آیا پس از رسیدن به یقین عمل به شریعت منتفی می شود؟
برخی صوفیه قائل اند پس از رسیدن به یقین عمل به شریعت لازم نیست? اگرفردی بپذیرد که خدا همه صفات کمالیه را داراست و از جمله کذب در او راه ندارد و هر چه فرموده است حق و صدق است؛ اگر با برهان و دلیل عقلی بپذیرد که انبیاء از جانب خدا مبعوث شده اند و مخصوصاً خاتم انبیاء، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله از جانب خدا آمده است و هر چه فرموده است از جانب خداست و معصوم است و هر چه فرموده صادق است؛ اگر بپذیرد قرآن کلام خداست و کذب در آن راه ندارد و هر چه قرآن فرموده صادق است؛ اگر بپذیرد ائمه علیهم السلام جانشینان رسول خدا (ص) و معصومند و کلامشان صدق است، اگر همه این امور را بپذیرد، هم خود خدا در قرآن و هم رسول خدا ص و هم ائمه علیهم السلام مکرراً فرموده اند که ایمان بدون عمل صالح، انسان را به نجات و سعادت نمی رساند. قبول داشتن خدا، بدون تبعیت از دستورات او و دستورات رسولش و جانشینان رسولش، انسان را به نجات و سعادت نمی رساند. در قرآن بر تلازم ایمان با عمل صالح تأکید شده است و در بین اعمال صالح، بر نماز و زکات تأکید شده است. خلاصه آنکه: اگر فردی از سر نفسانیّت، شریعت را نفی کند، خداوند متعال درباره ی این گونه افراد می فرماید:( ذَرْهُمْ یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا وَ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُون رهایشان ساز تا بخورند وبهره ببرند و آرزوها آنها را سرگرم سازد! پس به زودی خواهند فهمید. )(الحجر:3)یعنی بگذار مثل حیوانات بپرند، وقتی جناب عزرائیل(ع) سراغشان آمد خواهند فهمید که با خود چه کرده اند.
عنوان سوال:

آیا پس از رسیدن به یقین عمل به شریعت منتفی می شود؟


پاسخ:

برخی صوفیه قائل اند پس از رسیدن به یقین عمل به شریعت لازم نیست?

اگرفردی بپذیرد که خدا همه صفات کمالیه را داراست و از جمله کذب در او راه ندارد و هر چه فرموده است حق و صدق است؛ اگر با برهان و دلیل عقلی بپذیرد که انبیاء از جانب خدا مبعوث شده اند و مخصوصاً خاتم انبیاء، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله از جانب خدا آمده است و هر چه فرموده است از جانب خداست و معصوم است و هر چه فرموده صادق است؛ اگر بپذیرد قرآن کلام خداست و کذب در آن راه ندارد و هر چه قرآن فرموده صادق است؛ اگر بپذیرد ائمه علیهم السلام جانشینان رسول خدا (ص) و معصومند و کلامشان صدق است، اگر همه این امور را بپذیرد، هم خود خدا در قرآن و هم رسول خدا ص و هم ائمه علیهم السلام مکرراً فرموده اند که ایمان بدون عمل صالح، انسان را به نجات و سعادت نمی رساند. قبول داشتن خدا، بدون تبعیت از دستورات او و دستورات رسولش و جانشینان رسولش، انسان را به نجات و سعادت نمی رساند. در قرآن بر تلازم ایمان با عمل صالح تأکید شده است و در بین اعمال صالح، بر نماز و زکات تأکید شده است.
خلاصه آنکه: اگر فردی از سر نفسانیّت، شریعت را نفی کند، خداوند متعال درباره ی این گونه افراد می فرماید:( ذَرْهُمْ یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا وَ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُون رهایشان ساز تا بخورند وبهره ببرند و آرزوها آنها را سرگرم سازد! پس به زودی خواهند فهمید. )(الحجر:3)یعنی بگذار مثل حیوانات بپرند، وقتی جناب عزرائیل(ع) سراغشان آمد خواهند فهمید که با خود چه کرده اند.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین