اعجاز قران
یکی از مباحثی که از ابتدای نزول قرآن پیوسته مورد بحث مفسران بوده است بحث اعجاز ان بوده است و همه پیامبران برای اثبات نبوت خود متمسک به معجزه میشدند
آیا اعجاز قرآن را با یافته های علمی می توان اثبات کرد در حالی که ممکن است این یافته ها در آینده تغییر کنند؟
باید بین (تاکید) و (اثبات) تفاوت گذاشت. اثبات حقایق قرآنی به وسیله حقایق علمی و یافته‌های بشری امری نارواست؛ زیرا اثبات و ابطال هر موضوعی باید با متد خاص خود صورت گیرد. اما تأیید و استشهاد برای حقایق قرآنی به حقایق مسلم علمی مانعی ندارد و ابطال آنها خللی به درستی حقایق قرآنی وارد نمی سازد و بهتر است از مطالبی که در مجامع علمی اعتبار لازم را ندارند اجتناب نمود. البته اعجاز قرآن ابعاد مختلفی دارد که یکی از موارد آن اعجاز علمی است. جهت آگاهی بیشتر ر . ک : (قرآن و آخرین پیامبر). eporsesh.com
باید بین (تاکید) و (اثبات) تفاوت گذاشت. اثبات حقایق قرآنی به وسیله حقایق علمی و یافته‌های بشری امری نارواست؛ زیرا اثبات و ابطال هر موضوعی باید با متد خاص خود صورت گیرد. اما تأیید و استشهاد برای حقایق قرآنی به حقایق مسلم علمی مانعی ندارد و ابطال آنها خللی به درستی حقایق قرآنی وارد نمی سازد و بهتر است از مطالبی که در مجامع علمی اعتبار لازم را ندارند اجتناب نمود. البته اعجاز قرآن ابعاد مختلفی دارد که یکی از موارد آن اعجاز علمی است. جهت آگاهی بیشتر ر . ک : (قرآن و آخرین پیامبر). eporsesh.com
عنوان سوال:
آیا اعجاز قرآن را با یافته های علمی می توان اثبات کرد در حالی که ممکن است این یافته ها در آینده تغییر کنند؟
پاسخ:
باید بین (تاکید) و (اثبات) تفاوت گذاشت. اثبات حقایق قرآنی به وسیله حقایق علمی و یافته‌های بشری امری نارواست؛ زیرا اثبات و ابطال هر موضوعی باید با متد خاص خود صورت گیرد. اما تأیید و استشهاد برای حقایق قرآنی به حقایق مسلم علمی مانعی ندارد و ابطال آنها خللی به درستی حقایق قرآنی وارد نمی سازد و بهتر است از مطالبی که در مجامع علمی اعتبار لازم را ندارند اجتناب نمود. البته اعجاز قرآن ابعاد مختلفی دارد که یکی از موارد آن اعجاز علمی است.
جهت آگاهی بیشتر ر . ک : (قرآن و آخرین پیامبر).
eporsesh.com
- [سایر] چگونه می توان اثبات کرد که قرآن معجزة الهی است؟
- [سایر] شبهه: در تمام سورههای قرآن اعجاز علمی وجود ندارد، در حالی که باید اعجاز در تمام سورهها باشد.
- [سایر] اعجاز علمی و آموزه های علمی قرآن را بیان کنید؟
- [سایر] چگونه می توان اثبات کرد که قرآن کلام خداوند متعال است، نه سخن پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلم)؟ اعجاز قرآن در چیست؟
- [سایر] درباره اعجاز علمی و لفظی قرآن توضیح دهید.
- [سایر] اعجاز قرآن از نظر اثبات یکتاپرستی چگونه است؟
- [سایر] چگونه می توان اثبات کرد که پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) دارای معجزه بوده است؟
- [سایر] منظور از آوردن مثل قرآن برای اثبات معجزه بودن آن چیست و چگونه چنین چیزی می تواند خدایی بودن قرآن را اثبات کند؟
- [سایر] آیا پردهبرداری قرآن از «آمیزش و لقاح» در ابرها و گیاهان یک اعجاز علمی است؟
- [سایر] شبهه: اعجاز علمی قرآن، مخصوص اهل علم و اهل تخصّص است و افراد عادی این مطلب را متوجّه نمیشوند.
- [آیت الله مظاهری] ناسزا گفتن برای اثبات مطالب علمی و نظیر آن جایز نیست، و کسانی که در بحثها و نوشتهجات به دیگران ناسزا می‌گویند حرام است، بلکه اگر آن ناسزا به علمای دین باشد، گناهش در حدّ کفر و جنگ با خدای متعال است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] پیشانی باید روی چیزی قرار گیرد که سجده بر آن صحیح است و شرح آن به خواست خدا در مسائل آینده ذکر می شود و اگر حایلی در این وسط باشد مانند موی سر یا چرک بودن مهر به حدی که پیشانی به خود مهر نرسد سجده باطل است، ولی تغییر رنگ مهر اشکالی ندارد.
