ابتدا به نظر می‌رسد تطهیر، تکرار همان اذهاب رجس است،لیکن فخر رازی را عقیده بر این است که لطیفه ای در اینجا وجود دارد و آن این که: ممکن است از چیزی اذهاب رجس شود ولی محلّ آن تطهیر نگردد. بدین ترتیب (لِیُذْهب عنْکم الرِجْس) اشاره به ازالة ذنوب است (البته به صورت دفع کردن، نه رفع کردن) و (یطهّرکم) اشاره به پوشش خلعت کرامت. بدین معنا که به ازاله و اذهاب رجس از مخاطبان، اکتفا نشده است، بلکه به خلعتِ کرامتِ طهارت نیز پوشیده شده اند. (تفسیر کبیر/13،جزء 25، ص210)
به عبارت دیگر:اذهاب رجس، صیقل دادن است و تطهیر، نقاشی و آرایش کردن. یکی صاف کردن است و دیگری صفا دادن، یکی پیراستن است و دیگری آراستن، یکی تخلیه است و دیگری تحلیه و بالاخره یکی نفی است و دیگری اثبات. آن یکی آثاری دارد که بیشتر آن شخصی است و دیگری برکاتی دارد که غالباً به دیگران ثمر می‌دهد. از این رو تکراری در کار نیست، بلکه اوّلی زمینة دومی را فراهم می‌کند.
eporsesh.com
