بخیل
بخل، رذیلهای اخلاقی است و در مقابل جود و سخاوت قرار دارد. از این عنوان به مناسبت در باب هایى همچون صلاة، زکات و شهادات سخن رفته است.
آن چه از ظاهر آیات کریمه قرآن به نظر می رسد این است که انسان طبعاً عجول و بخیل است ولی می تواند با عمل به دستورات سازنده اسلام خویشتن را تربیت کند و نفس خویش را از دو رذیله مذکور و سایر رذائل اخلاقی دیگر تزکیه و پاک نماید. در حقیقت کار تربیت دینی این است که انسان را یاری دهد تا از طبیعتها و جامعی هایش فاصله بگیرد. انسان نیز به همین اندازه که از طبع اولیه خویش جدا می شود، استعدادش متبلور می گردد و به سوی کمال گام بر می دارد. پس این ویژگیها که قرآن نام می برد برای شناسایی خویش است، سپس در بسیاری از آیات آدمی را مواخذه می کند که چرا گام برنداشته و در حد طبیعی هایش مانده است. سوره عصر یکی از آن نمونه هاست.
eporsesh.com