گزارشی از وضع کوه‌‌ها در روز قیامت براساس آیات مبارکه قرآن؟

قرآن کریم وضعیت کوه‌ها را در قیامت این‌گونه توصیف می‌کند:
1. «وَ یَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبالَ وَ تَرَی الْأَرْضَ بارِزَةً وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً»؛[1] و روزی را به یاد آور که کوه‌‏ها را به حرکت درآوریم و زمین را آشکار (و مسطح) می‌‏بینی و همه آنان [انسان‌ها] را برمی‏‌انگیزیم، و احدی از ایشان را فروگذار نخواهیم کرد.
2. «وَ تَسیرُ الْجِبالُ سَیْراً»؛[2] و کوه‌‏ها از جا کنده و متحرّک می‌‏شوند.
3. «وَ بُسَّتِ الْجِبالُ بَسًّا»؛[3] و کوه‏‌ها در هم کوبیده می‏‌شود.
4. «وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُکَّتا دَکَّةً واحِدَةً»؛[4] و زمین و کوه‏‌ها از جا برداشته شوند و یک‌باره در هم کوبیده و متلاشی گردند.
5. «وَ تَکُونُ الْجِبالُ کَالْعِهْنِ»؛[5] و کوه‌‏ها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود.
6. «یَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ وَ کانَتِ الْجِبالُ کَثیباً مَهیلاً»؛[6] در آن‌روز که زمین و کوه‌‏ها سخت به لرزه درمی‌‏آید، و کوه‌‏ها (چنان درهم کوبیده می‌‏شود که) به شکل توده‌‏هایی از شن نرم درمی‌‏آید!
7. «وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ»؛[7] و در آن زمان که کوه‌‏ها از جا کنده شوند.
8. «وَ سُیِّرَتِ الْجِبالُ فَکانَتْ سَراباً»؛[8] و کوه‌‏ها به حرکت درمی‌‏آید و به صورت سرابی می‏‌شود.
9. «وَ إِذَا الْجِبالُ سُیِّرَتْ»؛[9] و در آن هنگام که کوه‌‏ها به حرکت درآیند.
10. «وَ تَکُونُ الْجِبالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفُوش»؛[10] و کوه‏‌ها مانند پشم رنگین حلّاجی ‏شده می‌‏گردد.   [1] . کهف، 47. [2] . طور، 10. [3] . واقعه، 5. [4] . حاقه، 14. [5] . معارج، 9. [6] . مزمل، 14. [7] . مرسلات، 10. [8] . نبأ، 20. [9] . تکویر، 3. [10] . قارعه، 5.