش بیشماری است. امام سجّاد(ع) میفرمود: (انتظار الفرج من اعظم الفرج)؛ بحارالانوار، ج 52، ص 122، ح 4. ؛ (انتظار فرج، خود از بزرگترین گشایشها است). امام کاظم(ع) هم فرمود: (انتظار الفرج من الفرج)؛ الغیبة طوسی، ص 459. ؛ (انتظار فرج، نشانه فرج و گشایش است). به صراحت میتوان گفت: از مهمترین رازهای نهفته بقای تشیّع همین روح انتظاری است که کالبد شیعه را آکنده ساخته و پیوسته او را به تلاش، کوشش، جنبش و جوشش وا میدارد. (انتظار)، ظرفیت و توانایی فراوانی برای تحقّق جامعه آرمانی اسلام ایجاد میکند و رفتارها و برنامهها را بدان سمت سوق میدهد. این والاترین عبادت و بهترین عمل است ؛ چنان که امام علی(ع) فرمود: (افضلُ عبادة المؤمن انتظار فَرج الله)؛ بحارالانوار، ج 52، ص 146. ؛ (بهترین عبادت مؤمن، انتظار کشیدن فرج خداوند است). به طور خلاصه مؤلّفههای زیر را میتوان از (انتظار فرج) برداشت کرد: 1. تلاش و کوشش برای پیشرفت و ترقّی ؛ 2. اصلاحطلبی و امید به زندگی بهتر (گشایش در امور) ؛ 3. نفی وضع موجود (ظلم و بیعدالتی، فساد و تباهی) ؛ 4. طرد و عدم پذیرش حکومتهای سیاسی (نامشروع دانستن آنها) ؛ 5. قیام و انقلاب و نهضت مداوم و فعّال ؛ 6. ضرورت تشکیل حکومتهای دینی و مشروع ؛ 7. عدم انقیاد و سازش در برابر جبّاران و مفسدان و... برای مطالعه بیشتر ر.ک: نگارنده، مقاله انقلاب و انتظار، فصلنامه انتظار، ش 2، ص 130.. (مهدویت1، رحیم کارگر، کد: 28/500027)
فرج مردم جهان در چیست و چرا انتظار فرج فضیلت و ارزش بیشتری دارد؟
در روایات شیعه، عبارت و اصطلاح بسیار لطیف و مناسبی برای انتظار در نظر گرفته شده و آن (انتظار فرج) است. فرج، به معنای نصرت و پیروزی و گشایش گرههای زندگی از جانب خداوند است. مقصود از انتظار فرج، انتظار دگرگونی مثبت و گسترده در زندگی بشر و زدوده شدن ناکامیها و نابسامانیها از چهره غمزده جامعه انسانی است و پیروزی حکومت عدالت گستر و معنویت گرای مهدوی بر دولتهای شرک و کفر و ستم است.
در روایات، توصیههای فراوانی در مورد انتظار فرج و ارزش، و فضیلتهای بیشمار آن شده است.
پیامبر اکرم(ص) آن را برترین اعمال و عبادات میداند: (افضلُ اعمال امّتی انتظار الفرج من اللّه عزّوجل)؛ بحارالانوار، ج 52، ص 128. ؛ (انتظار فرج (و گشایش) از جانب خدای بلند مرتبه، برترین عمل امت من است) و نیز میفرماید: (افضل العبادة انتظار الفرج)؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج 1، ص 268. ؛ (با فضیلتترین عبادات، انتظار فرج است).
حضرت علی(ع) نیز آن را محبوبترین اعمال در نزد خداوند و منتظر فرج را، همانند شهید راه حقّ میداند: (انتظروا الفرج و لاتیأسوا من روح الله فاِنّ احبَّ الاعمالِ الی اللّه عزّوجلّ انتظارُ الفرجَ الآخِذُ باَمرنا مَعَنا غداً فی حظیرة القدس و المنتظر للفرج کمُتشَحّط بدمه فی سبیلِ اللّه)؛ بحارالانوار، ج 53، ص 123. ؛ (منتظر فرج باشید و از رحمت خدا مأیوس نشوید که محبوبترین اعمال نزد خداوند - عزّ و جل - انتظار فرج است. کسی که پذیرای امر ما باشد، فردا(ها) در (حظیرة القدس) با ما است و کسی که منتظر فرج باشد، مانند کسی است که در راه خدا، به خون خود آغشته گشته است).
امام جواد(ع) آن را با فضیلتترین و راه گشاترین امور میداند: (اَفضَلُ اعمالِ شیعتنا انتظارُ الفَرَج مَن عَرَف هذ الامرَ فقد فُرِّج عَنه بانتظاره)؛ بحارالانوار، ج 52، ص 110. ؛ (برترین عمل شیعیان ما انتظار فرج است. هر کس این امر را بداند و آن را بشناسد، با همین انتظار در کارش گشایش و فرج میشود).
امام هادی(ع) به روشنی معنای فرج را - که همان انتظار ظهور مهدی موعود است - توضیح میدهد.
