آیا متوسل شدن به ائمه اطهار(ع) برای رفع حاجت و مانند آن به نوعی به اصطلاح عامیانه (پارتی بازی) محسوب نمی‌شود؟ و اصولاً چرا باید به آنها متوسل شد؟
توسل در لغت؛ یعنی تقرب به چیزی به وسیله عملی.   آنچه را در توسل به اولیای خدا باید در نظر داشت، این است که توسل برای تقرب به خداوند است و توسل به اولیای الاهی هیچ منافاتی با صحبت کردن با خدا بدون واسطه ندارد؛ یعنی انسان از دو راه می تواند با پروردگار و خالق خود ارتباط برقرار کند: 1. با واسطه قرار دادن اولیای خداوند 2. بدون واسطه.   بدون شک، تقرب به خداوند به وسیله اولیایش که مورد محبت اویند، چه بسا آسان تر باشد و باعث شود انسان راحت تر به بارگاه قرب الهی برسد.   در نتیجه از آنجائی که خداوند برای ارتباط بندگان با خود، توصیه ی به اختیار نمودن وسیله و واسطه نموده است این امر یعنی توسل، سوء استفاده از واسطه و یا بکار گیری رابطه به جای ضابطه و به تعبیر شما پارتی بازی محسوب نمی شود، بلکه توسل، راه و طریق ویژه ای است که در اختیار همگان قرار دارد و همه می توانند از آن استفاده کنند به همین دلیل که همگانی است دیگر "پارتی بازی" نیست.
عنوان سوال:

آیا متوسل شدن به ائمه اطهار(ع) برای رفع حاجت و مانند آن به نوعی به اصطلاح عامیانه (پارتی بازی) محسوب نمی‌شود؟ و اصولاً چرا باید به آنها متوسل شد؟


پاسخ:

توسل در لغت؛ یعنی تقرب به چیزی به وسیله عملی.   آنچه را در توسل به اولیای خدا باید در نظر داشت، این است که توسل برای تقرب به خداوند است و توسل به اولیای الاهی هیچ منافاتی با صحبت کردن با خدا بدون واسطه ندارد؛ یعنی انسان از دو راه می تواند با پروردگار و خالق خود ارتباط برقرار کند: 1. با واسطه قرار دادن اولیای خداوند 2. بدون واسطه.   بدون شک، تقرب به خداوند به وسیله اولیایش که مورد محبت اویند، چه بسا آسان تر باشد و باعث شود انسان راحت تر به بارگاه قرب الهی برسد.   در نتیجه از آنجائی که خداوند برای ارتباط بندگان با خود، توصیه ی به اختیار نمودن وسیله و واسطه نموده است این امر یعنی توسل، سوء استفاده از واسطه و یا بکار گیری رابطه به جای ضابطه و به تعبیر شما پارتی بازی محسوب نمی شود، بلکه توسل، راه و طریق ویژه ای است که در اختیار همگان قرار دارد و همه می توانند از آن استفاده کنند به همین دلیل که همگانی است دیگر "پارتی بازی" نیست.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین