مسیحیت
دین مسیحیت از ادیان بزرگ آسمانی و آیین حضرت عیسی بن مریم علیه‌السّلام است.
مفهوم «گناه» در مسیحیت چیست؟
در فرهنگ مسیحی گناه به دو قسم کلی تقسیم می شود: قسم اول: گناهانی که ناشی از فعالیت ارادی شخص گناهکار و تخطّی وی از حکم اخلاقی است. قسم دوم: گناهانی که از فعالیت ارادی ناشی نمی شوند؛ مانند لغزش و سهو و خطا. گناه آدم از قسم دوم است که با گناه عادی فرق دارد. در مورد این قسم توجّه به نکاتی ضروری است: 1. قصور در مورد کارهایی که شریعت ما را به آنها مکلّف می کند، گناه است.[1] 2. قصور در یک مورد از احکام شریعت، مانند قصور در تمام شریعت است.[2] 3. عدم اطلاع از قانون، باعث برائت نخواهد شد.[3] 4. توانایی در اجرای شریعت، شرط لازم برای عدم ارتکاب گناه نیست. ناتوانی انسان در اجرای شریعت به دلیل سهمی است که در گناه آدم دارد.[4] بنابراین، مسئله ی کفاره بودن مرگ مسیح را باید در فضایی مسیحی بررسی کرد. پی نوشتها: [1]. نامه ی پولس به رومیان، 14: 23. [2]. نامه پولس به غلاطیان، 3: 10. [3]. انجیل لوقا، 12: 47. [4]. الهیات مسیحی، ص 166. منبع: مسیحیت، سید محمد ادیب آل علی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم
در فرهنگ مسیحی گناه به دو قسم کلی تقسیم می شود: قسم اول: گناهانی که ناشی از فعالیت ارادی شخص گناهکار و تخطّی وی از حکم اخلاقی است. قسم دوم: گناهانی که از فعالیت ارادی ناشی نمی شوند؛ مانند لغزش و سهو و خطا. گناه آدم از قسم دوم است که با گناه عادی فرق دارد. در مورد این قسم توجّه به نکاتی ضروری است: 1. قصور در مورد کارهایی که شریعت ما را به آنها مکلّف می کند، گناه است.[1] 2. قصور در یک مورد از احکام شریعت، مانند قصور در تمام شریعت است.[2] 3. عدم اطلاع از قانون، باعث برائت نخواهد شد.[3] 4. توانایی در اجرای شریعت، شرط لازم برای عدم ارتکاب گناه نیست. ناتوانی انسان در اجرای شریعت به دلیل سهمی است که در گناه آدم دارد.[4] بنابراین، مسئله ی کفاره بودن مرگ مسیح را باید در فضایی مسیحی بررسی کرد. پی نوشتها: [1]. نامه ی پولس به رومیان، 14: 23. [2]. نامه پولس به غلاطیان، 3: 10. [3]. انجیل لوقا، 12: 47. [4]. الهیات مسیحی، ص 166. منبع: مسیحیت، سید محمد ادیب آل علی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم
پاسخ:
در فرهنگ مسیحی گناه به دو قسم کلی تقسیم می شود:
قسم اول: گناهانی که ناشی از فعالیت ارادی شخص گناهکار و تخطّی وی از حکم اخلاقی است.
قسم دوم: گناهانی که از فعالیت ارادی ناشی نمی شوند؛ مانند لغزش و سهو و خطا.
گناه آدم از قسم دوم است که با گناه عادی فرق دارد. در مورد این قسم توجّه به نکاتی ضروری است:
1. قصور در مورد کارهایی که شریعت ما را به آنها مکلّف می کند، گناه است.[1]
2. قصور در یک مورد از احکام شریعت، مانند قصور در تمام شریعت است.[2]
3. عدم اطلاع از قانون، باعث برائت نخواهد شد.[3]
4. توانایی در اجرای شریعت، شرط لازم برای عدم ارتکاب گناه نیست. ناتوانی انسان در اجرای شریعت به دلیل سهمی است که در گناه آدم دارد.[4]
بنابراین، مسئله ی کفاره بودن مرگ مسیح را باید در فضایی مسیحی بررسی کرد.
پی نوشتها:
[1]. نامه ی پولس به رومیان، 14: 23.
[2]. نامه پولس به غلاطیان، 3: 10.
[3]. انجیل لوقا، 12: 47.
[4]. الهیات مسیحی، ص 166.
