برخی از آیات قرآن شفاعت را نفی می کند و برخی اثبات , جمع این آیات چگونه است ؟

آیاتی مانند [ یوم لا بیع فیه , و لا خله و لا شفاعه ( بقره - 254 ) ] و [ یوم لایغنی مولی عن مولی شیئا ( دخان - 41 ) ] و [ ما للظالمین من حمیم و لا شفیع یطاع ( مومن - 18 ) ] و [ فمالنا من شافعین و لا صدیق حمیم ( شعراء - 101 ) ] ,شفاعت و تاثیر وسایط را نفی می کند . برخی آیات شفاعت را مخصوص خداوند می داندمثل آیات [ 000 مالکم من دونه من ولی و لا شفیع افلا تتذکرون ( سجده - 63 ) ] و[ لیس لهم من دونه ولی و لا شفیع ( انعام - 51 ) ] , و [ قل للّه الشفاعه جمیعا( زمر - 44 ) ] . برخی آیات نیز شفاعت را برای کسانی که خداوند به آنها اذن دهداثبات می کند مانند [ 000 من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه ( بقره 255 ) ][ 000 ما من شفیع الا من بعد اذنه ( یونس - 3 ) ] و [ 000 و لا یشفعون الا لمن ارتضی ( انبیاء - 28 ) . از مجموع این آیات فهمیده می شود که شفاعت مخصوص خداونداست و اگر او بخواهد به بندگان صالح خود نیز اذن و امکان شفاعت را می دهد . آنچه مردود است شفاعت مستقل و بدون اذن خداوند است .
eporsesh.com