آیه ی شریف (ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَی الَّذِینَ آَمَنُوا، وَأَنَّ الْکَافِرِینَ لاَ مَوْلَی لَهُمْ) می فرماید: مؤمنان صاحب و مولا دارند و مولای آنان خداوند است. شگفتا از این آیه! می فرماید: اهل دنیا و کافران مولا ندارند. این آیه از آیات علمی و روان‌شناسی قرآن کریم است. کسی که مولا نداشته باشد از زندگی مأیوس می شود، در زندگی با ترس و بزدلی درگیر است و شخصیت ثابتی ندارد و به نرخ روز نان می خورد. آنان که خودکشی می کنند نیز مولا ندارند. کسی که مولا دارد پای مولای خویش می ایستد و اگر هفتاد بار نیز گردن وی را بزنند و تیغ عالم را به حلقومش نمایند، او در خون خود می غلطد و به پای مولای خویش و برای مولای خویش و به سوی مولای خویش می رود.
منبع: پایگاه حضرت آیت الله العظمی نکونام (دامت برکاته).
