حکم شرعی عمل (آی وی اف) که یک نوع درمان نازایی است چیست؟
عمل آی وی اف (IVF )، از انواع تلقیح مصنوعی است و همانطور که در سؤال آمده از این عمل در درمان نازایی استفاده می‌شود. به این صورت که در آزمایشگاه اسپرم مرد و تخمک زن را گرفته و در دستگاههای مخصوص، آن را با هم تلقیح  و بارور می‌سازند و پس از آن دوباره به رحم زن منتقل می‌کنند. نظر فقهی: اگر اسپرم شوهر و تخمک زن در بیرون رحم یعنی در دستگاه مصنوعی به هم آمیخته و نطفه‌ای منعقد گردد، وارد کردن این نطفه (به هر یک از مراحل جنین که رسیده باشد) در رحم این همسر جایز است، امّا باید از مقدمات حرام اجتناب کنند و فرزندی که از این طریق متولد می‌شود، فرزند همان زن و شوهر است و همۀ احکام شرعی فرزندان عادی را دارد.[1] شایان ذکر است مقصود از مقدمات حرام در این مسئله، نگاه مرد نامحرم به بدن زن یا لمس آن است و همچنین انجام عمل استمنا توسط مرد برای تهیۀ اسپرم و یا تحمیل بارورسازی مصنوعی به مرد یا زن است. البته اگر این امر، جز با ارتکاب مقدمات حرام ممکن نباشد، در صورت ضرورت اشکال ندارد و منظور از ضرورت این است که مثلاً اگر این کار انجام نشود، زندگی زناشویی آنها مختل می‌شود و یا زن گرفتار بیماری می‌گردد.[2]   [1] . فاضل لنکرانی، محمد، احکام پزشکان و بیماران، ص 95، م 233، بی تا؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین ،ج‌2، ص 949، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. [2] . فاضل لنکرانی، محمد، احکام پزشکان و بیماران، ص 97، م 239.
عنوان سوال:

حکم شرعی عمل (آی وی اف) که یک نوع درمان نازایی است چیست؟


پاسخ:

عمل آی وی اف (IVF )، از انواع تلقیح مصنوعی است و همانطور که در سؤال آمده از این عمل در درمان نازایی استفاده می‌شود. به این صورت که در آزمایشگاه اسپرم مرد و تخمک زن را گرفته و در دستگاههای مخصوص، آن را با هم تلقیح  و بارور می‌سازند و پس از آن دوباره به رحم زن منتقل می‌کنند.
نظر فقهی:
اگر اسپرم شوهر و تخمک زن در بیرون رحم یعنی در دستگاه مصنوعی به هم آمیخته و نطفه‌ای منعقد گردد، وارد کردن این نطفه (به هر یک از مراحل جنین که رسیده باشد) در رحم این همسر جایز است، امّا باید از مقدمات حرام اجتناب کنند و فرزندی که از این طریق متولد می‌شود، فرزند همان زن و شوهر است و همۀ احکام شرعی فرزندان عادی را دارد.[1]
شایان ذکر است مقصود از مقدمات حرام در این مسئله، نگاه مرد نامحرم به بدن زن یا لمس آن است و همچنین انجام عمل استمنا توسط مرد برای تهیۀ اسپرم و یا تحمیل بارورسازی مصنوعی به مرد یا زن است. البته اگر این امر، جز با ارتکاب مقدمات حرام ممکن نباشد، در صورت ضرورت اشکال ندارد و منظور از ضرورت این است که مثلاً اگر این کار انجام نشود، زندگی زناشویی آنها مختل می‌شود و یا زن گرفتار بیماری می‌گردد.[2]   [1] . فاضل لنکرانی، محمد، احکام پزشکان و بیماران، ص 95، م 233، بی تا؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین ،ج‌2، ص 949، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. [2] . فاضل لنکرانی، محمد، احکام پزشکان و بیماران، ص 97، م 239.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین