قاعده فراغ
قاعده فراغ حکم به صحت عمل، هنگام شکِّ بعد از اتمام عمل را گویند.
معنا و مفهوم قاعده فراغ این است که: انسان عاقل و آگاه هر عملی را که انجام میدهد اگر پس از عمل در بعضی از اجزا یا کیفیات آن شک کند که آیا صحیح بجا آورده است یا نه، قاعده مزبور میگوید صحیح بجا آورده است.
دلیل بر این قاعده، روایات، بنای عقلا و اجماع فقها است.