با توجه به اینکه امامان معصوم(ع) ما را می بینند و با توجه به زیارت جامعه و عقیده شیعه که امامان علم خدایی دارند و از آینده هر شخص خبر دارند پس چه دلیلی دارد که هر هفته اعمال ما به امام زمان(عج) عرضه شود و چه لزومی دارد که امام معصوم(ع) از اعمال ما ناراحت شود در حالی می داند ما نهایتا کافر می میریم یا مؤمن.
عرضه اعمال بر ائمه علیهم السلام نیز ،از اسباب علم ائمه (ع) است.
این اعتقاد به سبب نصوص کلمات ائمه هدی علیهم السلام است مانند:
( رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله قَالَ: تُعْرَضُ أَعْمَالُ النَّاسِ کُلَّ جُمْعَةٍ مَرَّتَیْنِ یَوْمَ الِاثْنَیْنِ وَ یَوْمَ الْخَمِیسِ فَیُغْفَرُ لِکُلِّ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ إِلَّا مَنْ کَانَتْ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ أَخِیهِ شَحْنَاءُ فَیُقَالُ اتْرُکُوا هَذَیْنِ حَتَّی یَصْطَلِحَا)( مستدرک‌الوسائل ج : 12 ص : 165)
( به کارهای مردم در دو وقت رسیدگی می شود روز دوشنبه وروز پنج شنبه وهر بنده مؤمنی بخشیده میشود مگر آندو کسی که بینشان کدورتی ایجاد شده گفته می شود مادامی که صلح بینشان نیامده آنها را به خود واگذارید)
در این روایت اموری قابل توجه است:
1- عرضه اعمال به پیشگاه الهی است
2- درهفته دو بار رسیدگی می شود یعنی خداوند بنا بر رحمت واسعه اش به انسانها مهلت می دهد که در فواصل بین این دو روز اعمال خود را تدارک،باز نگری وجبران کنند
3- خداوند هم عالم است وهم قادر وهم ... امااین انسان است که مشمول رحمت حق می شود
4- بنای خداوند بر بخشش مؤمنین است
5- بعضی از امور موجب دوری از رحمت حق می شود
اما اینکه امام زمان چگونه مرتبط به این موضوع است به روایت زیر توجه کنید :
( أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه ا لسلام: قَالَ، إِذَا أَرَادَ اللَّهُ أَمْراً عَرَضَهُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ( ص) ثُمَّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ سَائِرِ الْأَئِمَّةِ( ع) وَاحِداً بَعْدَ وَاحِدٍ إِلَی أَنْ یَنْتَهِیَ إِلَی صَاحِبِ الزَّمَانِ( ع) ثُمَّ یَخْرُجُ إِلَی الدُّنْیَا وَ إِذَا أَرَادَ الْمَلَائِکَةُ أَنْ یَرْفَعُوا إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَمَلًا عُرِضَ عَلَی صَاحِبِ الزَّمَانِ( ع) ثُمَّ عَلَی وَاحِدٍ وَاحِدٍ إِلَی أَنْ یُعْرَضَ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ( ص )ثُمَّ یُعْرَضُ عَلَی اللَّهِ فَمَا نَزَلَ مِنَ اللَّهِ فَعَلَی أَیْدِیهِمْ وَ مَا عَرَجَ إِلَی اللَّهِ فَعَلَی أَیْدِیهِمْ وَ مَا اسْتَغْنَوْا عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ طَرْفَةَ عَیْنٍ ) (مستدرک‌الوسائل ج : 12 ص :165)
اجمال معنای این روایت این است که:(هنگامی که خداوند اراده اش بر امری تعلق بگیرد آن را به رسولش وازاوبه امیرالمؤ منین واز او تابه صاحب الزمان سپس آن امر دردنیا اجرا می شود. وآن هنگامی که ملا ئکه بخواهند امری را به نزد خدا ببرند اول آن امر به صاحب الزمان سپس به حجة قبل ازاو تا به رسول لله برسد پس آنچه که از جانب خداوند نازل می شود به دست ایشان می رسد وآنچه که به خداوند عروج یابد از دست ایشان می گذرد وایشان به اندازه یک چشم به هم زدنی از خداوند بی نیاز نیستند ودر( احاطه قدرت وخواست او به این مقامات رسیده اند) )
این روایت شریف نیز نکات قابل توجه ومهمی رادر بر دارد ازجمله:
1-اهل بیت علیهم السلام همچنانکه واسطه فیض ومجرای آن هستند واسطه عروج وبررسی اعمال بندگان نیز هستند
1- همچنانکه از روایت قبل عرضه شدن اعمال در هفته دوبار به خداوند بیان شد از این روایت عرضه شدن اعمال به نزد امام زمان علیه السلام نیز معلوم می شود.
2- ناراحت شدن امام زمان علیه السلا م نیز به جهت ( رحمت الله واسعه ) بودن ایشان است.
البته این روایت نکات زیادی را در بر دارد که اکنون در این مجال نمی گنجد
