پاسخ: زیرا: 1- عایشه همانند سایر همسران رسول خدا به دلیل نسبتش با رسول اکرم(ص) در میان مسلمنان از احترام خاصی برخوردار بود. 2- علاوه بر آن که وی از هر فرصتی برای صدمه زدن به امیرمومنان علی (ع) استفاده میکرد و چه بسا اگر حضرت وی را عفو نمیکرد دشمنان ایشان اسباب ناسازگاری ، تهمت، و شاید آشوبی دیگر را به پا میکردند. لذا امام علی علیه السلام پس از جنگ جمل مقدمات سفر محترمانه وی را از بصره به مدینه فراهم ساخت و به محمدبن ابیبکر دستور داد خواهرش را همراهی کند و او را به مدینه برساند. امام به همه یاران اهل مدینه خود که مشتاق بودند به مدینه بازگردند، اجازه داد عایشه را تا مدینه همراهی کنند و به این نیز اکتفا نکرد و چهل تن از زنان محترم و سرشناس بصره را همراه او راهی مدینه کرد. 3- علی رغم تمام این خدمات و گذشتها که خود عایشه اقرار بر آن ها داشت زمانی که به مدینه رسید باب گله مندی از امیر مومنان را باز کرد و گفت: وی همسر رسول خدا را همراه مردانی نا محرم به سوی مدینه فرستاد. اما پس از آن که متوجه شد همراهان و محافظانش زنانی در لباس مرد بوده اند شرمنده شده برای جلوگیری از فضاحت بیشتر گفت: : (خدا فرزند ابوطالب را پاداش نیک دهد که حرمت رسول خدا را دربارهی من رعایت کرد.) جهت مطالعه و کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید به کتاب زیر (که یکی از قدیمیترین و معتبرترین منابع تاریخی است) مراجعه و از جزئیات جنگ جمل و وقایع پس از آن آگاهی یابید: شیخ مفید، الجمل، قم، مکتبة الداوری. روز شنبه، یکم ماه رجب سال 36 کاروان عایشه به راه افتاد و عدهای از مردم، او را مشایعت کردند. عایشه در برابر محبّتهای امام علی علیه السلام بیاختیار منقلب شد و به مردم گفت:( فرزندان من! برخی از ما به برخی دیگر اعتراض میکنند، ولی این کار سبب تعدّی نگردد. به خدا سوگند، میان من و علی، جز آنچه میان زن و بستگان او رخ میدهد چیز دیگری نبوده است. او اگر چه مورد خشم من قرار گرفت، از اخیار و نیکان است.) امام علیه السلام از سخنان عایشه تشکر کرد و افزود:( مردم! او همسر پیامبر شماست.) آن گاه او را تا مسافتی مشایعت کرد. چهل زنی که به فرمان امام علیه السلام عایشه را همراهی میکردند، لباس مردانه پوشیده بودند تا غریبهها خیال کنند آنها مرد هستند و به ذهن کسی افکار ناروا درباره آنان و همسر رسول اکرم صلی الله علیه و آله خطور نکند. عایشه نیز تصور میکرد که علی علیه السلام برای حفاظت از او مأموران مرد گماشته است و پیوسته از این موضوع گِله کرد تا وقتی به مدینه رسید و دید آنها زن هستند. آنگاه از اعتراض خود پوزش خواست و گفت:( خدا فرزند ابوطالب را پاداش نیک دهد که حرمت رسول خدا را دربارهی من رعایت کرد.)
پاسخ: زیرا:
1- عایشه همانند سایر همسران رسول خدا به دلیل نسبتش با رسول اکرم(ص) در میان مسلمنان از احترام خاصی برخوردار بود.
2- علاوه بر آن که وی از هر فرصتی برای صدمه زدن به امیرمومنان علی (ع) استفاده میکرد و چه بسا اگر حضرت وی را عفو نمیکرد دشمنان ایشان اسباب ناسازگاری ، تهمت، و شاید آشوبی دیگر را به پا میکردند.
لذا امام علی علیه السلام پس از جنگ جمل مقدمات سفر محترمانه وی را از بصره به مدینه فراهم ساخت و به محمدبن ابیبکر دستور داد خواهرش را همراهی کند و او را به مدینه برساند. امام به همه یاران اهل مدینه خود که مشتاق بودند به مدینه بازگردند، اجازه داد عایشه را تا مدینه همراهی کنند و به این نیز اکتفا نکرد و چهل تن از زنان محترم و سرشناس بصره را همراه او راهی مدینه کرد.
3- علی رغم تمام این خدمات و گذشتها که خود عایشه اقرار بر آن ها داشت زمانی که به مدینه رسید باب گله مندی از امیر مومنان را باز کرد و گفت: وی همسر رسول خدا را همراه مردانی نا محرم به سوی مدینه فرستاد. اما پس از آن که متوجه شد همراهان و محافظانش زنانی در لباس مرد بوده اند شرمنده شده برای جلوگیری از فضاحت بیشتر گفت: : (خدا فرزند ابوطالب را پاداش نیک دهد که حرمت رسول خدا را دربارهی من رعایت کرد.)
