خانه حضرت خدیجه
خانه حضرت خدیجه، خانه منسوب به حضرت خدیجه بوده و در مکه قرار دارد.
خانه حضرت خدیجه در کجاست؟؟؟
خانه حضرت خدیجه در کجاست؟؟؟ خانه همسر وفادار و گرامی رسول اللَّه صلی الله علیه و آله در نزدیکی مولد پیامبر صلی الله علیه و آله در محلی معروف به (حیّ القشاشیه) و در کوچه حجر قرار داشت. این خانه پس از مولد النّبی صلی الله علیه و آله به عنوان یکی از مهمترین و مقدس‌ترین مکان‌ها در مکّه محسوب و حوادث و وقایعی را در دل خود جای داده است که به آنها اشاره می گردد: 1- ازدواج پیامبر صلی الله علیه و آله با حضرت خدیجه علیها السلام. 2- تولد فاطمه علیها السلام، که سنگ مرمری به نشانه محلّ تولد ایشان در آنجا قرار داده بودند. 3- تولد سه دختر دیگر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از خدیجه علیها السلام. [1] 4- نزول جبرئیل علیه السلام در این مکان بر پیامبر صلی الله علیه و آله که این خانه را پس از کعبه با فضیلت ترین مکان مکه ساخته است.[2] 5- آزار پیامبر صلی الله علیه و آله در این‌جا از سوی همسایه ای چون ابو لهب.[3] 6- حادثه لیلة المبیت؛ یعنی شبی که علی علیه السلام بر بستر پیامبر صلی الله علیه و آله خوابید و جان آن حضرت را نجات داد. 7- آغاز هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله. 8- وفات خدیجه سلام اللَّه علیها. پس از هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله، عقیل این خانه را تصرف کرد؛ گویا نزدیک‌تر از او به رسول خدا صلی الله علیه و آله کسی نبوده تا در آن حیص و بیص فشار قریش، خانه را تصرف کند. بعدها معاویه، خانه یاد شده را از عقیل خرید و آن را تبدیل به مسجد کرد. در نزدیکی همین خانه، ابوسفیان نیز خانه ای داشته است. این همان خانه ای است که رسول خدا صلی الله علیه و آله در فتح مکه فرمود: (دَخَلَ دَارَ أَبِی سُفْیَانَ فَهُوَ آمِنٌ).[4] به نوشته محمدطاهر کردی، روی این محل، در گذر تاریخ، بناهای فراوانی ساخته شده و آخرین آنها بنایی است که به عنوان (محل ولادت حضرت زهرا علیها السلام) ساخته اند. بانی این بنا نیز شیخ عباس قطان شهردار مکه بوده که به سال 1368 قمری، در آنجا محلی برای حفظ و قرائت قرآن بنا کرد. ابن بنا تا زمان تألیف کتاب کردی، به عنوان مدرسه حفظ قرآن برقرار بوده است. [5] پیش از این، در دوره عثمانی، در محل خانه خدیجه، تکیه ای ساخته شده بود که به نام (تکیة السیدة فاطمه) شهرت داشت.[6] این خانه درست مقابل باب بنی شیبه بود که پیامبر صلی الله علیه و آله از منزل خود به سوی آن حرکت می کردند. این خانه در توسعه دوره سعودی تخریب شد. مکان تقریبی آن، حدود 150 متری پشت صفا و مروه، در نزدیکی زادگاه رسول اللَّه صلی الله علیه و آله بوده است؛ جایی که اکنون متاسفانه تبدیل به دستشویی شده است؟! و آثاری از آن بیت نورانی دیده نمی شود.[7] [1] . فاسی المکی، همان، ج 1، ص 434. [2] . پیشین، ج 1، ص 446، در مکان وحی رسول خدا صلی الله علیه و آله قبه ای ساخته بودند( ابن جبیر، الرحله، ص 81) [3] . فاکهی، همان، ج 4، صص 7 و 8 [4] . تهذیب الأحکام، ج 6، ص 136؛ بحار الانوار، ج 21، ص 103 [5] . التاریخ القویم، ص 174. [6] . همان. [7] . عالم کویتی سید هاشم رفاعی در اعتراض به این اقدام گستاخانه می نویسد:(رضیتم ولم تعارضوا هدم بیت السیّدة خدیجة الکبری أمّ المؤمنین والحبیبة الأولی لرسول ربّ العالمین صلی اللّه علیه وآله، المکان الذی هو مهبط الوحی الأوّل علیه من ربّ العزّة والجلال، وسکتم علی هذا الهدم راضین أن یکون المکان بعد هدمه دورات میاه وبیوت خلاء ومیضات، فأین الخوف من اللّه؟ وأین الحیاء من رسوله الکریم علیه الصلاة والسلام). نصیحة لإخواننا علماء نجد) ص 59. تألیف: یوسف بن السیّد هاشم الرفاعی، با مقدمه دکتر محمّد سعید رمضان البوطی.
