آیاشراب خواری در دین زرتشت حرام بوده؟
خمر و شراب، در همه ادیان الهی حرام بوده، و هیچ آیینی که از تحریف بشر مصون مانده باشد، شرب خمر را جایز نمی‌داند. در حدیثی از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند:( ما بعث الله نبیا قط الا بتحریم الخمر و أن یقر لله بالبداء. خداوند هیچ پیغمبری را نفرستاد جز این که حرمت شراب جزء برنامه رسالت بود و شراب از اوّل حرام بود. )(1) و به همین مضمون از پیامبر اسلام صل الله علیه و آله و امام رضا علیه السلام نقل شده و بیان گر این نکته است که خوردن مشروبات الکلی از زمان حضرت آدم علیه السلام تحریم شده و در هیچ عصری و از سوی هیچ پیامبری مجاز شمرده نشده است .
لذا تاریخچه شراب خوری به زمان های بسیار دور باز می گردد، یکی از قدیمی ترین شرابها که در بسیاری از ادیان رواج داشته شرابی است در آیین میترائیسم، نام این شراب در بسیاری از ادیان و مذاهب دیده می شود. این شراب نخستین بار در آئین ودائی و سپس در برخی ادیان ایرانی مطرح شده است. این شراب از گیاه مخصوصی تهیه می شد. در آئین مهرپرستی این شراب به (هوم) یا (هائوما) معروف است که از گیاه مقدسی گرفته می شد. مهرپرستان معتقد بودند که با نوشیدن این شراب ، حالت روحانی یافته و بر اسرار غیبی دست می یابند. این شراب به مذهب (زرتشت) نیز راه یافت ، آن گونه که به (مسیحیت) هم سرایت کرد و نان فطیر و شراب را پدید آورد. ریشه تاریخی عقیدتی این شراب به مذهب ودائی می رسد.(2)
پی نوشت ها:
1- مرحوم کلینی، کافی(8 جلدی)، تحقیق: علی اکبر غفاری، چاپ حیدری، انتشارات دارالکتب الاسلامیة، ج1، ص148. / حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 17، تحقیق: شیخ محمد رازی، انتشارات دار إحیاء العربی، بیروت، ص 237.
2- عبد الله مبلغی آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان از 35 هزار سال قبل تا کنون، انتشارات منطق( سینا)، چاپ اول 1373، ج1، ص 314.
