آیا طلب شفا از غیر خدا شرک است؟

آیا طلب شفا از غیر خدا شرک است؟

این شرک نیست چون شرک یعنی غیر خدا را پرستیدن یا غیر خدا را مستقلّ از خدا، مؤثّر در کاری دانستن یا خدا را در انجام کاری محتاج موجودی دیگر دانستن.
لذا واسطه قرار دادن یک موجود بین خودمان و خدا را ابداً نمی توان شرک دانست. چون معنای واسطه بودن این است که او هیچ استقلالی در اعطاء ندارد بلکه صرفاً کانالی است برای این که فیض خدا به موجود دیگری برسد. مثلاً خاک واسطه است تا روزی مردم از طرف خدا به آنها برسد. یا پدر و مادر واسطه اند تا شخصی از خدا فیض وجود بگیرد. یا پزشک و دارو واسطه اند تا مردم از خدا شفا بگیرند. و ... توسل به شخصیت های آبرومند معنوی که در نزد خدا از مقام و حرمت خاصی برخوردارند , به منظور نیل به مقام قرب الهی و.. از صدر اسلام مورد پذیرش و رفتار صحابه پیامبر بوده است که مطالب وشواهد دراین رابطه زیاد است که به جهت احترا ز ازطولانی شدن مطلب و رعایت اختصار فقط ازباب نمونه به آیه وحدیثی دراین رابطه تمسک می جویم.
- احمد بن حنبل در مسند خود از عثمان بن حنیف , چنین روایت می کند : ان رجلا ضریر البصر اتی النبی صلی اللّه علیه [ و آله ] و سلم فقال ادع اللّه ان یعافینی , قال : ان شئت دعوت لک و ان شئت اخرت ذاک فهو خیر , فقال : ادعه . فامره ان یتوضا فیحسن وضوئه فیصلی رکعتین و یدعو بهذا الدعاء . اللهم انی اسئلک و اتوجه الیک بنبیک محمد نبی الرحمه یا محمد انی توجهت بک الی ربی فی حاجتی هذه , فتقضی لی اللهم شفعه فی ؛ مردی نابینا نزد پیامبر گرامی آمد و گفت : از خدا بخواه تا مرا عافیت بخشد . پیامبر فرمود : اگر می خواهی دعا نمایم و اگر مایل هستی به تاخیر می اندازم و این بهتر باشد . مرد نابینا عرض کرد : دعا بفرما . پیامبر گرامی او را فرمان داد تا وضو بگیرد و در وضوی خود دقت نماید و دو رکعت نماز بگزارد و این چنین دعا کند :پروردگارا من از تو درخواست می کنم و به وسیله محمد , پیامبر رحمت به تو روی می آورم . ای محمد من در مورد نیازم به وسیله تو به پروردگار خویش متوجه می شوم تا حجتم را برآورده فرمایی . خدایا او را شفیع من گردان . درستی این روایت , مورد اتفاق محدثان است بطوری که حاکم نیشابوری در مستدرک ,پس از نقل حدیث یاد شده , آن را به عنوان حدیث صحیح توصیف می کند و ابن ماجه نیزبه نقل از ابواسحاق می گوید : این روایتی صحیح است و ترمذی در کتاب ابواب الادعیه صحت این روایت را تایید می نماید . و محمد نسیب الرفاعی نیز درکتاب التوصل الی حقیقه التوسل می گوید : لا شک ان هذا الحدیث صحیح و مشهور ... و قد ثبت فیه بلا شک و لا ریب ارتداد بصرالاعمی بدعاء رسول اللّه صلی الله علیه [ و آله ] و سلم له ؛ تردیدی نیست که این حدیث , صحیح و مشهور است ... و در این روایت , ثابت شده است که با دعای رسول خدا صلی اللّه علیه و آله بینایی آن مرد نابینا , به وی بازگشت . از این روایت به خوبی روشن می شود که توسل به پیامبر گرامی , به منظور برآورده شدن نیاز به وسیله وی , جایز است , بلکه رسول خدا آن مرد نابینا را فرمان دادتا آنگونه دعا کند . و با وسیله قرار دادن پیامبر بین خود و خدا , از پروردگارجهان درخواست نماید . و این معنا همان توسل به اولیای الهی و عزیزان درگاه خداوند است.
ونیز درزیارت جامعه کبیره آمده است:
(وبکم ینفّس الهمّ و یکشف الضرّ)؛( مفاتیح الجنان، ص 909.) (به وسیله شما اندوه را بیرون می‌برد و سختی را برطرف می‌سازد).
ویا این که حضرت یوسف ع می گوید: پیراهن مرا ببرید و بر دیدگان پدرم بیفکنید تا او بینایی خودرا باز یابد. (یوسف (12) آیه 92.) یعقوب نیز پیراهن یوسف را که بافته جدا تافته ای نبود، بر دیدگان خود می افکند و در همان دم بینایی خود را باز می یابد. قرآن می فرماید:
(فلما ان جاء البشیر القاه علی وجهه فارتد بصیرا). (همان، آیه 96)
درنتیجه در هر کاری، وسیله خاصی ممکن است مؤثر باشد.( از امام صادق (ع) آمده:(ابی الله ان یجری الاشیاء الا باسبابها)؛ (بحار الانوار، ج 2، ص 90. نشر دار الاحیاء لتراث العربی، بیروت، 1403 ش.) (خدا ابا دارد که کارها بدون سبب و علت و واسطه جریان پیدا کند). پس خداوند برای هر کاری واسطه قرار داده است. در قرآن درباره توسل آمده: (و ابتغوا الیه الوسیله)؛ (مائده (5) آیه 35) (وسیله ای برای تقرب به خدا جست و جو نمایید). ) در اموری مانند آنچه در پرسش آمده، توسل به معصومان (ع)وطلب شفا و..وحاجت ازآنان بهترین راهکار برای دریافت فیض خداوند است. این بیان، با توحید هیچ گونه تعارضی ندارد؛ زیرا مومنان با توسل به اهل بیت (ع) حاجات خود را از خداوند می خواهند. خداوند حاجت های آنان را برآورده کرده و مشکلات شان را برطرف می سازد. اهل بیت تنها واسطه و وسیله کارند. البته ممکن است امامان معصوم (ع) بر اساس تصرف تکوینی خود در اموری تصرف کنند و مثلا مریضی را شفادهد که در این صورت نیز به اذن خدا مریضی را شفا می دهند. بنابراین، آنچه در پرسش آمده است، با این رویکرد به آسانی قابل حل خواهد بود.
می توانید برای اطمئان زیادتر در این رابطه به یکی از حرم ها مانند حرم امام رضا علیه السلام رفته به بخش شفایافتگان مراجعه نمایید و اسم وآدرس افراد متعددی که در حرم شفا یافته و بیماری صعب العلاجشان که اسناد و گواهی های معتبر پزشکی بر آن ها دلالت دارد ، به عنایت حضرت ثامن الحجج علیه السلام بر طرف گردیده را به اسم ‌آدرس بشناسید و جویای خودشان و محل سکونتشان گردید ..