خانه حضرت خدیجه در کجاست؟؟؟ خانه همسر وفادار و گرامی رسول اللَّه صلی الله علیه و آله در نزدیکی مولد پیامبر صلی الله علیه و آله در محلی معروف به (حیّ القشاشیه) و در کوچه حجر قرار داشت. این خانه پس از مولد النّبی صلی الله علیه و آله به عنوان یکی از مهمترین و مقدس‌ترین مکان‌ها در مکّه محسوب و حوادث و وقایعی را در دل خود جای داده است که به آنها اشاره می گردد: 1- ازدواج پیامبر صلی الله علیه و آله با حضرت خدیجه علیها السلام. 2- تولد فاطمه علیها السلام، که سنگ مرمری به نشانه محلّ تولد ایشان در آنجا قرار داده بودند. 3- تولد سه دختر دیگر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از خدیجه علیها السلام. [1] 4- نزول جبرئیل علیه السلام در این مکان بر پیامبر صلی الله علیه و آله که این خانه را پس از کعبه با فضیلت ترین مکان مکه ساخته است.[2] 5- آزار پیامبر صلی الله علیه و آله در این‌جا از سوی همسایه ای چون ابو لهب.[3] 6- حادثه لیلة المبیت؛ یعنی شبی که علی علیه السلام بر بستر پیامبر صلی الله علیه و آله خوابید و جان آن حضرت را نجات داد. 7- آغاز هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله. 8- وفات خدیجه سلام اللَّه علیها. پس از هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله، عقیل این خانه را تصرف کرد؛ گویا نزدیک‌تر از او به رسول خدا صلی الله علیه و آله کسی نبوده تا در آن حیص و بیص فشار قریش، خانه را تصرف کند. بعدها معاویه، خانه یاد شده را از عقیل خرید و آن را تبدیل به مسجد کرد. در نزدیکی همین خانه، ابوسفیان نیز خانه ای داشته است. این همان خانه ای است که رسول خدا صلی الله علیه و آله در فتح مکه فرمود: (دَخَلَ دَارَ أَبِی سُفْیَانَ فَهُوَ آمِنٌ).[4] به نوشته محمدطاهر کردی، روی این محل، در گذر تاریخ، بناهای فراوانی ساخته شده و آخرین آنها بنایی است که به عنوان (محل ولادت حضرت زهرا علیها السلام) ساخته اند. بانی این بنا نیز شیخ عباس قطان شهردار مکه بوده که به سال 1368 قمری، در آنجا محلی برای حفظ و قرائت قرآن بنا کرد. ابن بنا تا زمان تألیف کتاب کردی، به عنوان مدرسه حفظ قرآن برقرار بوده است. [5] پیش از این، در دوره عثمانی، در محل خانه خدیجه، تکیه ای ساخته شده بود که به نام (تکیة السیدة فاطمه) شهرت داشت.[6] این خانه درست مقابل باب بنی شیبه بود که پیامبر صلی الله علیه و آله از منزل خود به سوی آن حرکت می کردند. این خانه در توسعه دوره سعودی تخریب شد. مکان تقریبی آن، حدود 150 متری پشت صفا و مروه، در نزدیکی زادگاه رسول اللَّه صلی الله علیه و آله بوده است؛ جایی که اکنون متاسفانه تبدیل به دستشویی شده است؟! و آثاری از آن بیت نورانی دیده نمی شود.