علم انسان نسبت به موجودات عالم بسیار محدود و ناچیز است. اینکه چگونه موجودات خداوند متعال خدا را تسبیح می گویند از مواردی است که هنوز بشر به چگونگی آن علم پیدا نکرده است. در آیات و روایات متعددی بیان شده است که همه اجزای هستی، تسبیح گوی پروردگار متعال هستند. در باره نحوه تسبیح اجزای هستی در میان مفسرین دو دیدگاه مطرح است: 1. تسبیح موجودات به «زبان حال» که با تمام وجود می گویند: " اگر نقصی در من می بینی، لازمه ذات من است و خداوند از این نقص منزه است. 2. تسبیح موجودات، به «زبان قال. البته قیل و قال و گفتار آنان به نحو متعارف در بین انسان ها و حیوانات نیست بلکه به نحو خاص خود آنان است که هنوز علم بشر نتوانسته است کیفیت آنرا دریابد.
