شرح پرسش: در زمان حکومت حضرت مهدی (عج)، نعمتها فزونی یافته و مردم به یکدیگر نیکی میکنند و فرایض الهی را به خوبی انجام میدهند، آیا با توجه به این که این خوبیها از پیش، پیشبینی شدهاند و از ویژگیهای حکومت الهی هستند (یعنی مردم خود هیچ نقشی در به دست آوردن این صفات ندارند) باز هم انجام اعمال صالح ثواب دارد و مردم بهشتی میشوند؟ پاسخ: در مورد سیمای ظهور و خوبیهای دوران ظهور باید گفت: این زیباییها به دو دسته تقسیم میشوند: یک قسم برکات و الطاف الهی است مانند فزونی باران و ... قسم دوم عدالت گستری و حرکت عمومی مردم به طرف نیکیها. قسم اول هر چند به ظاهر بدون ارتباط با مردم است؛ ولی اگر به آیات و روایات دقت شود روشن میشود مردم نیز در پیدایش برکات دخالت دارند. خداوند در آیات متعدد بین فزونی نعمت و یا فساد نعمت با اختیار و عملکرد انسانها رابطه برقرار کرده است. در جایی میفرماید: اگر مردم ایمان بیاورند و تقوا را پیشه خود سازند، برکات آسمانی و زمینی را بر روی آنها میگشاییم(اعراف، 96) و در جایی دیگر میگوید: (ظهر الفساد فی البر و البحر بما کسبت ایدی الناس)(روم، 41) چنان چه همین عبارت در دعای عهد (مفاتیح الجنان، بعد از دعای ندبه) آمده است که فساد در خشکی و دریا ظاهر شد به واسطه آن چه انسان انجام داده است. قسم دوم کاملاً با چگونگی و منش زندگی انسان در ارتباط است، بدین معنی که اولاً مردم خواهان عدالت و کمال هستند، و ثانیاً امکان این امر فراهم میشود. یعنی در دوران ظهور حقایق به درستی برای مردم تبیین میشود و در آن روزگار غولهای تبلیغات و رسانهای مطالب را وارونه و دلخواه خود تغییر نمیدهند، مانعی بر سر راه رساندن پیام حضرت به مردم نخواهد بود، زمینههای کفر و شرک و منادیان انحراف از بین میروند، به برکت حضور حضرت عقلها رشد یافته و تکامل مییابند. در این روزگار مردم خود خوبی را میخواهند و به آن عمل میکنند. باید توجه داشت انسانهای دوران ظهور همانند انسانها در دوران غیبت دارای اختیارند. آنان خود باید نیکی را بخواهند و بدان عمل کنند تا سزاوار دریافت پاداش الهی شده و به بهشت روند، انسان مجبور نه لایق پاداش است و نه مستحق مجازات و کیفر. بله در دوران ظهور به برکت حضور و حکومت الهی حضرت، زمینه مناسبی برای حرکت عمومی جامعه به طرف نیکیها است و عموم مردم در جاده صلاح و رستگاری گام برمیدارند. البته این که سخن از اجرای عدالت فراگیر است خود نشانه آن است که ممکن است فردی دچار خطا و انحراف بشود؛ ولی اگر رفتار او منجر به تجاوز به حقوق دیگران شد فوراً عدالت در مورد او اجرا شده و مجازات میشود.
شرح پرسش:
در زمان حکومت حضرت مهدی (عج)، نعمتها فزونی یافته و مردم به یکدیگر نیکی میکنند و فرایض الهی را به خوبی انجام میدهند، آیا با توجه به این که این خوبیها از پیش، پیشبینی شدهاند و از ویژگیهای حکومت الهی هستند (یعنی مردم خود هیچ نقشی در به دست آوردن این صفات ندارند) باز هم انجام اعمال صالح ثواب دارد و مردم بهشتی میشوند؟
پاسخ:
در مورد سیمای ظهور و خوبیهای دوران ظهور باید گفت: این زیباییها به دو دسته تقسیم میشوند: یک قسم برکات و الطاف الهی است مانند فزونی باران و ... قسم دوم عدالت گستری و حرکت عمومی مردم به طرف نیکیها.
قسم اول هر چند به ظاهر بدون ارتباط با مردم است؛ ولی اگر به آیات و روایات دقت شود روشن میشود مردم نیز در پیدایش برکات دخالت دارند. خداوند در آیات متعدد بین فزونی نعمت و یا فساد نعمت با اختیار و عملکرد انسانها رابطه برقرار کرده است. در جایی میفرماید: اگر مردم ایمان بیاورند و تقوا را پیشه خود سازند، برکات آسمانی و زمینی را بر روی آنها میگشاییم(اعراف، 96) و در جایی دیگر میگوید: (ظهر الفساد فی البر و البحر بما کسبت ایدی الناس)(روم، 41) چنان چه همین عبارت در دعای عهد (مفاتیح الجنان، بعد از دعای ندبه) آمده است که فساد در خشکی و دریا ظاهر شد به واسطه آن چه انسان انجام داده است.
قسم دوم کاملاً با چگونگی و منش زندگی انسان در ارتباط است، بدین معنی که اولاً مردم خواهان عدالت و کمال هستند، و ثانیاً امکان این امر فراهم میشود. یعنی در دوران ظهور حقایق به درستی برای مردم تبیین میشود و در آن روزگار غولهای تبلیغات و رسانهای مطالب را وارونه و دلخواه خود تغییر نمیدهند، مانعی بر سر راه رساندن پیام حضرت به مردم نخواهد بود، زمینههای کفر و شرک و منادیان انحراف از بین میروند، به برکت حضور حضرت عقلها رشد یافته و تکامل مییابند. در این روزگار مردم خود خوبی را میخواهند و به آن عمل میکنند.