منبع: مسیحیت، سید محمد ادیب آل علی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم
- [سایر] مفهوم «برزخ» چیست؟
- [سایر] کلمه «نزّلنا» با «انزلنا» چه تفاوتی از نظر مفهوم دارند؟
- [سایر] تفاوت میان «مفهوم و مصداق» و «عنوان و معنون» در چیست؟
- [سایر] کلمه «نزّلنا» با «انزلنا» چه تفاوتی از نظر مفهوم دارند؟
- [سایر] تفسیر نام«یهوه» و «الله» و تفاوت آن بین اسلام و مسیحیت و یهود را شرح دهید؟
- [سایر] از دیدگاه امام خمینی(ره) مفهوم « جمهوری اسلامی» به چه معنا و منظوری است؟
- [سایر] برخی ها با هم معنا و هم مفهوم پنداشتن مقوله «حمد» و «مدح»؛ تصور می‌کنند که چون قرآن کریم حمد را مخصوص خدا دانسته است، ....
- [سایر] در آیات اول سوره فتح «لیغفرلک الله ما تقدم من ذنبک و ما تأخر» منظور از «ذنب» و گناه پیامبر(ص) چیست؟
- [سایر] چگونه می‌توان تنها حقانیت اسلام را نسبت به مسیحیت و یهودیت اثبات کرد؟ چه اشکالی دارد که همه ادیان حق باشند و «پلورالیسم دینی» صحیح باشد؟
- [سایر] تفاوت میان کلمات «خوف»، «خشیت»، «وجل»، «فزع»، «روع»، «شفق»، «حذر» و «رهب» چیست؟
- [آیت الله نوری همدانی] اگر جلوگیری از معصیت توقّف داشته باشد بر اینکه دست معصیت کار را بگیرد یا اورا از محلّ معصیت بیرون کند یا در آلتی که به آن معصیت می کند تصرّف کند جایز است ، بلکه واجب است عمل کند .
- [آیت الله اردبیلی] اگر جلوگیری از معصیت با گرفتن دست گناهکار یا حائل شدن بین او و گناه یا خارج کردن او از محل ارتکاب معصیت یا گرفتن ابزار گناه ممکن باشد، واجب است بدان عمل شود.
- [آیت الله مظاهری] اگر جلوگیری از معصیت توقف داشته باشد بر این که دست معصیت کار را بگیرد یا او را از محل معصیت بیرون کند یا در وسیلهای که با آن معصیت می‌کند تصرّف کند، جایز بلکه واجب است.
- [آیت الله نوری همدانی] به سیدّی که معصیت کار است ، اگر خمس دادن کمک به معصیّت او باشد ؛ نمی شود خمس داد و به سیدّی هم که آشکارا معصیّت می کند ، اگر چه خمس کمک به معصیّت او نباشد ؛ نباید خمس بدهند .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر جلوگیری از معصیت توقف داشته باشد بر اینکه دست معصیت کار را بگیرد یا او را از محل معصیت بیرون کند یا در آلتی که به آن معصیت می کند تصرف کند، جایز است، بلکه واجب است عمل کند.
- [امام خمینی] اگر جلوگیری از معصیت توقف داشته باشد بر این که دست معصیت کار را بگیرد یا او را از محل معصیت بیرون کند یا در آلتی که به آن معصیت می‌کند تصرف کند، جایز است، بلکه واجب است عمل کند.
- [آیت الله مظاهری] اگر کسی به گناه گنهکار یا به ترک واجب از کسی، راضی باشد، گرچه اعانت بر گناه صادق نیست، ولی شریک در گناه گنهکار است؛ مثلاً کسی که راضی باشد بر بیحجابی یا بدحجابی زنها، گرچه مرد باشد، در نامه عملش گناه بیحجابی یا بدحجابی که گناه بزرگی است ثبت می‌شود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] به شرابخوار و نیز به کسی که معصیتکار است اگر زکات دادن کمک به معصیت او باشد نمیشود زکات داد و بنا بر احتیاط مستحب به کسی که معصیت کبیره بجا میآورد یا آشکارا گناه می‌کند زکات ندهند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر ممکن شود جلوگیری از معصیت به اینکه بین شخص و معصیت حائل شود و با این نحو مانع از معصیت شود، لازم است اقتصار به آن اگر محذور آن کمتر از چیزهای دیگر باشد.
- [امام خمینی] جایز نیست اموال محترمه معصیت کار را تلف کند مگر آن که لازمه جلوگیری از معصیت باشد، در این صورت اگر تلف کند ضامن نیست ظاهراً، و در غیر این صورت، ضامن و معصیت کار است.