قرآن معجزه همیشگی پیامبر گرامی اسلام(صلّی الله علیه و آله و سلم) است. این کتاب آسمانی از جهات متعددیی، از اعجاز برخوردار است: اعجاز در فصاحت و بلاغت، اعجاز علمی و... یکی دیگر از وجوه اعجاز قرآن را، اعجاز عددی آن ذکر کردهاند که یکی از شواهدی که بر آن اقامه شده، همین ربط دقیق عددی بین "بسمالله الرحمن الرحیم" و آیات و سور قرآنی است. عدد حروف "بسمالله الرحمن الرحیم" نوزده تا است، که این نکته را با آیه شریفه سی سوره مدثر، ارتباط دادهاند: "علیها تسعة عشر؛ بر دوزخ، نوزده نگهبان است." و از تکرار عدد نوزده؛ یعنی مضربهای متعدد آن، نکات جالبی قابل استفاده است که از جمله میتوان به این امور اشاره کرد: 1. بسم الله الرحمن الرحیم، صد و سیزده بار در قرآن تکرار شده است (در سوره نمل گرچه آمده، ولی آیه مستقل به حساب نمیآید) و آیه "علیها تسعة عشر" یک بار در قرآن ذکر شده که با جمع آن، عدد سورهای قرآن، به دست میآید. 114=1+113 یعنی مضربی از عدد 19(114=19*6) 2. حروف مشترک بسم الله الرحمن الرحیم، با آیه "علیها تسعة عشر"، دوازده حرف است و حروف مشترک این آیه با "بسمالله"، هفت حرف میباشد که جمع آنها باز، نوزده میشود. 19=7+12 3. عدد فواتح سور، حروف مقطعه، نوزده تا است.(با استفاده از کتاب، الاعجاز العددی، طلحه جوهر، بیروت.) 4. در سورهای دیگر، این ارتباط مضرب نوزده حفظ شده است؛ برای مثال در سوره ق، 57 بار حرف ق، تکرار شده که باز مضربی از عدد نوزده است. (57=19*3) برای اطلاع بیشتر میتوانید به کتاب اعجاز عددی قرآن کریم مراجعه نمایید. eporsesh.com
از نظر تعداد حرف، چه ارتباطی بین "بسماللهالرحمنالرحیم" و تعداد کل کلمات یا حروف قرآن وجود دارد؟
قرآن معجزه همیشگی پیامبر گرامی اسلام(صلّی الله علیه و آله و سلم) است. این کتاب آسمانی از جهات متعددیی، از اعجاز برخوردار است: اعجاز در فصاحت و بلاغت، اعجاز علمی و... یکی دیگر از وجوه اعجاز قرآن را، اعجاز عددی آن ذکر کردهاند که یکی از شواهدی که بر آن اقامه شده، همین ربط دقیق عددی بین "بسمالله الرحمن الرحیم" و آیات و سور قرآنی است.
عدد حروف "بسمالله الرحمن الرحیم" نوزده تا است، که این نکته را با آیه شریفه سی سوره مدثر، ارتباط دادهاند: "علیها تسعة عشر؛ بر دوزخ، نوزده نگهبان است." و از تکرار عدد نوزده؛ یعنی مضربهای متعدد آن، نکات جالبی قابل استفاده است که از جمله میتوان به این امور اشاره کرد:
1. بسم الله الرحمن الرحیم، صد و سیزده بار در قرآن تکرار شده است (در سوره نمل گرچه آمده، ولی آیه مستقل به حساب نمیآید) و آیه "علیها تسعة عشر" یک بار در قرآن ذکر شده که با جمع آن، عدد سورهای قرآن، به دست میآید. 114=1+113 یعنی مضربی از عدد 19(114=19*6)
2. حروف مشترک بسم الله الرحمن الرحیم، با آیه "علیها تسعة عشر"، دوازده حرف است و حروف مشترک این آیه با "بسمالله"، هفت حرف میباشد که جمع آنها باز، نوزده میشود. 19=7+12
3. عدد فواتح سور، حروف مقطعه، نوزده تا است.(با استفاده از کتاب، الاعجاز العددی، طلحه جوهر، بیروت.)
