بزرگان فرقة نصیریه چه کسانی هستند و آیا فعلاً دارای رهبر می‌باشند یا خیر؟
دربارة فرقة نصیریه دیدگاه‌های مختلف و متعارض بیان شده است. عدّه‌ای این فرقه را پیروان محمّد بن نصیر نمیری دانسته‌ و اعتقاد دارند که آنها امامان معصوم علیهم السّلام را خدا دانسته و به تناسخ و حلال بودن محارم اعتقاد دارند و بنیانگذار آن را محمد بن نصیر نمیری می‌دانند، نمیری به امامان امامیه تا امام دهم اعتقاد داشته و دربارة امام حسن عسکری علیه السّلام غلو کرده و او را خدا ‌دانسته و خود را پیامبر می‌دانست. او در سال 395 ه .ق درگذشت.[1] ولی امروزه کسانی که از نصیریه در سوریه و لبنان زندگی ‌می‌کنند، خود را شیعة دوازده امامی دانسته و خود را علویّون معرفی کرده و موارد بالا مثل تناسخ و غلو را ردّ کرده و اعتقادات شیعة امامیّه را کاملاً قبول داشته و می‌گویند: محمد بن نصیر نمیری، رئیس فرقة نمیریه بوده و در میان نصیریه و علویّون فقط عدّة‌ کمی غلو کرده‌ و ائمه را خدا دانسته و به تناسخ اعتقاد دارند. آنها تأسیس علویّون را در سال 488 تا 690 دانسته‌اند، این در حالی است که محمد بن نمیر در سال 359 درگذشته بود.[2] از بزرگان این فرقه در گذشته اطّلاعات زیادی در دست نیست. علویّون سوریه و لبنان در ضمن کتابی که[3] در ردّ غلوّ و تناسخ و معرفی خود نگاشته‌اند عدّه‌ای از بزرگان خود را نام برده‌اند. از این کتاب و منابع دیگر بزرگان آنها را در دو قسمت می‌توان نام برد: بزرگان دینی و علمی و بزرگان سیاسی و حکومتی. بزرگان دینی عبارتند از: 1. ابراهیم جمال از لاذقیه 2. استاد ابراهیم سعود از جبله، 3. استاد ابراهیم صالح4. ابراهیم حرخوش مقیم لاذقیه 5. شیخ ابراهیم حسن نجّار 6. شیخ ابراهیم کامل، خطیب مسجد امام علی علیه السّلام طرابلس لبنان 7. شیخ احمد علی حلوم استاد و مقیم در لاذقیه 8. شیخ احمد محمّد رمضان 9. شیخ اسماعیل شحّود 10. شیخ حسین سعود از جبله 11. شیخ حسن عباس آل عباس 12. شیخ حمدان خیر 13. شیخ حسن محمّد علی 14. شیخ حیدر محمّد حیدر 15. شیخ سلمان خلیل وقاف 16. شیخ سلمان حسن 17. شیخ احمد خضر 18. شیخ احمد سلمان 19. شیخ سلیمان عیسی مصطفی 20. استاد علی صالح علی صالح و عدّة زیادی که ذکر همة آنها موجب اطالة‌کلام است. پیروان و بزرگان آنها معمولاً در سوریه و لبنان ساکن هستند.[4] و از بزرگان سیاسی آنها می‌توان به افراد زیر اشاره کرد: 1. ترفیع محمّد نبهان، از مبارزین نصیریه قبل از استقلال و به حکومت رسیدن آنها 2. جاسم علون از مبارزین 3. محمّد عمران وشّاح بابی اقدس4. حافظ اسد، که در ابتدا به لقب و رتبة (نجیب) رسیده و بعد به وزارت دفاع منسوب و سپس با تشکیل حزب بعث در سال 1965 م در سوریه به حکومت رسیده و مدّت زیادی رئیس جمهور سوریه بوده و در آنجا از محبوبیّت والائی برخوردار بود. 5. ابراهیم ماخوس، قبل از ریاست جمهوری حافظ اسد، رئیس وزرای دولت بود. 6. احمد سویدانی که از بزرگان و مبارزین نصیریه در سیاست و حکومت بود. [5] هم اکنون در سوریه بشّار اسد رئیس جمهور می‌باشد. او و پدرش از فرقه‌ نصیریه بوده و قبل از تشکیل حکومت، حافظ اسد را از مبارزین این فرقه نام برده‌اند. تمام فعالیّت‌های این فرقه سرّی بوده و قبل از تشکیل حکومت کاملاً سرّی عمل می‌کردند.[6] معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1 فرق و مذاهب کلامی، علی ربّانی گلپایگانی. 2 آشنایی با فرق و مذاهب، رضا برنجکار. [1] . ربّانی گلپایگانی، علی، فرق و مذاهب کلامی، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، چاپ دوم، 1381ش، ص 325؛ و نوبختی، حسن بن موسی، فرق الشیعه، نجف، حیدریه، 1355، ص93؛ و برنجکار، رضا، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، نشر کتابخانه طه، چاپ پنجم، 1382ش، ص 160. [2] . همان. [3] . شیرازی، سید حسن مهدی، العلویون شیعه اهل بیت، بیروت، دار الصادق، 1392، ص30. [4] . العلویون، شیعة اهل البیت، ص 30 و 31. [5] . شرف الدّین، تقی، النصیریه دراسة التحلیلیه، بیروت، 1983 م، ص 169. [6] . النصیریه، دراسة التحلیلیه، ص 171. ( اندیشه قم )
عنوان سوال:

