دیدگاه قرآن نسبت به صلح طلبی چیست؟

1 قرآن صلح را مورد توجه قرار داده می‌فرماید: (یا ایُّها الَّذین آمنوا ادخلوا فی السِّلم کافَّةً و لا تتَّبعوا خطوات الشَّیطان انَّه لکم عدوّ مبین ای کسانی که ایمان آورده‌اید همگی در صلح و آشتی درآیید و از گامهای شیطان پیروی نکنید که او دشمن آشکار شماست)(1).
2 (و ان جنحوا للسَّلم فاجنح لها و توکَّل علی الله انَّه هو السَّمیع العلیم و اگر تمایل به صلح نشاندهند، تو نیز از در صلح درآی و بر خدا توکّل کن که او شنوا و داناست)(2).
3 (فان اعتزلوکم فلم یقاتلوکم و القوا الیکم السَّلم فما جعل الله لکم علیهم سبیلًا پس اگر از شما کناره‌گیری کرده، با شما پیکار ننمودند (بلکه) پیشنهاد صلح کردند، خداوند به شما اجازه نمی‌دهد که متعرض آنان شوید)(3).
4 (و ان طائفتان من المؤمنین اقتتلوا فاصلحوا بینهما فان بغت احداهما علی الاخری فقاتلوا الَّتی تبغی حتّی تفی‌ء الی امر الله فان فائت فاصلحوا بینهما بالعدل و اقسطوا انَّ الله یحبُّ المقسطین و هر گاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتی دهید و اگر یکی از آن دو، بر دیگری تجاوز کند با گروه متجاوز پیکار کنید تا به فرمان خدا باز گردد و هر گاه بازگشت (و زمینة صلح فراهم شد) در میان آن دو صلح توأم با عدل برقرار سازید و عدالت پیشه کنید که خداوند عدالت پیشگان را دوست می‌دارد)(4).
5 (و الصُّلح خیر و صلح بهتر است)(5).
6 (واذا تولّی سعی فی الارض لیفسد فیها و یهلک الحرث و النَّسل والله لا یحبُّ الفساد هنگامی که روی بر می‌گردانند (و از نزد تو خارج می‌شوند) در راه فساد و (خونریزی) در زمین کوشش می‌کنند و زراعتها و چهارپایان را نابود می‌سازند (با اینکه می‌دانند) خداوند فساد را دوست نمی‌دارد)(6).
7 (و لا تقولوا لمن القی الیکم السَّلام لست مؤمناً به کسی که اظهار صلح و دوستی می‌کند نگوئید مسلمان نیستی)(7).
پی‌نوشت‌
(1) بقره/ 208
(2) انفال/ 61
(3) نساء/ 90
(4) حجرات/ 9
(5) نساء/ 128
(6) بقره/ 205
(7) نساء/ 94
پیام قرآن ج 10، حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی و سایر همکاران