[7] [1] . فاسی المکی، همان، ج 1، ص 434. [2] . پیشین، ج 1، ص 446، در مکان وحی رسول خدا صلی الله علیه و آله قبه ای ساخته بودند( ابن جبیر، الرحله، ص 81) [3] . فاکهی، همان، ج 4، صص 7 و 8 [4] . تهذیب الأحکام، ج 6، ص 136؛ بحار الانوار، ج 21، ص 103 [5] . التاریخ القویم، ص 174. [6] . همان. [7] . عالم کویتی سید هاشم رفاعی در اعتراض به این اقدام گستاخانه می نویسد:(رضیتم ولم تعارضوا هدم بیت السیّدة خدیجة الکبری أمّ المؤمنین والحبیبة الأولی لرسول ربّ العالمین صلی اللّه علیه وآله، المکان الذی هو مهبط الوحی الأوّل علیه من ربّ العزّة والجلال، وسکتم علی هذا الهدم راضین أن یکون المکان بعد هدمه دورات میاه وبیوت خلاء ومیضات، فأین الخوف من اللّه؟ وأین الحیاء من رسوله الکریم علیه الصلاة والسلام). نصیحة لإخواننا علماء نجد) ص 59. تألیف: یوسف بن السیّد هاشم الرفاعی، با مقدمه دکتر محمّد سعید رمضان البوطی.
پاسخ:
خانه حضرت خدیجه در کجاست؟؟؟
خانه همسر وفادار و گرامی رسول اللَّه صلی الله علیه و آله در نزدیکی مولد پیامبر صلی الله علیه و آله در محلی معروف به (حیّ القشاشیه) و در کوچه حجر قرار داشت. این خانه پس از مولد النّبی صلی الله علیه و آله به عنوان یکی از مهمترین و مقدس‌ترین مکان‌ها در مکّه محسوب و حوادث و وقایعی را در دل خود جای داده است که به آنها اشاره می گردد:
1- ازدواج پیامبر صلی الله علیه و آله با حضرت خدیجه علیها السلام.
2- تولد فاطمه علیها السلام، که سنگ مرمری به نشانه محلّ تولد ایشان در آنجا قرار داده بودند.
3- تولد سه دختر دیگر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از خدیجه علیها السلام. [1]
4- نزول جبرئیل علیه السلام در این مکان بر پیامبر صلی الله علیه و آله که این خانه را پس از کعبه با فضیلت ترین مکان مکه ساخته است.[2]
5- آزار پیامبر صلی الله علیه و آله در این‌جا از سوی همسایه ای چون ابو لهب.[3]
6- حادثه لیلة المبیت؛ یعنی شبی که علی علیه السلام بر بستر پیامبر صلی الله علیه و آله خوابید و جان آن حضرت را نجات داد.
7- آغاز هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله.
8- وفات خدیجه سلام اللَّه علیها.
پس از هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله، عقیل این خانه را تصرف کرد؛ گویا نزدیک‌تر از او به رسول خدا صلی الله علیه و آله کسی نبوده تا در آن حیص و بیص فشار قریش، خانه را تصرف کند. بعدها معاویه، خانه یاد شده را از عقیل خرید و آن را تبدیل به مسجد کرد. در نزدیکی همین خانه، ابوسفیان نیز خانه ای داشته است. این همان خانه ای است که رسول خدا صلی الله علیه و آله در فتح مکه فرمود: (دَخَلَ دَارَ أَبِی سُفْیَانَ فَهُوَ آمِنٌ).[4]
به نوشته محمدطاهر کردی، روی این محل، در گذر تاریخ، بناهای فراوانی ساخته شده و آخرین آنها بنایی است که به عنوان (محل ولادت حضرت زهرا علیها السلام) ساخته اند. بانی این بنا نیز شیخ عباس قطان شهردار مکه بوده که به سال 1368 قمری، در آنجا محلی برای حفظ و قرائت قرآن بنا کرد. ابن بنا تا زمان تألیف کتاب کردی، به عنوان مدرسه حفظ قرآن برقرار بوده است. [5] پیش از این، در دوره عثمانی، در محل خانه خدیجه، تکیه ای ساخته شده بود که به نام (تکیة السیدة فاطمه) شهرت داشت.[6]
این خانه درست مقابل باب بنی شیبه بود که پیامبر صلی الله علیه و آله از منزل خود به سوی آن حرکت می کردند.