4. در سورهای دیگر، این ارتباط مضرب نوزده حفظ شده است؛ برای مثال در سوره ق، 57 بار حرف ق، تکرار شده که باز مضربی از عدد نوزده است. (57=19*3)
برای اطلاع بیشتر میتوانید به کتاب اعجاز عددی قرآن کریم مراجعه نمایید.
eporsesh.com
- [سایر] علت اختلاف نظر در مورد تعداد حروف و آیات قرآن چیست؟ آیا با عدم تحریف قرآن منافات ندارد؟
- [سایر] نظر قرآن درباره نزول سوره "اسرأ" چیست؟
- [آیت الله اردبیلی] گاهی آیات کریمه قرآن مجید را در فرشهای ابریشمی میبافند. آیا هنگام بافتن آیات کریمه، دست زدن به کلمات و حروف بافته شده آیات قرآنی حرام است؟
- [سایر] چه زمانی اگر الف و لام بر سر کلمهای بیاید به معنای "برای" است؛ زیرا بیشتر کلمات عربی با "ال" شروع میشوند؛ مانند: "الناس"، "الخناس" و... .
- [سایر] تعداد کلمات سوره نجم چقدر است؟
- [سایر] چرا در برخی کلمات مانند "اَنْفِقُوا" به معنای "انفاق کنید"، اگر بجای کسره، فتح بیاوریم، معنای آن تفاوت میکند و میشود: "انفاق کردند"؟
- [سایر] باتوجه به این که کلماتی که پس از حروف جارّه قرار میگیرند، مجرور هستند، چرا در بعضی آیات کلمه"قبل" مرفوع است؟
- [سایر] آیا بین کلمات حمد، مدح و شکر تفاوت هست؟ چه ارتباطی با هم دارند؟
- [سایر] چرا سوره بقره را "سیدسوره های قرآن" و آیةالکرسی را "سید آیه های قرآن" نامیده اند؟
- [سایر] حروف قرآن چند تا است؟
- [آیت الله جوادی آملی] .تمام کلمات، حروف و حرکتهای قرائت، ذکر و دعای واجب نماز باید بدون غلط ادا شود . ترک یا جابه جایی عمدی آن ها موجب بطلان نماز است.
- [آیت الله جوادی آملی] .واجب است نمازگزار در حال تشهّد: 1 .بنشیند. 2 .آرام باشد.3 .ترتیب را رعایت کند؛ یعنی دو شهادت را بر صلوات مقدّم بدارد. 4 .موالات و پی درپی بودن کلمات را حفظ کند. 5 .کلمات و حروف را به صورت صحیح و مطابق قواعد عربی بگوید.
- [آیت الله سیستانی] اگر یکی از کلمات حمد یا سوره را عمداً یا از روی جهل تقصیری نگوید ، یا به جای حرفی حرف دیگر بگوید ، مثلاً بجای (ض) (ذ) یا (ز) بگوید ، یا زیر و زبر حروف را رعایت نکند به گونهای که غلط شمرده شود ، یا تشدید را نگوید ، نماز او باطل است .
- [آیت الله شبیری زنجانی] انسان در نماز نباید بین حروف یا کلمات فاصله بیندازد به طوری که صورت قرائت یا ذکر از بین برود و اگر عمداً به قدری فاصله بیندازد که نگویند که قرائت یا ذکر میخواند نمازش باطل است و اگر سهواً فاصله بیندازد و فاصله به قدری نباشد که صورت نماز از بین برود، چنانچه مشغول رکن بعد نشده باشد باید آن کلمات را به طور معمول بخواند و در صورتی که چیز واجبی بعد از آن خوانده شده لازم است تکرار نماید و اگر مشغول رکن بعد شده باشد، نمازش را ادامه میدهد و صحیح است.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر در نماز عمدا بین حرفها یا کلمات به قدری فاصله بیندازد که صورت کلمه یا ترکیب کلمات به هم بخورد نمازش باطل است مگر این که جاهل قاصر باشد و ان فاصله به قدری باشد که صورت نماز از بین نرود و در تکبیره الاحرام هم نباشد و اگر سهوا بین حرفها یا کلمات فاصله بیندازد و فاصله به قدری نباشد که صورت نماز از بین برود و در تکبیره الاحرام نباشد چنانچه مشغول رکن بعد نشده باشد باید ان حرفها یا کلمات را دوباره به طور معمول بخواند و در صورتی که چیزی بعد از ان خوانده شده لازم است تکرار نماید و اگر مشغول رکن بعد شده باشد نمازش صحیح است و اگر رکنی بعد از ان نباشد مانند تشهد اخر چنانچه قبل از سلام ملتفت بشود باید ان قسمت و ما بعد ان را دوباره بخواند و اگر بعد از سلام ملتفت شود نمازش صحیح است و اما اگر بین حروف یا کلمات سلام به قدری فاصله انداخت که موالات فوت شد وظیفه اش همان است که در فراموشی سلام در مساله و گذشت
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه یکی از کلمات حمد و سوره یا ذکرهای دیگر نماز را نداند، یا زیر و زبر آن را غلط بخواند، یا حرفی را به حرف دیگری تبدیل کند، مثلاً به جای (ض) (ز) بگوید بطوری که از نظر لغت عرب غلط باشد، نماز او باطل است.