باید توجه داشت انسانهای دوران ظهور همانند انسانها در دوران غیبت دارای اختیارند. آنان خود باید نیکی را بخواهند و بدان عمل کنند تا سزاوار دریافت پاداش الهی شده و به بهشت روند، انسان مجبور نه لایق پاداش است و نه مستحق مجازات و کیفر.
بله در دوران ظهور به برکت حضور و حکومت الهی حضرت، زمینه مناسبی برای حرکت عمومی جامعه به طرف نیکیها است و عموم مردم در جاده صلاح و رستگاری گام برمیدارند. البته این که سخن از اجرای عدالت فراگیر است خود نشانه آن است که ممکن است فردی دچار خطا و انحراف بشود؛ ولی اگر رفتار او منجر به تجاوز به حقوق دیگران شد فوراً عدالت در مورد او اجرا شده و مجازات میشود.
- [سایر] چرا امام زمان (عج) کوفه را مرکز حکومت خود قرار میدهند، نه شهری از ایران؟
- [سایر] امام زمان (عج) درباره اراده و تقدیر الهی چه فرمودند؟
- [سایر] نظر حضرت مهدی (عج) درباره حجّت الهی چیست؟
- [سایر] حضرت مهدی (عج) چگونه واسطه فیض الهی هستند؟
- [سایر] حکومت امام زمان (عج) چند سال طول می کشد؟
- [سایر] حکومت حضرت مهدی (عج) چقدر و چگونه خواهد بود؟
- [سایر] آیا کوفه مقرّ حکومت حضرت مهدی(عج) می شود؟
- [سایر] آیا حکومت امام حسین (ع) بعد از حکومت امام زمان (عج) آخرین حکومت است؟
- [سایر] آیا وجود حکومت اسلامی قبل از حکومت امام زمان (عج) در عصر غیبت، محقق میشود؟
- [سایر] وجود حکومت قبل از حکومت امام مهدی(عج)، آری یا خیر؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [امام خمینی] "اشهد ان علیا ولی الله" جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعداز "اشهد ان محمدا رسول الله" به قصد قربت گفته شود. ترجمه اذان و اقامه "الله اکبر" یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند."اشهد ان لا اله الا الله" یعنی شهادت می دهم که غیر خدایی که یکتا و بی همتا است، خدای دیگری سزاوار پرستش نیست. "اشهد ان محمدا رسول الله" یعنی شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله و سلم، پیغمبر و فرستاده خدا است. "اشهد ان علیا امیر المؤمنین ولی الله" یعنی شهادت می دهم که حضرت علی علیه الصلاة و السلام، امیر المؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. "حی علی الصلاه"یعنی بشتاب برای نماز. "حی علی الفلاح" یعنی بشتاب برای رستگاری. "حی علی خیرالعمل" یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. "قد قامت الصلاه" یعنی به تحقیق نماز برپا شد. "لا اله الا الله" یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بی همتا است.
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است نام خوبی برای نوزاد انتخاب نمایند و بهترین نامها، نامی است که معنای بندگی خداوند را برساند، مانند: (عبداللّه) و (عبدالرحیم) و (عبدالکریم)، یا نامهای انبیای عظام و ائمه معصومین علیهمالسلام به ویژه نام (محّمد) و (علی) را برای پسر برگزینند و برای دختر نامهای زنان صالح و شایسته به ویژه نام (فاطمه) بهتر است. حضرت امام صادق علیهالسلام از رسول اللّه صلیاللهعلیهوآلهوسلم نقل میکنند که آن حضرت فرمودند: (نامهای خوب را انتخاب کنید، زیرا شما را در قیامت با همان نامها مخاطب میسازند.)(1)
- [آیت الله نوری همدانی] اشهدً انّ علیاً ولیً اللهِ جزء اذان و اقامه نیست ولی خوب است بعد از اشهدً انّ محمداً رسولُ اللهِ ، به قصد قربت گفته شود . و چون در امثال زمان ما ، شعا ر تشیع محسوب می شود در هر جا که اظهار این شعار مستحسن و لازم باشد ، گفتن آن هم مستحسن و لازم است . ترجمه اذان و اقامه اللهَ اکبرً یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند اشهدً ان لا الهَ الاّ اللهً یعنی شهادت می دهم که غیر خدائی که یکتا و بی همتا است خدای دیگر سزاوار پرستش نیست . اشَهدً انّ محمداً رسولُ اللهِ یعنی شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی علیه و آله و سلم پیغمبر و فرستادة خداست . اشهدً ان علیاً امیر المؤمنینَ ولیّ الله یعنی شهادت می دهم که حضرت علی (علیه الصلاهَ و السلام ) امیر المؤمنین ولی خدا بر همة خلق است حیّ علیَ الصلاهِ یعنی بشتاب برای نماز . حیّ علی الفلاحِ یعنی بشتاب برای رستگاری . حیّ علی خیرِ العملِ یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است . قَد قامتِ الصلاهُ یعنی بتحقیق نماز بر پا شد . لا الهَ الاّ اللهُ یعنی خدائی سزاوار پرستش نیست مگر خدائی که یکتا و بی همتا است .