علی بن مهزیار میگوید: نامهای به امام هادی(ع) نوشتم و از ایشان درباره (فرج) پرسیدم ؛ حضرت فرمود: (اذا غابَ صاحبُکم عن دارالظّالمین فتوقّعوا الفرج)؛ کمال الدین، ج 2، ص 380، ح 2. ؛ (هر گاه امام شما از بین ظالمان و ستمگران مخفی شد، چشم به راه فرج باشید).
امام صادق(ع) نیز حالات شیعیان در دوران غیبت و انتظار گشایش و فرج را چنین بازگو میفرماید: (نزدیکترین جایی که خدای متعال به بندگانش هست و نیز بیشترین زمانی که از ایشان راضی است، وقتی است که حجّت الهی را از دست بدهند و او بر ایشان ظاهر نشود و جایش را ندانند ؛ در عین حال یقین دارند که آن حجّت باقی است و باطل نشده است. پس در آن هنگام، هر صبح و شام، منتظر فرج باشید...) همان، ص 337، ح 10..
برآیند این روایات آن است که عموم مردم جهان - به خصوص شیعیان - باید منتظر ظهور و قیام مهدی موعود باشند که از سراپرده غیبت بیرون آید.
انتظار فرج، در واقع نوعی آمادگی و استقبال از نیکیها است. آمادگی برای تلاش و حرکتی مداوم و کوششی خستگیناپذیر همراه با تهذیب نفس، پاکزیستن، حقّخواهی و دور ماندن از زشتیها و آلودگیها... به همین جهت وقتی ابوبصیر از امام صادق(ع) پرسید که: فرج کی خواهد بود؟ آن حضرت فرمود: (یا ابابصیر و انت ممّن یرید الدّنیا؟ مَن عرف هذاالامر، فقد فرج عنه لانتظاره)؛ کافی، ج 1، ص 371. ؛ (ای ابوبصیر! تو هم از کسانی هستی که دنیا را طلب میکنند؟ آن کس که قیام امام را بشناسد، برای او به جهت انتظارش فرج شده است).
بر این اساس، انتظار فرج، فراتر از انتظار معمولی است ؛ یعنی انتظاری همراه با آگاهی، بصیرت، درایت، معنویت، آمادگی، حقگرایی، عدلخواهی و... به عبارت روشنتر، انتظار فرج، شناخت حق و شناختن رهبر و امام حقّ و انتظار یاری رساندن به او است. چنین شخصی در غیبت امام، چنان رفتار میکند که گویا در زمان ظهور و حضور او زندگی میکند. به همین جهت شیعه تمامی دشواریها و کاستیها را پشت سر نهاده و از خطر انقراض و زوال به دور مانده است. این نوع انتظار است که دارای فضیلت و ارزش بیشماری است.
امام سجّاد(ع) میفرمود: (انتظار الفرج من اعظم الفرج)؛ بحارالانوار، ج 52، ص 122، ح 4. ؛ (انتظار فرج، خود از بزرگترین گشایشها است).
امام کاظم(ع) هم فرمود: (انتظار الفرج من الفرج)؛ الغیبة طوسی، ص 459. ؛ (انتظار فرج، نشانه فرج و گشایش است).
به صراحت میتوان گفت: از مهمترین رازهای نهفته بقای تشیّع همین روح انتظاری است که کالبد شیعه را آکنده ساخته و پیوسته او را به تلاش، کوشش، جنبش و جوشش وا میدارد.
(انتظار)، ظرفیت و توانایی فراوانی برای تحقّق جامعه آرمانی اسلام ایجاد میکند و رفتارها و برنامهها را بدان سمت سوق میدهد. این والاترین عبادت و بهترین عمل است ؛ چنان که امام علی(ع) فرمود: (افضلُ عبادة المؤمن انتظار فَرج الله)؛ بحارالانوار، ج 52، ص 146. ؛ (بهترین عبادت مؤمن، انتظار کشیدن فرج خداوند است). به طور خلاصه مؤلّفههای زیر را میتوان از (انتظار فرج) برداشت کرد:
1. تلاش و کوشش برای پیشرفت و ترقّی ؛
2. اصلاحطلبی و امید به زندگی بهتر (گشایش در امور) ؛
3. نفی وضع موجود (ظلم و بیعدالتی، فساد و تباهی) ؛
4. طرد و عدم پذیرش حکومتهای سیاسی (نامشروع دانستن آنها) ؛
5. قیام و انقلاب و نهضت مداوم و فعّال ؛
6. ضرورت تشکیل حکومتهای دینی و مشروع ؛
7. عدم انقیاد و سازش در برابر جبّاران و مفسدان و... برای مطالعه بیشتر ر.ک: نگارنده، مقاله انقلاب و انتظار، فصلنامه انتظار، ش 2، ص 130.. (مهدویت1، رحیم کارگر، کد: 28/500027)
- [سایر] فرج مردم جهان در چیست و چرا انتظار فرج فضیلت و ارزش بیشتری دارد؟
- [سایر] حقیقت انتظار فرج چیست؟
- [سایر] انتظار در زمان غیبت امام زمان (عج) چه معنایی دارد و مقصود از انتظار فرج چیست؟
- [سایر] انتظار در زمان غیبت امام زمان (عج) چه معنایی دارد و مقصود از انتظار فرج چیست؟
- [آیت الله سبحانی] آیا انتظار فرج از واجبات است؟
- [سایر] آیا انتظار ظهور حضرت مهدی (عج) با انتظار قیامت منافات ندارد؟
- [سایر] فلسفه انتظار فرج امام زمان (عج) چیست؟
- [سایر] انتظار فرج امام زمان علیه السلام چه فضیلتی دارد؟
- [سایر] آیا انتظار طولانی فرج، خسته کننده و ملالتآور است؟
- [سایر] مقصود از روایات مطلق در باب انتظار فرج چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] یکی از مستحبات مؤکد این است که نماز را در اول وقت فضیلت آن بخوانند و در روایات راجع به آن بسیار سفارش شده است و هرچه به اول وقت فضیلت نزدیکتر باشد بهتر است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است پنج نماز را در پنج وقت به جا آورد، یعنی هرکدام را در وقت فضیلت خود انجام دهد و تنها فاصله دادن به مقدار نافله یا تعقیبات کافی نیست، بلکه معیار همان وقت فضیلت است.