- [آیت الله مظاهری] زنا دادن و زنا کردن از گناهان بزرگ در اسلام است و قرآن شریف میفرماید اگر بدون توبه از دنیا بروند، در حالی که سالها در جهنّم میباشند، لجام شده و خوار و ذلیل نیز هستند، و کیفر آنها در دنیا اگر نزد حاکم اسلامی اثبات شود، صد تازیانه در میان مردم است، و اگر زن زنا کار، شوهر داشته یا مرد زانی، زن داشته باشد و این عمل زشت را انجام دهد، علاوه بر اینکه حدّ او سنگسار است- که نظیر این کیفر در اسلام کمنظیر یا بینظیر است- اگر بدون توبه از دنیا برود، مطابق آنچه در روایات آمده، در جهنّم بوی بد عورتین او اهل جهنّم را آزرده میکند.
- [آیت الله اردبیلی] برگزاری مسابقاتی که در بالا بردن شئون دینی، علمی، ادبی، هنری یا فنّی جامعه مؤثّرند، مانند مسابقات حفظ قرآن و احکام، علوم ریاضی و مقاله نویسی، بدون شرط بندی دو طرف جایز و پسندیده است و اگر فرد سوم یا مؤسّسه و یا دولت برگزار کننده، به برندگان، جوایز نقدی یا غیر نقدی اعطا کند، اشکال ندارد و برنده مالک می‌شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] انسان می تواند از زکات، کتابهای دینی و علمی و قرآن و دعا و سایر کتبی که در پیشرفت هدفهای اسلامی مؤثر است بخرد و وقف نماید، خواه وقف عموم کند، یا وقف اشخاص خاص، حتی می تواند بر اولاد خود و کسانی که واجب النفقه او هستند وقف کند، ولی نمی تواند از زکات املاکی بخرد و بر اولاد خود وقف نماید.
- [آیت الله اردبیلی] هیچ مسلمانی نباید نسبت به مسائل و مشکلات سایر مسلمانان بیتفاوت باشد و به اندازه قدرت و توان خود موظّف است در اصلاح امور دینی و دنیایی دیگران اقدام نماید. از رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم نقل شده است که فرمودند: (کسی که صبح کند در حالی که به امور مسلمانان اهتمام نورزد مسلمان نیست).(1)
- [آیت الله جوادی آملی] .نمازگزاری که بر اثر بیماری خاص یا لال بودن, توان تلفظ (االله اکبر) را ندارد, باید با زبان اشاره که مورد گفت وگوی مخصوص مبتلایان به این وضع است آن را ادا نماید, در حالی که صورت آن را در قلب میگذراند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] (مجتهد) و (اعلم) را از سه راه می توان شناخت: اوّل: این که خود انسان اهل علم باشد و بتواند مجتهد و اعلم را بشناسد. دوم: این که دو نفر عادل از اهل علم به او خبر دهند، به شرط این که دو نفر عالم دیگر برخلاف گفته آنها شهادت ندهند. سوم: این که آنچنان در میان اهل علم و محافل علمی مشهور باشد که انسان یقین پیدا کند او اعلم است.
- [آیت الله مظاهری] از گناهان بزرگ در اسلام مراء و جلال است و در روایتی از رسول گرامی(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) آمده است که کراراً جبرئیل از طرف حقّ تعالی نهی از مراء و جدال مینمود و آن اقسامی دارد: الف) پافشاری در اثبات باطل و یا در نابودی حق، و گناه این قسم در حدّ کفر است و در قرآن اطلاق جبّار بر آن شده است: (وَ خابَ کُلُّ جَبَّارٍ عَنید)[1] (و هر زورگوی لجوجی، نا امید شد.) ب) لجاجت و مشاجره در اینکه غلبه بر دیگری پیدا کند و به عبارت دیگر فخرفروشی و کشتیگرفتن در گفتگوها، و این صورت نیز از گناهان بزرگ است و مفسده فراوانی در بر دارد، بلکه منشأ گناهان دیگری است و غالب جدالها در بین مردم از این قبیل است. ج) جدال و مشاجره در اثبات نمودن حقّ یا از بین بردن باطل و یا ارشاد جاهل، نظیر مباحثهها و گفتارها و برخوردهای علمی که اهل علم با یکدیگر دارند، و این قسم گرچه حرام نیست، ولی باید توجّه داشت که در این گفتگوها شیطان و نفس امّاره و هوی در کمین است و چه بسیار (بهطور آگاهانه یا ناآگاهانه) منجر به جدالهای حرام می‌شود، البته باید توجّه داشت که در همین نوع هم از الفاظ غیر مؤدّب پرهیز نمود و این قسم از جدال و مشاجره به اندازه احتیاج بلکه به اندازه ضرورت باشد. [1]. ابراهیم، 15.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه روزه ماه رمضان را به واسطه عذری نگیرد و تا رمضان آینده عمداً قضای آن را به جانیاورد در حالی که عذرش برطرف شده، باید بعداً روزه را قضا کند و برای هر روز یک مد طعام کفاره بدهد، همچنین اگر در قضای روزه کوتاهی کند تا وقت تنگ شود و در تنگی وقت عذری پیدا کند، باید بعداً هم قضا به جا آورد و هم کفاره دهد، اما اگر کوتاهی نکرده و اتفاقاً در تنگی وقت عذری پیدا شده فقط قضا لازم است.