پیامبران
توحید معاد نبوت عدل (شیعه) • 
نفرین‌هایی که پیامبران نسبت به قوم خویش کردند چیست؟
هم از سوی خداوند، هم از جانب پیامبر اسلام(ص) و هم از سوی ائمه(ع)، افراد و گروه‌های زیادی به مناسبت‌های گوناگون مورد لعن و نفرین قرار گرفته‌اند. برای آگاهی بیشتر «نفرین شدگان پیامبر اسلام(ص)»، سؤال 42549 را مطالعه کنید. در قرآن از اقوام مختلفی یاد شده، که جهت نپذیرفتن دعوت پیامبران و باقی ماندن بر کفر خود، دچار عذاب الهی شدند. برخی از این عذاب‌ها، به دنبال نفرین پیامبران در نابودی آن قوم بوده است که در زیر به تعدادی از اینها، اشاره می‌شود: 1. حضرت نوح(ع) پس از قرن‌ها تبلیغ و دعوت به توحید، از قوم خود ناامید شده و یقین یافت که آنان ایمان نخواهند آورد؛ لذا چنین دعا کرد: «پروردگارا! هیچ‌یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار».[1] 2. حضرت موسی(ع) نیز فرعونیان را نفرین می‌کند: «پروردگارا! اموالشان را نابود کن! و [به جُرم گناهانشان] دل‌هایشان را سخت و سنگین ساز، به گونه‌ای که ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را ببینند».[2] 3. حضرت شعیب(ع) به صورت ضمنی عذاب الهی را برای قومش می‌خواهد: «تنها بر خدا توکل کرده‌ایم؛ پروردگارا! میان ما و قوم ما به حق داوری کن، که تو بهترین داورانی!».[3] [1] . نوح، 26: «وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَی الْأَرْضِ مِنَ الْکافِرِینَ دَیَّاراً». [2] . یونس، 88. [3] . اعراف، 89.
هم از سوی خداوند، هم از جانب پیامبر اسلام(ص) و هم از سوی ائمه(ع)، افراد و گروه‌های زیادی به مناسبت‌های گوناگون مورد لعن و نفرین قرار گرفته‌اند. برای آگاهی بیشتر «نفرین شدگان پیامبر اسلام(ص)»، سؤال 42549 را مطالعه کنید. در قرآن از اقوام مختلفی یاد شده، که جهت نپذیرفتن دعوت پیامبران و باقی ماندن بر کفر خود، دچار عذاب الهی شدند. برخی از این عذاب‌ها، به دنبال نفرین پیامبران در نابودی آن قوم بوده است که در زیر به تعدادی از اینها، اشاره می‌شود: 1. حضرت نوح(ع) پس از قرن‌ها تبلیغ و دعوت به توحید، از قوم خود ناامید شده و یقین یافت که آنان ایمان نخواهند آورد؛ لذا چنین دعا کرد: «پروردگارا! هیچ‌یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار».[1] 2. حضرت موسی(ع) نیز فرعونیان را نفرین می‌کند: «پروردگارا! اموالشان را نابود کن! و [به جُرم گناهانشان] دل‌هایشان را سخت و سنگین ساز، به گونه‌ای که ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را ببینند».[2] 3. حضرت شعیب(ع) به صورت ضمنی عذاب الهی را برای قومش می‌خواهد: «تنها بر خدا توکل کرده‌ایم؛ پروردگارا! میان ما و قوم ما به حق داوری کن، که تو بهترین داورانی!».[3] [1] . نوح، 26: «وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَی الْأَرْضِ مِنَ الْکافِرِینَ دَیَّاراً». [2] . یونس، 88. [3] . اعراف، 89.
پاسخ:
هم از سوی خداوند، هم از جانب پیامبر اسلام(ص) و هم از سوی ائمه(ع)، افراد و گروه‌های زیادی به مناسبت‌های گوناگون مورد لعن و نفرین قرار گرفته‌اند.
برای آگاهی بیشتر «نفرین شدگان پیامبر اسلام(ص)»، سؤال 42549 را مطالعه کنید.
در قرآن از اقوام مختلفی یاد شده، که جهت نپذیرفتن دعوت پیامبران و باقی ماندن بر کفر خود، دچار عذاب الهی شدند. برخی از این عذاب‌ها، به دنبال نفرین پیامبران در نابودی آن قوم بوده است که در زیر به تعدادی از اینها، اشاره میشود: 1. حضرت نوح(ع) پس از قرن‌ها تبلیغ و دعوت به توحید، از قوم خود ناامید شده و یقین یافت که آنان ایمان نخواهند آورد؛ لذا چنین دعا کرد:
«پروردگارا! هیچ‌یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار».[1]
2. حضرت موسی(ع) نیز فرعونیان را نفرین می‌کند:
«پروردگارا! اموالشان را نابود کن! و [به جُرم گناهانشان] دل‌هایشان را سخت و سنگین ساز، به گونه‌ای که ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را ببینند».[2]
3. حضرت شعیب(ع) به صورت ضمنی عذاب الهی را برای قومش می‌خواهد:
«تنها بر خدا توکل کرده‌ایم؛ پروردگارا! میان ما و قوم ما به حق داوری کن، که تو بهترین داورانی!».[3] [1] . نوح، 26: «وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَی الْأَرْضِ مِنَ الْکافِرِینَ دَیَّاراً». [2] . یونس، 88. [3] . اعراف، 89.