جهت مطالعه و کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید به کتاب زیر (که یکی از قدیمیترین و معتبرترین منابع تاریخی است) مراجعه و از جزئیات جنگ جمل و وقایع پس از آن آگاهی یابید:
شیخ مفید، الجمل، قم، مکتبة الداوری.
روز شنبه، یکم ماه رجب سال 36 کاروان عایشه به راه افتاد و عدهای از مردم، او را مشایعت کردند. عایشه در برابر محبّتهای امام علی علیه السلام بیاختیار منقلب شد و به مردم گفت:( فرزندان من! برخی از ما به برخی دیگر اعتراض میکنند، ولی این کار سبب تعدّی نگردد. به خدا سوگند، میان من و علی، جز آنچه میان زن و بستگان او رخ میدهد چیز دیگری نبوده است. او اگر چه مورد خشم من قرار گرفت، از اخیار و نیکان است.)
امام علیه السلام از سخنان عایشه تشکر کرد و افزود:( مردم! او همسر پیامبر شماست.)
آن گاه او را تا مسافتی مشایعت کرد. چهل زنی که به فرمان امام علیه السلام عایشه را همراهی میکردند، لباس مردانه پوشیده بودند تا غریبهها خیال کنند آنها مرد هستند و به ذهن کسی افکار ناروا درباره آنان و همسر رسول اکرم صلی الله علیه و آله خطور نکند.
عایشه نیز تصور میکرد که علی علیه السلام برای حفاظت از او مأموران مرد گماشته است و پیوسته از این موضوع گِله کرد تا وقتی به مدینه رسید و دید آنها زن هستند. آنگاه از اعتراض خود پوزش خواست و گفت:( خدا فرزند ابوطالب را پاداش نیک دهد که حرمت رسول خدا را دربارهی من رعایت کرد.)
- [سایر] بعدجنگ جمل عایشه پشیمان میشود.آیادرست است امام علی(ع)اهانت کنندگان به عایشه رانکوهش کردند.درموردش توضیح دهید.
- [سایر] چرا امام علی (ع) بر پیغمبر (ص) پیشنهاد طلاق عایشه را داد؟
- [سایر] اگر عایشه در ماجرای جنگ جمل، گناه کار است چرا علی(ع) او را قصاص نکرد؟
- [سایر] چرا با این وجود که امام علی(ع) در نهج البلاغه –نامهی شماره 23- توصیه به عفو ابن ملجم میکنند، امام حسن(ع) این کار را نکردند؟
- [سایر] چرا علیرغم توصیه های فراوان دیگران به عفو، خانواده حضرت علی (ع) قاتل او را قصاص کردند؟
- [سایر] اگه عفو و گذشت خوب است چرا حضرت علی علیه السلام قاتلش را عفو نکرد؟
- [سایر] آیا امام رضا (ع) دختری به نام عایشه داشت؟
- [سایر] اگر عایشه ام المومنین بود و قرآن پاکی ایشان را اعلام کرده است ،چطور با امام علی (ع) در جنگ جمل جنگید؟ آیا امام علی اشتباه کرد یا خدا؟!!
- [سایر] اگر عایشه ام المومنین بود و قرآن پاکی ایشان را اعلام کرده است ،چطور با امام علی (ع) در جنگ جمل جنگید؟ آیا امام علی اشتباه کرد یا خدا؟!!
- [سایر] اگه عفو و گذشت خوبه چرا حضرت علی قاتلش را عفو نکرد؟
- [آیت الله جوادی آملی] ) .االله اکبر) یعنی خدای سبحان بزرگتر از آن است که وصف شود. (أشهد أن لا إله الاّ االله ), یعنی شهادت می دهم که غیر خدای یکتا و یگانه خدای دیگری نیست . (أشهد أنّ محمداً رسول االله ); یعنی شهادت میدهم که حضرت محمدبن عبداالله(ص) پیامبر و فرستاده خداست . (أشهد أنّ علیاً امیرالمؤمنین و ولیّ االله)؛ یعنی شهادت میدهم که حضرت علی(ع)امیر مؤمنان و ولیّ خدا بر همه خلق است . (حیّ علی الصلاة )؛ یعنی بشتاب برای اقامه نماز، (حیّ علی الفلاح)؛ یعنی بشتاب برای رستگاری، (حیّ علی خیر العمل )؛ یعنی بشتاب برای بهترین کار که نماز است، (قد قامت الصلاة)؛ یعنی به تحقیق نماز برپا شد، (لا إله الاّ االله )؛ یعنی خدایی؛ جز خدای یکتا و یگانه, سزاوار پرستش نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .
