این سوره بر چند مسأله اصولی و زیربنایی تکیه دارد که مهمترین آنها "مبدأ" و "معاد" است، ولی ابتدا از مسألة وحی و مقام پیامبراکرم(ص) سخن می‌گوید; سپس به نشانه‌هایی از عظمت آفرینش که نشانة عظمت خداست، می‌پردازد، بعد مردم را به ناپایداری زندگی مادی دنیا و لزوم توجه به سرای آخرت و آمادگی برای آن از طریق ایمان و عمل صالح متوجه می‌سازد و به تناسب همین مسائل، قسمت‌های مختلفی از زندگی پیامبران بزرگ از جمله نوح و موسی و یونس: را بازگو می‌نماید و به همین مناسب نام سورة یونس بر آن گذارده شده است.
در ادامه برای تأیید مباحث فوق سخن از لجاجت و سرسختی بت‌پرستان به میان می‌آورد و حضور و شهود خدا را در همه جا برای آنها ترسیم می‌کند و مخصوصاً برای اثبات این مسأله از اعماق فطرت آنان که به هنگام مشکلات آشکار می‌شود و به یاد خدای واحد یکتا می‌افتند، کمک می‌گیرد و در نهایت برای تکمیل بحث‌های یاد شده در هر مورد مناسبی از بشارت و انذار، بشارت به نعمت‌های بی‌پایان الهی برای صالحان و انذار و بیم‌دادن طاغیان و گردنکشان، استفاده می‌کند.
آنچه گذشت خلاصه‌ای از محتوای این سوره است، تفسیر آیات آن به دلیل حجم زیاد از مجال این پاسخ نامه خارج می‌باشد، شما می‌توانید با مراجعه به تفسیرهایی مانند "تفسیر نمونه" و یا برگزیدة آن از تفسیر یک یک آیات آگاهی یابید.
eporsesh.com