- [سایر] آیا همه پیامبران در قیامت، شفاعتکننده قوم خود هستند؟
- [سایر] آیا پیامبران برای تمامی بشر مبعوث میشدند یا فقط برای قوم و قبیله خویش؟
- [سایر] چرا پیامبران با وجود عصمت اشتباه کردند؟ (نا فرمانی آدم، ترک قوم توسط یونس )
- [سایر] چرا پیامبران دین های ابراهیمی، که توسط قرآن تأیید می شوند، همه از قوم بنی اسرائیل هستند، چرا خدا این پیامبران را از این طایفه انتخاب کرد؟
- [سایر] چرا پیامبران دین های ابراهیمی، که توسط قرآن تأیید می شوند، همه از قوم بنی اسرائیل هستند، چرا خدا این پیامبران را از این طایفه انتخاب کرد؟
- [سایر] چرا پیامبران دین های ابراهیمی، که توسط قرآن تأیید می شوند، همه از قوم بنی اسرائیل هستند؟
- [سایر] چرا در اسلام مانند قوم بنی اسرائیل بعد از پیامبر اکرم پیامبران دیگری نیامدند تا مستقیم از خود خداوند دستور بگیرند؟
- [سایر] امتیازات قرآن نسبت به معجزات پیامبران پیشین چیست؟
- [سایر] آیا لقمان حکیم واقعاً طبق احادیث، استاد پیامبران بوده و برخی پیامبران از ایشان و در خدمت ایشان تلمذ میکردهاند؟ لطفاً بررسی سندی بفرمایید. آیا این منافات با مقام پیامبران ندارد؟ و آیا این منافاتی با این ندارد که انبیا در هر عصر باید اکمل و افضل از مردم آن عصر یا قوم باشند؟
- [سایر] با اینکه پیامبران معصوم بوده اند , پس مقصود از گناه و خطا که به آنان نسبت داده شده است چیست ؟
- [آیت الله مظاهری] از گناهان بزرگ که نظیر آن گناه در اسلام کمنظیر است، همجنس بازی است که اگر در میان دو مرد واقع شود به آن لواط، و اگر در میان دو زن واقع شود به آن مساحقه می‌گویند. و در لواط علاوه بر اینکه حدّ آن کشتن است، اگر بدون توبه از دنیا رفت، با قوم لوط محشور میشود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در بین خودشان با گذشت، و همکار یکدیگر باشند و نسبت به کفار سخت و از دادن هر گونه اختیار و سلطه به آنها نسبت به امور مسلمین، اجتناب نمایند.
- [آیت الله سیستانی] پدر میتواند از زکات برای پسر فقیرش زن بگیرد ، و همچنین است پسر نسبت به پدر .
- [آیت الله اردبیلی] اگر دو نفر ادّعای مالکیّت تمام ملکی را که در تصرّف و اختیار هر دوی آنهاست داشته باشند، هر کدام نسبت به نیمی از آن مدّعی و منکر هستند؛ پس هر کدام باید نسبت به نیمی از آن مدرک و دلیل قطعی بیاورد یا دو شاهد عادل اقامه کند و نسبت به نیم دیگر، گفته او با قَسم قبول میشود و چنانچه هر دو نفر اقامه شاهد نموده و قسم یاد کردند، آن ملک بین آنها تقسیم می‌گردد.
- [آیت الله جوادی آملی] .هرگاه فروشنده دو چیز را در یک معامله بفروشد که یکی در دسترس خریدار قرار می گیرد و دیگری به دست او نمی رسد، معامله نسبت به چیزی که در دسترس خریدار واقع می شود, صحیح است و نسبت به چیزی که امیدی به دستیابی آن نیست , باطل است . البته خریدار می تواند داد و ستد را نسبت به چیزی که معامله آن صحیح است، به هم بزند.
- [آیت الله اردبیلی] صحّت اعتکاف زن نسبت به دو روز اوّل، در صورتی که اعتکاف او منافی حقّ شوهرش باشد، مشروط به اجازه شوهر است و همچنین اعتکاف فرزند، در صورتی که موجب اذیّت پدر یا مادر میشود، باید با اجازه آنان باشد؛ ولی اگر نسبت به دو روز اوّل اجازه داده باشند، نسبت به روز سوم اجازه آنان شرط نیست و حتّی نهی آنان نیز تأثیر ندارد، زیرا ماندن روز سوم واجب است.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر روزه دار دروغی را به خدا و پیغمبر نسبت دهد، بنابر احتیاط واجب کفّاره جمع بر او واجب میشود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر نسبت دهد روزه اش اشکال دارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبر صلی الله علیه واله وسلم و ایمه معصومین علیهم السلام عمدا خبری را به دروغ نسبت بدهد اگر چه فورا بگوید دروغ گفتم یا توبه کند روزه او باطل است و نسبت دادن به دروغ به سایر پیغمبران و اوصیای انان علی نبینا و اله و علیهم السلام بنابر احتیاط واجب روزه را باطل می کند مگر این که ان نسبت برگردد به خداوند متعال که در این صورت روزه اش باطل است و همچنین است نسبت دادن به دروغ به حضرت زهراء علیها السلام مگر این که ان نسبت برگردد به خداوند متعال و حضرت رسول صلی الله علیه واله وسلم و ایمه علیهم السلام که در این صورت روزه اش باطل است
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر نسبت صورت و دست کسی کوچکتر یا بزرگتر از نسبت صورت و دست متعارف مردم باشد، باید ملاحظه کند که مردم متعارف تا کجای صورت خود را میشویند، او هم تا همانجا بشوید؛ و نیز اگر در پیشانی او مو روییده یا جلوی سرش مو ندارد باید به اندازه معمول پیشانی را بشوید.