این خانه در توسعه دوره سعودی تخریب شد. مکان تقریبی آن، حدود 150 متری پشت صفا و مروه، در نزدیکی زادگاه رسول اللَّه صلی الله علیه و آله بوده است؛ جایی که اکنون متاسفانه تبدیل به دستشویی شده است؟! و آثاری از آن بیت نورانی دیده نمی شود.[7]
[1] . فاسی المکی، همان، ج 1، ص 434.
[2] . پیشین، ج 1، ص 446، در مکان وحی رسول خدا صلی الله علیه و آله قبه ای ساخته بودند( ابن جبیر، الرحله، ص 81)
[3] . فاکهی، همان، ج 4، صص 7 و 8
[4] . تهذیب الأحکام، ج 6، ص 136؛ بحار الانوار، ج 21، ص 103
[5] . التاریخ القویم، ص 174.
[6] . همان.
[7] . عالم کویتی سید هاشم رفاعی در اعتراض به این اقدام گستاخانه می نویسد:(رضیتم ولم تعارضوا هدم بیت السیّدة خدیجة الکبری أمّ المؤمنین والحبیبة الأولی لرسول ربّ العالمین صلی اللّه علیه وآله، المکان الذی هو مهبط الوحی الأوّل علیه من ربّ العزّة والجلال، وسکتم علی هذا الهدم راضین أن یکون المکان بعد هدمه دورات میاه وبیوت خلاء ومیضات، فأین الخوف من اللّه؟ وأین الحیاء من رسوله الکریم علیه الصلاة والسلام). نصیحة لإخواننا علماء نجد) ص 59. تألیف: یوسف بن السیّد هاشم الرفاعی، با مقدمه دکتر محمّد سعید رمضان البوطی.
- [سایر] تاریخ زندگانی حضرت خدیجه- علیها السلام-را بنویسید.
- [سایر] آیا پیامبر (ص) از حضرت خدیجه (س) فرزندی غیر حضرت زهرا (س) داشتند؟
- [سایر] سنّ حضرت زهرا(س) در زمان رحلت حضرت خدیجه(س) چقدر بود؟
- [سایر] دین حضرت خدیجه قبل از اسلام چه بوده است؟
- [سایر] القاب و فضایل حضرت خدیجه س را بیان کنید؟
- [سایر] تاریخ زندگانی حضرت خدیجه را بنویسید.
- [سایر] آیا حضرت خدیجه سلام الله علیها از نظر جایگاه معنوی به مقام و شأن و رتبه حضرت مریم سلام الله علیها و حضرت معصومه سلام الله علیها می‌رسد؟
- [سایر] چرا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای حضرت خدیجه نماز میت نخواندند؟
- [سایر] این که گفته شده: در تولد حضرت زهرا(س) زنان بهشتی به کمک خدیجه آمدند (بحارج4ص30) یعنی چه؟
- [سایر] آیا صحبت نمودن حضرت زهرا(س) از درون رَحِم، با مادرشان حضرت خدیجه صحیح است؟ چطور امکان دارد؟
- [امام خمینی] اگر شوهر بخواهد صیغه طلاق خلع را بخواند، چنانچه اسم زن مثلا فاطمه باشد می گوید: "زوجتی فاطمة خالعتها علی ما بذلت هی طالق" یعنی زنم فاطمه را طلاق خلع دادم او رها است.