- [آیت الله بهجت] در وجوب سجده برای کسی که آیه سجده را میشنود، فرق نمیکند که قرائت کننده مکلف باشد یا نباشد، و آنکه قرائت کننده خودش هم سجده کند یا نکند، و آنکه صحیح قرائت کند یا غلط، اما به صورتی که معلوم و مشخص باشد که آیه سجده را تلاوت کرده، و همینطور فرق نمیکند که به صورت حرام، مثل غنا بخواند یا نه، و آنکه شنیدن به صورت حرام باشد، مثل التذاذ از صدای اجنبیه یا نه، و باز هم فرق نمیکند که وقت گوش دادن بداند که به آیه سجده گوش میدهد و یا بعد از گوش دادن بفهمد آیه سجده بوده است. و اما اگر قرائتکننده طفل غیر ممیز باشد و یا از شخص خواب بشنود سجده واجب نمیشود و همچنین است اگر شنونده کلمات و حروف را تشخیص ندهد و فقط همهمهای بشنود.
- [امام خمینی] قوانین و مصوباتی که از مجالس قانونگذاری دولتهای جائر به امر عمال اجانب خَذَلَهم اللَّه تعالی بر خلاف صریح قرآن کریم و سنّت پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم میگذرد و گذشته است، از نظر اسلام لغو و از نظر قانون بیارزش است، و لازم است مسلمانها از امرکننده و رأیدهنده به هر طور ممکن است اعراض کنند، و با آنها معاشرت و معامله نکنند، و آنان مجرمند و عملکننده به رأی آنها معصیت کار و فاسق است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] امر به معروف و نهی از منکر مراتبی دارد که بعضی از این مراتب، احتیاج به اجازه حاکم شرع ندارد و بعضی دارد، آنچه احتیاج به اجازه حاکم شرع ندارد همان امر به معروف با زبان و دل و نصیحت کردن یا اعراض و بی اعتنایی و ترک مراوده نمودن است و اگر تأثیر نکرد جایز است با کلمات تند و خشن که خالی از گناه باشد یا با توسل به زور، به این طریق که جلو فرد گنهکار را بگیرد، یا وسایل گناه را از دسترس او خارج سازد، اقدام نماید ولی اگر برای امر به معروف و نهی از منکر لازم شود که متوسل به ضرب و جرح یا اتلاف اموال و بالاتر از آن گردد در این صورت هیچ کس بدون اجازه حاکم شرع حق اقدام ندارد، بلکه باید اصل کار و مقدار و اندازه آن طبق ضوابط اسلامی با نظر حاکم شرع تعیین گردد.
- [آیت الله مظاهری] اگر پدر و مادر کافر یا گناهکار باشند، فرزند نباید پیروی در کفر آنها یا گناه آنها داشته باشد، بلکه اگر میتواند باید با لطف و مهربانی و با تسلّط بر اعصاب و صبر بر تندی آنها نهی از منکر کند، و اگر نهی از منکر اثر نداشت و یا نهی از منکر موجب غضب و تندی آنها شد، نهی از منکر لازم نیست و واجب است از نظر قرآن شریف، رفتار اولاد با آنها کریمانه و با تلطّف و مهربانی باشد: (وَ صاحِبْهُما فِی الدُّنْیا مَعْرُوفا)[2] (و در دنیا به خوبی با پدر و مادر معاشرت کنید.) صفحه 411