بهائی‌گری فرقه‌ای منشعب از بابی‌گری است. بنیانگذار آن میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءاللَّه است. او در سال 1233 در تهران به دنیا آمد و در شمار نخستین گروندگان باب و مبلّغان او قرار گرفت. پس از اعدام باب میرزا یحیی (معروف به صبح ازل) ادعای جانشینی باب را کرد و چون در آن زمان بیش از نوزده سال نداشت برادرش میرزا حسینعلی (بهاءاللَّه) زمام کارها را در دست گرفت. در سال 1268 بابیان به ناصرالدین شاه تیراندازی کردند و چون شواهدی بر نقش حسینعلی در این کار وجود داشت، در پی دستگیری و اعدام او برآمدند. او به سفارت روس پناه برد، سفیر و دولت روس از او حمایت کردند و به این وسیله از مرگ نجات یافت. او سپس به بغداد رفت و در نامه‌ای به سفیر روس از وی و دولت روس قدردانی کرد. در بغداد کنسول دولت انگلیس و نماینده دولت فرانسه با او ملاقات کرد و حمایت دولت‌های خود را به او ابلاغ کرده و تابعیت انگلستان و فرانسه را به او پیشنهاد نمودند. میرزا یحیی (صبح ازل) نیز مخفیانه به بغداد رفت. در این هنگام بغداد، کربلا و نجف مرکز اصلی فعالیت بابیان شد و در پی اختلاف بر سر ادعای (موعود بیان) یا (من یُظهِرُهُ اللَّه) آدمکشی‌های شدیدی بین بابیان رواج یافت. نزاع بین حسینعلی و میرزایحیی بر سر این ادعا موجب افتراق بابیان به دو فرقه بهائیه (پیروان حسینعلی) و ازلیه (پیروان میرزایحیی) شد. گفته شده است که در پی این منازعات میرزایحیی برادرش بهاءاللَّه را مسموم کرد و بر اثر آن بهاءاللَّه تا پایان عمر به رعشه دست مبتلا بود.
میرزاحسینعلی پس از اعلام (من یُظهِرُهُ اللهی) خویش ادعای الوهیت و ربوبیت نمود. او خود را (خدای خدایان، آفریدگار جهان، خدای تنهای زندانی، معبود حقیقی)، (رب مایُری و مالا یُری) نامید. پیروانش نیز پس از مرگ وی قبر او را قبله خویش گرفتند.
او افزون بر ادعای ربوبیت، شریعت جدید آورد و کتاب (اقدس) را نگاشت. بهائیان آن را (ناسخ جمیع صحائف) می‌دانند. او کتابهای دیگری نیز نوشته است که پر از اغلاط املایی و انشائی است. مهمترین کتاب او (ایقان) است که به خاطر وجود اغلاط بسیار در زمان حیاتش مورد تصحیح و تجدید نظر قرار گرفت.
فرقه‌های بابی و بهائی :
بعد از اعدام سید علی محمد، بابیت به سه فرقه تقسیم شد و بعد از مرگ بهاءاللَّه نزاعی بین دو برادر (عباس افندی و محمد علی) به وجود آمد و به تبع آن دو فرقه دیگر افزوده شد، در نتیجه مجموعاً پنج فرقه شدند :
1 . ازلیه (به رهبری میرزا یحیی نوری، صبح ازل )،
2 . بهائیه (به رهبری میرزا حسین علی، بهاءاللَّه )،
3 . بابیه خالص (فقط رهبری سید علی محمد باب را قبول دارند )،
4 . بابیه بهائیه عباسیه (قبول رهبری عبدالبهاء عباس افندی )
5 . ناقضون (اتباع میرزا محمد علی، برادر عبدالبهاء )(1) .
عقاید بهاییت :
چندی از عقاید و احکام بهائیت عبارت است از:
1 . با ظهور سید علی محمد باب اسلام پایان گرفته و اینک دین جدید ظهور کرده و مردم باید همگی بهایی شوند(2) .
2 . پنهان کردن دین (تقیه) ضروری است.
3 . روزه نوزده روز است، قبل از عید شروع و به عید نوروز ختم میشود .