- [آیت الله سبحانی] اگر شوهر بخواهد صیغه طلاق خلع را بخواند، چنانچه اسم زن مثلاً فاطمه باشد می گوید: زَوْجَتِی فاطِمَةُ خلعتها عَلی ما بَذَلَتْ هِیَ طالِق (یعنی زنم فاطمه را طلاق خلع دادم او رها است).
- [آیت الله اردبیلی] اگر شوهر بخواهد خود صیغه طلاق را بخواند، چنانچه اسم زن مثلاً فاطمه باشد، میگوید: (زَوْجَتِی فاطِمَةُ خالَعْتُها عَلی ما بَذَلَتْ، هِیَ طالِقٌ) یعنی: (زنم فاطمه را در مقابل آنچه بخشید طلاق خلع دادم، او رهاست).
- [آیت الله بهجت] اگر شوهر بخواهد صیغه طلاق خُلع را بخواند، چنانچه اسم زن مثلاً فاطمه باشد میگوید: (زَوْجَتِی فاطِمَةُ خالَعْتُها عَلی ما بَذَلَتْ هِی طالِق)؛ یعنی: (زنم فاطمه را طلاق خُلع دادم، او رهاست).
- [آیت الله نوری همدانی] طلاق باید به صیغة عربی صحیح خوانده شود و دو مرد عادل آن را بشنوند و اگر خود شوهر بخواهد صیغة طلاق را بخواند و اسم زن او مثلاً فاطمه باشد باید بگوید : زَوْجَتی فاطِمَهُ طالِقٌ یعنی زن من فاطمه رها است و اگر دیگری را وکیل کند که آن وکیل باید بگوید : زَوْجَهُ مُوَکِلی فاطِمَهُ طالِقٌ .
- [آیت الله سبحانی] طلاق باید به صیغه عربی صحیح خوانده شود و دو مرد عادل آن را بشنوند و اگر خود شوهر بخواهد صیغه طلاق را بخواند و اسم زن او مثلاً فاطمه باشد، باید بگوید: زَوْجَتِی فاطِمَهُ طالِق یعنی زن من فاطمه رها است و اگر دیگری را وکیل کند آن وکیل باید بگوید: زَوْجَةُ مَوَکِّلِی فاطِمَةُ طالِق.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] طلاق باید به صیغه عربی صحیح و به کلمه (طالق) خوانده شود و دو مرد عادل آن را بشنوند و اگر خود شوهر بخواهد صیغه طلاق را بخواند و اسم زن او مثلا فاطمه باشد باید بگوید: (زَوْجَتی فاطِمَة طالقٌ); یعنی: زن من فاطمه رها است و اگر دیگری را وکیل کند آن وکیل باید بگوید: (زَوْجَةُ مُوکِّلِی فاطِمَةُ طالِقٌ).
- [آیت الله بروجردی] طلاق باید به صیغهی عربی صحیح خوانده شود و دو مرد عادل آن را بشنوند و اگر خود شوهر بخواهد صیغهی طلاق را بخواند و اسم زن او مثلاً فاطمه باشد، باید بگوید:(زَوْجَتی فاطِمَةَ طالِقٌ)؛ یعنی:زن من فاطمه رهاست و اگر دیگری را وکیل کند، آن وکیل باید بگوید:(زَوْجَةَ مُوَکِّلِی فاطِمَةَ طالِقٌ).
- [امام خمینی] طلاق باید به صیغه عربی صحیح خوانده شود و دو مرد عادل آن را بشنوند و اگر خود شوهر بخواهد صیغه طلاق را بخواند و اسم زن او مثلا فاطمه باشد،باید بگوید: "زوجتی فاطمة طالق" زن من فاطمه رها است، و اگر دیگری را وکیل کند،آن وکیل باید بگوید: "زوجة موکلی فاطمة طالق".
- [آیت الله بهجت] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: (بارَأتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی مَهرِها فَهِی طالِق)، یعنی: (مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او، پس او رهاست)، و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: (بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِّلی فاطِمَةَ عَلی مَهرِها فَهِی طالِق).