لطفاً اضطراب را تعریف و فرق آن را با ترس بیان کنید ؟
لطفاً اضطراب را تعریف و فرق آن را با ترس بیان کنید ؟ اضطراب یک علامت هشدار دهنده است که خبر از خطری قریب الوقوع می‌ دهد و شخص را برای مقابله آماده می ‌سازد. همه انسان‌ها اضطراب را تجربه می ‌کنند و اگر در حد اعتدال باشد، نه تنها مضر نیست، بلکه به عنوان پاسخی سازش یافته تلقی می ‌شود و باعث می‌گردد انسان، همواره خود را برای مقابله با خطرات ناگهانی و تهدید کننده آماده سازد. این نوع اضطراب را می ‌توان امری طبیعی، مفید، سازنده و در عین حال یکی از مؤلفه ‌های ساختار شخصیت به حساب آورد. اما در مقابل، اضطراب مرضی نیز وجود دارد که باعث شکست، ناکامی و مانع فعالیت‌های عادی و بهنجار می ‌شود. نشانه‌ های این اضطراب عبارت است از : (احساس ناخوشایند و نوعی دل‌واپسی مبهم که با چند احساس جسمی، مانند احساس خالی شدن سردل، تنگی قفسه سینه، تپش قلب، تعریق، سردرد یا میل جبری و ناگهانی برای دفع ادرار، بی ‌قراری و میل برای حرکت همراه است.)(اقتباس از: کاپلان سادووک، خلاصه روان‌پزشکی، ج 2.) بنابراین اضطراب دو قسم است : 1. اضطراب طبیعی که هیچ گونه اختلالی در فعالیت‌های روزمره به وجود نمی‌ آورد، بلکه بخشی از زندگی هر انسان و آمادگی او برای انجام مسئولیت‌های فردی و اجتماعی است. 2. اضطراب مرضی که موجب کاهش سطح عملکرد و حتی اختلال در انجام مسئولیت‌های فردی و اجتماعی است و اختلال ‌های متعددی، مانند هراس، اضطراب تعمیم یافته، وسواس فکری - عملی و اختلال وحشت‌زدگی را موجب می ‌شود. اما فرق اضطراب با ترس، این است که ترس، واکنش به تهدیدی معلوم، خارجی و از نظر منشأ بدون تعارض است، در حالی که اضطراب مرضی، واکنش در مقابل خطری نامعلوم، درونی، مبهم و از نظر منشاء همراه با تعارض است‌ (همان). به عبارت دیگر اضطراب ناشی از یک تعارض مبهم درونی است که موجب نگرانی و دلواپسی فرد می ‌شود، ولی ترس، ناشی از یک منبع تهدید کننده خارجی است و فرد دچار هیچ‌ گونه تعارضی درونی نیست، مانند ترس از تاریکی، ترس از سوسک، ترس از حیوان درنده و... .
عنوان سوال:

لطفاً اضطراب را تعریف و فرق آن را با ترس بیان کنید ؟


پاسخ:

لطفاً اضطراب را تعریف و فرق آن را با ترس بیان کنید ؟

اضطراب یک علامت هشدار دهنده است که خبر از خطری قریب الوقوع می‌ دهد و شخص را برای مقابله آماده می ‌سازد. همه انسان‌ها اضطراب را تجربه می ‌کنند و اگر در حد اعتدال باشد، نه تنها مضر نیست، بلکه به عنوان پاسخی سازش یافته تلقی می ‌شود و باعث می‌گردد انسان، همواره خود را برای مقابله با خطرات ناگهانی و تهدید کننده آماده سازد. این نوع اضطراب را می ‌توان امری طبیعی، مفید، سازنده و در عین حال یکی از مؤلفه ‌های ساختار شخصیت به حساب آورد. اما در مقابل، اضطراب مرضی نیز وجود دارد که باعث شکست، ناکامی و مانع فعالیت‌های عادی و بهنجار می ‌شود.
نشانه‌ های این اضطراب عبارت است از :
(احساس ناخوشایند و نوعی دل‌واپسی مبهم که با چند احساس جسمی، مانند احساس خالی شدن سردل، تنگی قفسه سینه، تپش قلب، تعریق، سردرد یا میل جبری و ناگهانی برای دفع ادرار، بی ‌قراری و میل برای حرکت همراه است.)(اقتباس از: کاپلان سادووک، خلاصه روان‌پزشکی، ج 2.)

بنابراین اضطراب دو قسم است :
1. اضطراب طبیعی که هیچ گونه اختلالی در فعالیت‌های روزمره به وجود نمی‌ آورد، بلکه بخشی از زندگی هر انسان و آمادگی او برای انجام مسئولیت‌های فردی و اجتماعی است.
2. اضطراب مرضی که موجب کاهش سطح عملکرد و حتی اختلال در انجام مسئولیت‌های فردی و اجتماعی است و اختلال ‌های متعددی، مانند هراس، اضطراب تعمیم یافته، وسواس فکری - عملی و اختلال وحشت‌زدگی را موجب می ‌شود.

اما فرق اضطراب با ترس، این است که ترس، واکنش به تهدیدی معلوم، خارجی و از نظر منشأ بدون تعارض است، در حالی که اضطراب مرضی، واکنش در مقابل خطری نامعلوم، درونی، مبهم و از نظر منشاء همراه با تعارض است‌ (همان).
به عبارت دیگر اضطراب ناشی از یک تعارض مبهم درونی است که موجب نگرانی و دلواپسی فرد می ‌شود، ولی ترس، ناشی از یک منبع تهدید کننده خارجی است و فرد دچار هیچ‌ گونه تعارضی درونی نیست، مانند ترس از تاریکی، ترس از سوسک، ترس از حیوان درنده و... .





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین