آیا صفات خداوند در قرآن کریم و کتب عهدین(تورات و انجیل) به یک شکل بیان شده است؟

در قرآن کریم خداوند تبارک و تعالی به صفاتی موصوف شده که از هرگونه عیب و نقص بر ذات حق تعالی منزه است اما متاسفانه در تورات و انجیل کنونی برخی صفات به خداوند متعال نسبت داده شده که به هیچ وجه شایسته خدای احد و واحد نیست و همین نشانه تحریف این دو کتاب مقدس می باشد که به نمونه هایی از این موارد اشاره می کنیم:
در قرآن کریم می‌خوانیم:
(او خداوندی است که بجز او معبودی نیست، از اسرار درون و برون، پنهان و آشکار آگاه است، او بخشنده و مهربان است. او خداوندی است که جز او معبودی وجود ندارد، سلطان و حکمروا اوست، از هر عیب و نقصی منزّه است، ایمنی بخش و نگاهبان و مراقب و پیروز و قاهر و بلندمرتبه و شایسته عظمت او است، پاک و منزّه است از این شریک‌هایی که برای او درست کرده‌اند. او خداوندی است ایجاد کننده، آفریننده، طرح‌کننده صورت‌ها، صاحب اسامی و صفات نیک، تمام موجودات زمین و آسمان تسبیح او می‌گویند، و او با قدرت و دانا است).(1)
(و هیچ چیز مانند او نیست).(2)
(از چشم‌هایی که به خیانت گردش می‌کنند آگاه و از اسرار درون سینه‌ها با خبر است).(3)
(چشم‌ها از مشاهده ذات او عاجزند، ولی او چشم‌ها را می‌بیند و او دقیق و آگاه است).(4)
(مشرق و مغرب از آن خداست، بنابراین به هر طرف رو کنید رو به سوی او است).(5)
(او همراه شما و با شما است هر کجا باشید و آنچه را عمل می‌کنید می‌بیند).(6)
(ما انسان را آفریدیم و از وسوسه‌هایی که در دل او می‌گذرد آگاهیم و ما به او از رگ گردنش نزدیکتریم).(7)
(خداوند از همه جهانیان بی‌نیاز است).(8)
(بگو او خداوند یکتا و یگانه است (یعنی معبودی که انسان‌ها از ادراک ذات او عاجزند و از احاطه به کیفیتش ناتوان، او در اُلوهیت فرد است و از صفات مخلوقات برتر)؛ او خداوندی است که همه نیازمندان قصد او می‌کنند، نه زاییده، و نه زاده شده و احدی مانند او نیست (کسی است که از چیزی به وجود نیامده، و در چیزی وجود ندارد، و بر چیزی قرار نگرفته، آفریننده اشیاء و خالق آنها است...). (9)
اما در تورات کنونی چیزهایی به خداوند نسبت داده شده است که شخص عاقل شرم دارد آنها را به یک انسان کامل نسبت دهد چه رسد به خداوند که خالق عالم و عالمیان است از جمله:
1. امکان وجود شریک برای خداوند:
در جمله 22 فصل سوم می‌گوید: آدم پس از خوردن درخت نیک و بد همچون یکی از ما (خدایان) شده است.
2. نسبت جسم به خداوند:
در جمله 8 فصل سوم آمده است: خداوند به هنگام صبح در خیابان‌های بهشت می‌خرامید.
3. نسبت دروغ به خداوند:
در فصل دوم شماره 17 می‌خوانیم: خداوند (به آدم) گفت: از این درخت نخورید که می‌میرید. (در حالی که نمی‌مردند).
4. نسبت بخل به خداوند:
در جمله 22 فصل سوم آمده است: خدا نمی‌خواست آدم و حوا از درخت علم و حیات بخورند و دانا شوند و زندگی جاویدان پیدا کنند!!
5. نسبت حسد به خداوند:
از جمله 22 فصل سوم استفاده می‌شود: خداوند به این علم و دانشی که برای آدم پیدا شده بود رشک برد.
6. نسبت جهل و عدم اطلاع به خداوند:
خداوند از حوادثی که در نزدیکی او می‌گذرد بی‌خبر است.
چنانچه در جمله 9 از فصل سوم می‌گوید: صدا زد: آدم کجایی؟ و آنها در لابلای درختان خود را از چشم خداوند پنهان کرده بودند.
و امثال این نسبت‌های ناروا که قلم از نوشتن آنها شرم دارد.

انجیل نیز دست کمی از تورات ندارد لکن برای نمونه در اینجا فقط به چند مورد آن اشاره می‌شود:
1. (حضرت) عیسی می‌گوید: (من خدا هستم) این سخن بر یهودیان گران آمد و حکم به تکفیر او کردند .
2. در جمله دیگری می‌گوید: من (پسر خدا هستم) جالب اینکه دانشمندان مسیحی تصریح می‌کنند (پسر) در اینجا و مانند آن، (پسر مجازی) نیست بلکه پسر به معنای واقعی است .
3. در جمله بعدی می‌گوید: (پدر در من است و من در او)(10) جمله اول به معنای (حلول) خدا در مسیح و جمله آخر (اتحاد) او را با مسیح می‌رساند، و حلول و اتحاد خداوند در هر چیز، و با هر چیز، با اصل توحید مخالفت صریح دارد.(11)

پی نوشتها:
1. سوره حشر، آیات 21-24
2. سوره شوری، آیه 11
3. سوره غافر، آیه 19
4. سوره انعام، آیه 103
5. سوره بقره، آیه 115
6. سوره حدید، آیه 4
7. سوره ق، آیه 16
8. سوره آل عمران، آیه 97
9. سوره اخلاص، آیه 1-4
10. انجیل یوحنا، باب 10، جمله های 31-38
11. سیری در عقائد، سید محمد حسین پور علوی، ص 43-46
منبع:سایت انوار طاها