بزرگان فرقة نصیریه چه کسانی هستند و آیا فعلاً دارای رهبر می‌باشند یا خیر؟


پاسخ:

دربارة فرقة نصیریه دیدگاه‌های مختلف و متعارض بیان شده است. عدّه‌ای این فرقه را پیروان محمّد بن نصیر نمیری دانسته‌ و اعتقاد دارند که آنها امامان معصوم علیهم السّلام را خدا دانسته و به تناسخ و حلال بودن محارم اعتقاد دارند و بنیانگذار آن را محمد بن نصیر نمیری می‌دانند، نمیری به امامان امامیه تا امام دهم اعتقاد داشته و دربارة امام حسن عسکری علیه السّلام غلو کرده و او را خدا ‌دانسته و خود را پیامبر می‌دانست. او در سال 395 ه .ق درگذشت.[1]
ولی امروزه کسانی که از نصیریه در سوریه و لبنان زندگی ‌می‌کنند، خود را شیعة دوازده امامی دانسته و خود را علویّون معرفی کرده و موارد بالا مثل تناسخ و غلو را ردّ کرده و اعتقادات شیعة امامیّه را کاملاً قبول داشته و می‌گویند: محمد بن نصیر نمیری، رئیس فرقة نمیریه بوده و در میان نصیریه و علویّون فقط عدّة‌ کمی غلو کرده‌ و ائمه را خدا دانسته و به تناسخ اعتقاد دارند. آنها تأسیس علویّون را در سال 488 تا 690 دانسته‌اند، این در حالی است که محمد بن نمیر در سال 359 درگذشته بود.[2]
از بزرگان این فرقه در گذشته اطّلاعات زیادی در دست نیست. علویّون سوریه و لبنان در ضمن کتابی که[3] در ردّ غلوّ و تناسخ و معرفی خود نگاشته‌اند عدّه‌ای از بزرگان خود را نام برده‌اند. از این کتاب و منابع دیگر بزرگان آنها را در دو قسمت می‌توان نام برد: بزرگان دینی و علمی و بزرگان سیاسی و حکومتی.
بزرگان دینی عبارتند از: 1. ابراهیم جمال از لاذقیه 2. استاد ابراهیم سعود از جبله، 3. استاد ابراهیم صالح4. ابراهیم حرخوش مقیم لاذقیه 5. شیخ ابراهیم حسن نجّار 6. شیخ ابراهیم کامل، خطیب مسجد امام علی علیه السّلام طرابلس لبنان 7. شیخ احمد علی حلوم استاد و مقیم در لاذقیه 8. شیخ احمد محمّد رمضان 9. شیخ اسماعیل شحّود 10. شیخ حسین سعود از جبله 11. شیخ حسن عباس آل عباس 12. شیخ حمدان خیر 13. شیخ حسن محمّد علی 14. شیخ حیدر محمّد حیدر 15. شیخ سلمان خلیل وقاف 16. شیخ سلمان حسن 17. شیخ احمد خضر 18. شیخ احمد سلمان 19. شیخ سلیمان عیسی مصطفی 20. استاد علی صالح علی صالح و عدّة زیادی که ذکر همة آنها موجب اطالة‌کلام است. پیروان و بزرگان آنها معمولاً در سوریه و لبنان ساکن هستند.[4]
و از بزرگان سیاسی آنها می‌توان به افراد زیر اشاره کرد: 1. ترفیع محمّد نبهان، از مبارزین نصیریه قبل از استقلال و به حکومت رسیدن آنها 2. جاسم علون از مبارزین 3. محمّد عمران وشّاح بابی اقدس4. حافظ اسد، که در ابتدا به لقب و رتبة (نجیب) رسیده و بعد به وزارت دفاع منسوب و سپس با تشکیل حزب بعث در سال 1965 م در سوریه به حکومت رسیده و مدّت زیادی رئیس جمهور سوریه بوده و در آنجا از محبوبیّت والائی برخوردار بود. 5. ابراهیم ماخوس، قبل از ریاست جمهوری حافظ اسد، رئیس وزرای دولت بود. 6. احمد سویدانی که از بزرگان و مبارزین نصیریه در سیاست و حکومت بود. [5]
هم اکنون در سوریه بشّار اسد رئیس جمهور می‌باشد. او و پدرش از فرقه‌ نصیریه بوده و قبل از تشکیل حکومت، حافظ اسد را از مبارزین این فرقه نام برده‌اند. تمام فعالیّت‌های این فرقه سرّی بوده و قبل از تشکیل حکومت کاملاً سرّی عمل می‌کردند.[6]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1 فرق و مذاهب کلامی، علی ربّانی گلپایگانی.
2 آشنایی با فرق و مذاهب، رضا برنجکار.


[1] . ربّانی گلپایگانی، علی، فرق و مذاهب کلامی، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، چاپ دوم، 1381ش، ص 325؛ و نوبختی، حسن بن موسی، فرق الشیعه، نجف، حیدریه، 1355، ص93؛ و برنجکار، رضا، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، نشر کتابخانه طه، چاپ پنجم، 1382ش، ص 160.
[2] . همان.
[3] . شیرازی، سید حسن مهدی، العلویون شیعه اهل بیت، بیروت، دار الصادق، 1392، ص30.
[4] . العلویون، شیعة اهل البیت، ص 30 و 31.
[5] . شرف الدّین، تقی، النصیریه دراسة التحلیلیه، بیروت، 1983 م، ص 169.
[6] . النصیریه، دراسة التحلیلیه، ص 171.
( اندیشه قم )





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین