پیامبران
توحید معاد نبوت عدل (شیعه) • 
در قرآن سرگذشت بسیاری از پیامبران و اقوام به طور خلاصه و مکرّر آورده شده ; چرا این سرگذشت ها به طور کامل و منظم ذکر نشده است ؟
قرآن کتاب نور و هدایت است و نشان دهندهء راه مستقیم برای رسیدن به تکامل و لقای الهی است و اگر داستان هایی از پیامبران در آن آمده , صرفاً در این راستا است . هدف قرآن از داستان یوسف و موسی و ابراهیم و دیگر پیامبران، داستان سرایی یا تاریخ نویسی نیست تا به دنبال نگارش داستان از ابتدا تا انتها باشیم و از خواندن آن لذّت ببریم، بلکه بیش تر جنبه های هدایتی که در تربیت انسان ها نقش دارد, بیان شده است . برهمین اساس در هر جاکه داستان ذکر شده است هدف خاصی را تعقیب می کند مثلا داستان موسی در دو سوره قصص و طه تقریبا شبیه به هم ذکر شده ولی هدف درسوره قصص پیروزی حق بر باطل وسوره طه بیان الطاف الهی به موسی است. در آیه 176سوره اعراف مقصود از بیان قصه های قرآنی،تفکر و پندگیری از آنان قلمداد شده است. eporsesh.com
قرآن کتاب نور و هدایت است و نشان دهندهء راه مستقیم برای رسیدن به تکامل و لقای الهی است و اگر داستان هایی از پیامبران در آن آمده , صرفاً در این راستا است . هدف قرآن از داستان یوسف و موسی و ابراهیم و دیگر پیامبران، داستان سرایی یا تاریخ نویسی نیست تا به دنبال نگارش داستان از ابتدا تا انتها باشیم و از خواندن آن لذّت ببریم، بلکه بیش تر جنبه های هدایتی که در تربیت انسان ها نقش دارد, بیان شده است . برهمین اساس در هر جاکه داستان ذکر شده است هدف خاصی را تعقیب می کند مثلا داستان موسی در دو سوره قصص و طه تقریبا شبیه به هم ذکر شده ولی هدف درسوره قصص پیروزی حق بر باطل وسوره طه بیان الطاف الهی به موسی است. در آیه 176سوره اعراف مقصود از بیان قصه های قرآنی،تفکر و پندگیری از آنان قلمداد شده است. eporsesh.com
عنوان سوال:
در قرآن سرگذشت بسیاری از پیامبران و اقوام به طور خلاصه و مکرّر آورده شده ; چرا این سرگذشت ها به طور کامل و منظم ذکر نشده است ؟
پاسخ:
قرآن کتاب نور و هدایت است و نشان دهندهء راه مستقیم برای رسیدن به تکامل و لقای الهی است و اگر داستان هایی از پیامبران در آن آمده , صرفاً در این راستا است .
هدف قرآن از داستان یوسف و موسی و ابراهیم و دیگر پیامبران، داستان سرایی یا تاریخ نویسی نیست تا به دنبال نگارش داستان از ابتدا تا انتها باشیم و از خواندن آن لذّت ببریم، بلکه بیش تر جنبه های هدایتی که در تربیت انسان ها نقش دارد, بیان شده است .
برهمین اساس در هر جاکه داستان ذکر شده است هدف خاصی را تعقیب می کند مثلا داستان موسی در دو سوره قصص و طه تقریبا شبیه به هم ذکر شده ولی هدف درسوره قصص پیروزی حق بر باطل وسوره طه بیان الطاف الهی به موسی است. در آیه 176سوره اعراف مقصود از بیان قصه های قرآنی،تفکر و پندگیری از آنان قلمداد شده است.
eporsesh.com
- [سایر] سلام، آیا نزول مکرر برای بعضی یا کل آیات قرآن می باشد؟ آیا امکان دارد برای یک آیه چند شأن نزول باشد؟ لطفا با ذکر آیه.
- [سایر] قرائت و تفسیر قرآن کریم چه خاصیتی دارد؟ آیاخواندن قرآن برنامه انسان را منظم می کند؟
- [سایر] سرگذشت حضرت یونس(علیه السلام)، در قرآن، چگونه بیان شده است؟
- [سایر] به چه دلیل قرآن تعدادی از پیامبران را نام برده و سایر انبیاء را ذکر نفرموده؟ و آیا این دلیل بر ترجیح آنها بر دیگران نیست؟
- [سایر] آیا ذکر مکرر جمله لولا علی لهلک عمر از سوی خلیفه دوم نشانه تواضع و فروتنی وی بوده است؟
- [سایر] علت تعبیرات مختلف قرآن از عذابهای اقوام مختلف چیست؟
- [سایر] از دیدگاه قرآن، مخالفان پیامبران چه اتهامهایی را به پیامبران(علیهم السلام) وارد میکردند؟
- [سایر] ویژگیهای روش تبلیغ پیامبران از دیدگاه قرآن چیست؟
- [سایر] امتیازات قرآن نسبت به معجزات پیامبران پیشین چیست؟
- [سایر] معجزه پیامبران در قرآن چگونه بیان شده است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] ذکر خدا، قرائت قرآن دعا، در هر جای نماز جایز است اگر جمله ای را مانند (الله اکْبر) به قصد ذکر خدا بگوید، اما در موقع گفتن، صدا را بلندکند که چیزی را به دیگری بفهماند اشکال ندارد، ولی دعا و ذکر به زبانهای غیر عربی اشکال دارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] برای سجده واجب قرآن کافی است به سجده رود و ذکر گفتن واجب نمی باشد، اما بهتر است ذکر بگوید و بهتر است این ذکر را انتخاب کند: (لا اله إلا الله حقاً حقاً لا اله إلا الله ایماناً و تصْدیقاً لا اله إلا الله عبودیةً ورقاً سجدْت لک یا رب تعبداً ورقاً لا مسْتنْکفاً و لا مسْتکْبراً بلْ انا عبْدٌ ذلیلٌ ضعیفٌ خائفٌ مسْتجیرٌ).
- [آیت الله اردبیلی] چنانچه در سجده واجب قرآن پیشانی را به قصد سجده به زمین بگذارد اگرچه ذکر نگوید کافی است و گفتن ذکر مستحب است و بهتر است بگوید: (لا إلهَ إلاَّ اللّهُ حَقّا حَقّا لا إلهَ إلاَّ اللّهُ إیمانا وَتَصْدیقا لا إلهَ إلاَّ اللّهُ عُبُودِیَّةً وَ رِقّا سَجَدْتُ لَکَ یا رَبِّ تَعَبُّدا وَ رِقّا لا مُسْتَنْکِفا وَلا مُسْتَکْبِرا بَلْ أنَا عَبْدٌ ذَلیلٌ ضَعیفٌ خائِفٌ مُسْتَجیرٌ).
- [آیت الله علوی گرگانی] هرگاه در سجده واجب قرآن پیشانی را به قصد سجده بر زمین بگذارد، اگرچه ذکر نگوید کافی است وگفتن ذکر مستحبّ است و بهتر است بگوید: )لا اًّلهَ اًّلا اللّهُ حَقَّاً حَقّا، لا اًّلهَ اًّلاّ اللّهُ ایماناً وَتَصْدِیقاً، لا اًّلهَ اًّلاّ اللّهُ عُبودِیًَّْ وَرِقّاً، سَجَدتُ لَکَ یا رَبِّ تَعَبُّداً وَرِقّاً لا مُسْتَنْکِفَاً وَلا مُسْتَکْبِراً، بَلْ أنَا عَبْد ذَلیل ضَعیف خائِف مُسْتَجیر(.
- [آیت الله وحید خراسانی] قران خواندن در سجده مکروه است و نیز مکروه است برای بر طرف کردن گرد و غبار جای سجده را فوت کند و اگر در اثر فوت کردن حرفی از دهان عمدا بیرون اید حکم ان در مبطلات نماز ششم ذکر شده است و غیر از اینها مکروهات دیگری هم در کتابهای مفصل ذکر شده است
- [آیت الله فاضل لنکرانی] هرگاه در سجده قرآن پیشانی را به قصد سجده به زمین بگذارد، اگرچه ذکر نگوید کافی است و گفتن ذکر مستحب است و بهتر است بگوید: لااِلهَ الاّ اللهُ حَقّاً حَقّاً، لااِلهَ الاّ اللهُ اِیماناً وَتَصدیقاً، لااِلهَ الاّ الله عبودیّةً وَرِقّاً سَجَدتُ لَکَ یا رَبِّ تَعَبُّداً وَرِقّاً، لامُسْتَنْکِفاً وَلا مُستَکبِراً بَلْ اَنَا عَبْدُ ذَلِیلٌ ضَعیفٌ خائِفٌ مُسْتَجیرٌ.
- [آیت الله بروجردی] هرگاه در سجدهی قرآن پیشانی را به قصد سجده به زمین بگذارد، اگر چه ذکر نگوید کافیست و گفتن ذکر مستحب است و بهتر است بگوید:لا اِلهَ اِلا اللهُ حَقّاً حَقّاً، لا اِلهَ الا اَللهُ اِیماناً وَ تَصدیقاً، لا اِلهَ اِلا اللهُ عُبودیِّةً وَ رِقّاً سَجَدتُ لَکَ یا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقّاً، لامُسْتَنْکِفاً وَ لا مُستَکبِراً بَلْ انَا عَبْدٌ ذَلِیلٌ ضَعیِفٌ خائِفٌ مُسْتَجیِرٌ.
- [آیت الله وحید خراسانی] در سجده واجب قران باید پیشانی را بر چیزی که سجده بر ان صحیح است گذاشته و بنابر احتیاط واجب جاهای دیگر بدن را که در سجده نماز ذکر شد بر زمین بگذارد
- [آیت الله مکارم شیرازی] لازم نیست آنچه را علمای تجوید برای بهتر خوانی قرآن ذکر کرده اند رعایت کند، بلکه لازم است طوری بخواند که بگویند عربی صحیح است هرچند رعایت دستورات تجوید بهتر است.
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است زن حائض در وقت نماز خود را از خون پاک نماید و پنبه و دستمال را عوض کند و وضو بگیرد و اگر نمیتواند وضو بگیرد، به امید درک ثواب تیمّم نماید و در جای نماز خویش رو به قبله بنشیند و مشغول قرائت قرآن، ذکر، دعا و صلوات شود، اگرچه در غیر این اوقات، خواندن قرآن بر حائض مکروه است.