4 . نماز جماعت باطل است مگر در نماز میت .
5 . قبله مرقد بهاءاللَّه در شهر عکا است .
6 . حج برای مردان واجب است و بر زنان واجب نیست. (حج) در خانه‌ای که بهاء در آن اقامت داشته، یا در خانه‌ای که سیدعلی محمد باب در شیراز در آن سکنی داشته است به جا آورده میشود .
7 . اعیاد عبارت است از :
- عید ولادت باب، اول محرم .
- عید ولایت بهاء، دوم محرم .
- عید اعلان دعوت باب، پنجم جمادی .
- عید نوروز(3)،
8 . نماز پنج تکبیر دارد و در دو وقت خوانده میشود: یکی هنگام تولد و دیگری هنگام مرگ .
عبادتگاه‌ها طبق وصیت بهاء باید از نه مناره و یک گنبد تشکیل بشود. این عبادتگاه‌ها در فرانکفورتِ آلمان، سیدنی در استرالیا، کامپالا در اوگاندا، لیمیت در شیکاگو، پاناماسیتی در پاناما و دهلی‌نو در هندوستان است(4) .
همچنین در فروع تعالیم بهائیت به احکامی برمی‌خوریم که بعضی از آنها عبارت است از :
- ازدواج با محارم غیر از زن پدر، حلال می‌باشد . (یعنی با حکم بر حرمت ازدواج با زن پدر، ازدواج با خواهر و دختر و عمه و خاله و دیگران حلال می‌گردد! )
- معاملات ربوی آزاد و حلال است .
- تمام اشیاء حتی خون، سگ، خوک، بول و... پاک است .
- حجاب زنان ملغی می‌باشد .
- دخالت در سیاست ممنوع می‌باشد .
در بررسی عقاید، احکام و تاریخ بهائیت به روشنی معلوم می‌گردد که استعمار براساس برنامه و طرح از پیش تعیین شده‌ای، به مرور و در مراحل مختلف، به منسوخ اعلام نمودن دین اسلام و نفی و انکار نبوت، امامت، معاد و تعالیم و قوانین و احکام مقدس و نورانی قرآن پرداخته است. آنان ابتدا ادعای نیابت خاص حضرت حجت(عج )، پس از آن ادعای مهدویت، سپس ادعای نبوت و در آخر ادعای الوهیت و نسخ اسلام می‌نمایند! در پی آن به هدم و نابودی آثار اسلام فرمان می‌دهند و به ساختن کعبه جدید! در شیراز اهتمام می‌ورزند و با آداب و ادعیه و ذکر و زیارتنامه‌های استعمار ساخته به طواف بر گرد آن می‌پردازند! و مطابق با خواست و اهداف استعمار، به رفع حجاب و پوشش زنان فرمان می‌دهند و چون همواره از تعالیم و آموزه‌های سیاسی اسلام و تشیع رنج برده‌اند، از اصل ورود و دخالت در سیاست را ممنوع اعلام می‌نمایند!
بدین ترتیب همه زمینه‌ها آماده و مهیا میشود تا مبانی و ارکان اعتقادی و ارزش‌های اخلاقی و پایبندی‌های معنوی متزلزل شوند و وحدت و یکپارچگی مسلمانان به تفرقه و تشتت تبدیل گردد و از قدرت بی‌نظیر مذهب تشیع و مراکز علم و فقاهت و مراجع و فقها و علمای بیدار و آگاه که مدافعان راستین اسلام و سنگرهای مستحکم دفاع از هویت دینی و استقلال و شرف و اعتلا و اقتدار مسلمانان می‌باشند، کاسته شود و راه‌های تاخت و تاز و سلطه استعمار خارجی صاف و همواره گردد .
کتابهای بهائی‌ها عبارتند : 1 . الاتقان ؛ 2 . اشراقات والبشارات والطرزات ؛ 3 . مجموعه الواح مبارکه، که وصایای بهاء به پسران خود می‌باشد ؛ 4 . کتاب شیخ ؛ 5 . الدرر البهیة ؛ 6 . الحجج البهیة ؛ 7 . الفرائد ؛ 8 . فصل الخطاب 9 . اقدس .