- [آیت الله مظاهری] وقت نماز ظهر و عصر بعد از زوال تا مغرب )تقریباً یک ربع بعد از غروب آفتاب( ولی وقت فضیلت آنها از اوّل زوال است تا موقعی که سایه شاخص به اندازه دو هفتم آن شود )تقریباً یک ساعت و نیم بعد از ظهر( و وقت فضیلت عصر ادامه دارد تا موقعی که سایه شاخص به چهار هفتم آن برسد (تقریباً سه ساعت بعد از ظهر) و وقت نماز مغرب و عشا بعد از مغرب است تا اوّل اذان صبح ولی وقت فضیلت آنها از مغرب است تا وقتی که سرخی طرف مغرب از بین برود (یک ساعت و نیم بعد از غروب آفتاب) و وقت فضیلت عشا ادامه دارد تا ثلث شب (تقریباً ساعت نه و نیم) و وقت نماز صبح از اوّل طلوع فجر است تا طلوع آفتاب و وقت فضیلت آن از طلوع فجر است تا وقتی که سرخی طرف مشرق پیدا شود (تقریباً یک ساعت بعد از طلوع فجر).
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است انسان صبر کند که نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اوّل وقت فرادی، بهتر است - ولی نماز فرادی در وقت فضیلت، افضل از نماز جماعت در غیر وقت فضیلت است - و نیز نماز جماعتی را که مختصر بخوانند، از نماز فرادی که آن را طول بدهند بهتر است.
- [آیت الله جوادی آملی] . نافله نماز عصر, پیش از نماز عصر انجام میشود و وقت فضیلت آن, تا موقعی است که سایه پدید آمده از اول ظهر به مقدار چهار هفتمِ اندازه شاخص شود و پس از آن، وقت فضیلت زائل میشود; اما اصل وقت نافله باقی است, تا آخرین فرصت نماز عصر.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] مستحب است انسان صبر کند نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اول وقت که فرادی - یعنی تنها خوانده شود بهتر است؛ ولی نماز فرادی در وقت فضیلت افضل از نماز جماعت در غیر وقت فضیلت است و نیز نماز جماعتی را که مختصر بخوانند از نماز فرادی که آن را طول بدهند بهتر می باشد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] نافله نماز ظهر پیش از نماز ظهر خوانده میشود. وقت فضیلت آن از اول ظهر است، تا هنگامی که آن مقدار از سایه شاخص که بعد از ظهر پیدا میشود به اندازه دو هفتم آن شود؛ مثلاً اگر درازای شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سایهای که بعد از ظهر پیدا میشود به دو وجب رسید، آخر وقت فضیلت نافله ظهر است.
- [آیت الله خوئی] مستحب است انسان صبر کند که نماز را به جماعت بخواند. و نماز جماعت از نماز اول وقت که فرادی- یعنی تنها خوانده شود- بهتر است. ولی نماز فرادی در وقت فضیلت افضل از نماز جماعت در غیر وقت فضیلت است و نیز نماز جماعتی را که مختصر بخوانند از نماز فرادایی که آن را طول بدهند بهتر میباشد.
- [آیت الله سیستانی] مستحب است انسان صبر کند که نماز را با جماعت بخواند ، و نماز جماعتی را که مختصر بخوانند از نماز فرادی که آن را طول بدهند بهتر میباشد . و نیز نماز جماعت از نماز اول وقت که فرادی یعنی تنها خوانده شود بهتر است ، ولی بهتر بودن نماز جماعت در غیر وقت فضیلت نماز ، از نماز فرادی در وقت فضیلت آن ، معلوم نیست .
- [آیت الله مظاهری] وقت فضیلت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا ثلث شب است (تقریباً ساعت ده) و بهتر است بعد از نماز عشا بلافاصله خوانده شود.