از تفسیر آیه روشن است که آنچه از انسان سرمیزند، در پرونده عمل او ثبت می‌شود و در قیامت به شکل کتابی در اختیار او قرار می‌گیرد. حتی اعمال امامان معصوم (ع) نیز ضبط می گردد. آیات فراوانی دیگری نیز این عمومیت محاسبه را (چه برای معصوم و چه غیر معصوم) مورد تاکید قرار می دهد. به عقیده ما بین محاسبه و عصمت نه تنها منافاتی نیست، بلکه این عین عدالت است که تمام انسان ها در روز قیامت مورد محاسبه قرار گیرند. این محاسبه به معنای این است که اگر انسانی کار بدی انجام داد به حساب می آید و اگر کار خوبی هم انجام داد ضبط می گردد: "فمن یعمل مثقال ذرة خیراً یره * و من یعمل مثقال ذرة شراً یره". حتی اگر انسانی در تمام دوران عمرش گناه و اشتباهی را مرتکب نشود و معصوم باشد به اعمالش رسیدگی می شود و حکم می شود که گناهی را مرتکب نشده است. از این رو باید گفت که صرف ضبط اعمال برای حساب و کتاب دلیل نمی شود که کسی معصوم نباشد. چه این که اگر این گونه فکر شود نباید به عصمت پیامبر اسلام نیز حکم کنیم. در حالی که آن حضرت معصوم است و داخل در عموم حسابرسی است. براین اساس باید دید که آیا دلیلی بر عصمت امامان وجود دارد یا نه؟ این سؤالی است که باید با ادله عقلی و نقلی بدان جواب داده شود. ما قائل به عصمت ائمه هستیم و برای اثبات این مدعا دلائل نقلی و عقلی فراوانی داریم.