- [آیت الله جوادی آملی] .اذان, هجده جمله است : (االله اکبر ) چهار مرتبه، (أشهد أن لا إله الاّ االله )، (أشهد أنّ محمداً رسول االله )، (حیّ علی الصلاة )، (حیّ علی الفلاح)، (حیّ علی خیر العمل )، (االله اکبر )، (لا إله الاّ االله )، هر کدام دو مرتبه، و اقامه , هفده جمله است : دو مرتبه (االله اکبر )، از اول اذان و یک مرتبه (لا إله الاّ االله ) از آخر آن , کم می شود و دو مرتبه (قد قامت الصلاة ) بعد از (حیّ علی خیر العمل) افزوده میشود.
- [آیت الله سبحانی] اذان هیجده جمله است: اللّهُ أَکْبَر چهار مرتبه. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، حَیَّ عَلَی الفَلاَح، حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، اللّهُ أَکْبَر، لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أَکْبَر از اول اذان و یک مرتبه لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ اضافه نمود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اذان هیجده جمله است: "اللهُ أکْبَرُ" چهار مرتبه؛ "أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ" "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله" "حَیَّ عَلی الصّلاة" "حَیَّ عَلَی الْفَلاَح" "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل" "اللهُ أَکْبَرُ" "لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله" هر یک دو مرتبه. اقامه هفده جمله است یعنی: دو مرتبه "اللهُ أکْبَرُ" از اول اذان و یک مرتبه "لا إِلَهَ إِلاَّ الله" از آخر آن کم می شود وبعد از گفتن "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل"باید دو مرتبه "قَدْ قامَتِ الصَّلاة" اضافه نمود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اذان هیجده جمله است: اَلله اکبرُ چهار مرتبه اَشهدُ اَنْ لا الهَ اِلاّاللهُ، اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسولُ الله حیَّ عَلَی الصَّلوةِ حَیَّ عَلَی الفَلاحِ حَیَّ عَلی خیرِ العملِ، الله اکبرُ لااِلَه اِلاّالله هر یک دو مرتبه و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اوّل اذان و یک مرتبه لااِلهَ اِلاّالله از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خیرِ العَمَل باید دو مرتبه قَد قامَتِ الصَّلوةُ اضافه نمود.
- [آیت الله خوئی] اذان هیجده جمله است:" الله اکبر" چهار مرتبه،" اشهد ان لا اله الا الله، أشهد ان محمداً رسول الله، حی علی الصلاة، حی علی الفلاح، حی علی خیر العمل، الله اکبر، لا اله الا الله"، هر یک دو مرتبه، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه" الله اکبر" از اوّل اذان، و یک مرتبه" لا اله الا الله" از آخر آن کم میشود، و بعداز گفتن" حی علی خیر العمل" باید دو مرتبه" قد قامت الصلاه" اضافه نمود.
- [امام خمینی] اذان هیجده جمله است: "الله اکبر" چهار مرتبه، "اشهد ان لا اله الا الله،اشهد ان محمدا رسول الله، حی علی الصلاه، حی علی الفلاح، حی علی خیر العمل، الله اکبر، لا اله الا الله"، هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه"الله اکبر" از اول اذان، و یک مرتبه "لا اله الا الله" از آخر آن کم می شود، و بعداز گفتن "حی علی خیر العمل" باید دو مرتبه "قد قامت الصلاه" اضاضه نمود.
- [آیت الله بهجت] اذان هیجده جمله است: (اللّه اَکبَر) چهار مرتبه؛ (اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللّه)؛ (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه)؛ (حَی عَلَی الصَّلاة)؛ (حَی عَلَی الفَلاح)؛ (حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل)؛ (اللّه اَکبَر)؛ (لا اِلهَ اِلاَّ اللّه) هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است؛ یعنی دو مرتبه (اللّه اکبر) از اول اذان و یک مرتبه (لا اِلهَ الاَّ اللّه) از آخر آن کم میشود، و بعد از گفتن (حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل) باید دو مرتبه (قَدْ قامَتِ الصَّلاة) اضافه نمود.
- [آیت الله علوی گرگانی] اذان هیجده جمله است: )اللّهُ أکْبَر( چهار مرتبه، )أشْهَدُ أن لا اًّلهَ اًّلاّ اللّهُ، أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه، حَیَّ عَلی الصَّلاِْ، حَیَّ عَلی الفَلاحِ، حَیَّ عَلی خَیْرِ العَمَل، اللّهُ اکْبَر، لا اًّلهَ اًّلاّ اللّه( هریک دو مرتبه . واقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أکبَر از اوّل اذان ویک مرتبه )لا اًّلهَ اًّلاّ اللّهُ( از آخر آن کم میشود و بعد از گفتن )حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَل(، باید دو مرتبه )قَدْ قامَتِ الصّلاْ( اضافه نمود.