واژه «قلب» و «صدر» از نظر معنا مترادف و نزدیک به هم هستند؛ برای نمونه میان آیه «أُولئِکَ الَّذینَ یَعْلَمُ اللَّهُ ما فی قُلُوبِهِمْ...»؛[1] آنانند که آنچه را در دل دارند خداوند می‌داند، و آیه «وَ إِنَّ رَبَّکَ لَیَعْلَمُ ما تُکِنُّ صُدُورُهُمْ وَ ما یُعْلِنُونَ»؛[2] و به یقین پروردگارت آنچه دل‌هاشان پنهان می‌دارد و آنچه آنان آشکار می‌کنند را می‌داند، که تفاوت چندانی میان این دو آیه مشاهده نمی‌شود.[3]
البته در برخی آیات صدر(سینه) محل و ظرف برای قلب که همان عضو مخصوص آدمی است قرار داده شده است؛ مانند: «وَ لکِنْ تَعْمَی الْقُلُوبُ الَّتی فِی الصُّدُورِ»؛[4] بلکه آن دل‌ها که درون سینه‌ها جا دارند (نیز) نابینا می‌گردند.
در برخی تفاسیر در ذیل آیات سوره ناس؛ با نگرش فلسفی و عرفانی تفاوت‌هایی میان قلب و صدر و نیز علت استفاده قرآن از واژه صدر در این سوره، بیان کرده‌اند؛ مانند این‌که ادعا شده: مراد از صدر، جایگاه نفس حیوانی و نشیمنگاه او است، چنان‌چه قلب؛ عرش و مقام بلند نفس ناطقه است و به همین سبب وسوسه در قلب نمی‌تواند تأثیرگذار باشد و تنها در صدر اثر خود را می‌گذارد؛ به همین جهت از «الَّذی یُوَسْوِسُ فی صُدُورِ النَّاسِ»، به‌جای «الَّذی یُوَسْوِسُ فی قُلُوبِ النَّاسِ» استفاده شده است.[5]
البته اثبات چنین ادعایی چندان آسان نیست، به ویژه آن‌که در آیات دیگری از قرآن، به «قلب» با این دیدگاه نفوذناپذیر نگاه نشده است.[6] [1] . نساء، 63. [2] . نمل، 74. [3] . به هر حال برای آگاهی بیشتر درباره مفهوم‌شناسی قلب و صدر در لغت و قرآن کریم «بررسی مفهوم قلب در قرآن»، سؤال 29675 و «تفاوت شرح صدر با شرح قلب»، سؤال 31219 را مطالعه کنید. [4] . حج، 46. [5] . صدرالمتألهین، محمد بن ابراهیم، تفسیر القرآن الکریم، تحقیق، خواجوی، محمد، ج 1، ص 17، قم، بیدار، چاپ دوم، 1366ش. [6] . آل عمران، 151؛ اعراف، 101؛ حجر، 12 و ...
