http://www.adyan.porsemani.ir

می خواستم بدانم که از نظر انجیل و مسیحیت هدف از خلقت انسان یا آدم چه بود لطفا جواب را با ذکر منابع بیان فرمائید.
می خواستم بدانم که از نظر انجیل و مسیحیت هدف از خلقت انسان یا آدم چه بود لطفا جواب را با ذکر منابع بیان فرمائید. کتاب مقدس هم به مانند قرآن آفرینش انسان را تجلی رحمت خداوند می داند و او را (شبیه خداوند) و به تعبیر قرآن خلیفه و جانشین خدا می داند. در کتاب عهد عتیق (تورات) می گوید: (او (آدم) در صورت حی آفریده شد) (سفر پیدایش، فصل 1 آیه 26-27) . تفسیر پولس، این شباهت را تصریح می کند که انسان در قدوسیت و عدالت مانند او، خلق گردید (افسس، 4، 25- 22) اما پس از آنکه آدم و حوا (انسان) ساکن بهشت عدن می شوند و از درگاه خداوند مطرود شده و از بهشت اخراج می گردند. بنا به تصریح انجیل، انسان دیگر نمی تواند خود را بازیابی کند و توبه نماید. او شکست می خورد و نه از روی اختیار و رحمت خداوند از بازسازی خویش عاجز می ماند بلکه این گناه به صورت ذاتی در گردن نسل آدم (انسان) باقی می ماند. حتی وقتی نوزادی تازه از مادرش متولد می شود او نیز حامل گناه و عصیان جدش آدم است که باید با آب مطلق غسل تعمید داده شود تا پاک گردد. انسان، شرور و آلوده به گناه و شکست خورده به دنیا می آید و زندگی را آغاز می کند تا سرانجام از طریق ایمان به مسیح و اعتقاد به (فدا) - این که مسیح جان خود را فدای بخشش گناه ذاتی انسان کرد- نجات یابد. مسیحیت در تفسیر انسان و سیمای آدمی حتی نوزادش را، بد ذات و بد فطرت و آلوده به گناه معرفی کرد. و دقیقا این اعتقاد بود که در اروپای قرن 18 مورد اعتراض قرار گرفته است.
عنوان سوال:

می خواستم بدانم که از نظر انجیل و مسیحیت هدف از خلقت انسان یا آدم چه بود لطفا جواب را با ذکر منابع بیان فرمائید.


پاسخ:

می خواستم بدانم که از نظر انجیل و مسیحیت هدف از خلقت انسان یا آدم چه بود لطفا جواب را با ذکر منابع بیان فرمائید.

کتاب مقدس هم به مانند قرآن آفرینش انسان را تجلی رحمت خداوند می داند و او را (شبیه خداوند) و به تعبیر قرآن خلیفه و جانشین خدا می داند. در کتاب عهد عتیق (تورات) می گوید: (او (آدم) در صورت حی آفریده شد) (سفر پیدایش، فصل 1 آیه 26-27) . تفسیر پولس، این شباهت را تصریح می کند که انسان در قدوسیت و عدالت مانند او، خلق گردید (افسس، 4، 25- 22) اما پس از آنکه آدم و حوا (انسان) ساکن بهشت عدن می شوند و از درگاه خداوند مطرود شده و از بهشت اخراج می گردند. بنا به تصریح انجیل، انسان دیگر نمی تواند خود را بازیابی کند و توبه نماید. او شکست می خورد و نه از روی اختیار و رحمت خداوند از بازسازی خویش عاجز می ماند بلکه این گناه به صورت ذاتی در گردن نسل آدم (انسان) باقی می ماند. حتی وقتی نوزادی تازه از مادرش متولد می شود او نیز حامل گناه و عصیان جدش آدم است که باید با آب مطلق غسل تعمید داده شود تا پاک گردد. انسان، شرور و آلوده به گناه و شکست خورده به دنیا می آید و زندگی را آغاز می کند تا سرانجام از طریق ایمان به مسیح و اعتقاد به (فدا) - این که مسیح جان خود را فدای بخشش گناه ذاتی انسان کرد- نجات یابد.
مسیحیت در تفسیر انسان و سیمای آدمی حتی نوزادش را، بد ذات و بد فطرت و آلوده به گناه معرفی کرد. و دقیقا این اعتقاد بود که در اروپای قرن 18 مورد اعتراض قرار گرفته است.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین