صفت حیا و عفت در زن و غیرت در مرد یک امر فطری است. بنابراین زن از نظر فطری و طبیعت، عفت و پاکدامنی را دوست دارد و از بی عفتی و برهنگی نفرت دارد. هر چند شاید به موجب نداشتن اعتقاد و ایمان قوی به خداوند بزرگ و روز قیامت و یا در اثر وسوسة شیاطین و غرق شدن در گناهان جلو فطرت آنها گرفته شود و به بی حجابی روی بیاورند. امّا این نمی تواند مجوزی برای مخالفت با فطرت انسانی باشد. از طرفی تمامی ادیان الهی، که از طرف خداوند بزرگ برای هدایت انسانها آمده اند، کاملاً با فطرت بشر هماهنگی دارند، به این معنا که هرگز دستوری از طرف خداوند نرسیده که مخالف فطرت پاک انسانی باشد. از این روی تمام این ادیان به خواست فطری انسانها پاسخ گفته و دستور به حجاب داده اند تا بوسیلة آن انسانها بتوانند در کمال عفت و پاکدامنی به کمال حقیقی برسند و هر کس با فطرت و دین خود مخالفت کند گنهکار محسوب می شود. تورات و انجیل فعلی که به دست بعضی از شاگردان حضرت موسی و عیسی علیهما السّلام نوشته شده بر موضوع پاکدامنی و حجاب زن و دوری از هر ناز و عشوه گری جز در برابر شوهر، تأکید نموده است. تورات دربارة رِفْقه (دختر بتوئیل) که با نامحرم برخورد می کند چنین می گوید: رِفْقه چشمان خود را بلند کرده، اسحاق را دید و از شتر خود فرود آمد. و از خادم پرسید: این مرد کیست که در صحرا به استقبال ما می آید؟ خادم گفت: آقای من است. پس بُرْقعْ (نقاب) خود را گرفته، خود را پوشاند.[1] تورات در مورد دختر موآبیّه می گوید: (بُوعَز بروت) گفت ای دخترم مگر نمی شنوی! به هیچ کشت زار ، دیگر برای خوشه چینی مرو و از اینجا مگذر، بلکه با کنیزان من در اینجا باش و چشمانت به زمینی که می دَرَوند نگران باشد و در عقب ایشان برو. آیا جوانان را حکم نکردم که تو را لمس نکنند.[2] بُو عَزْ گفت: زنهار، کسی نفهمد که این زن به خرمن آمده است، و گفت چادری که بر تو است بیاور و بگیر.[3] طبق این دستورها که در مورد حجاب در تورات آمده است، اگر زنهای یهودی و مسیحی (چون مسیحیان اعتقاد به تورات دارند) حجاب را رعایت نکنند گنهکار محسوب می شوند. و حتی در تورات فعلی به چنین زنانی وعده عذاب در آخرت داده شده است. خداوند می فرماید: از این جهت که دختران صَهْیُون متکبر هستند و گردن افراشته و غمزات چشم راه می روند، و به ناز می خرامند و به پاهای خویش خَلْخالها را به صدا در می آورند، بنابراین خداوند، فَرْق سر دختران صهیون را کلْ (کچل) خواهد ساخت و خداوند عورات ایشان را برهنه خواهد نمود. و در آن روز خداوند، زینت، خلخالها و پیشانی بندها و هلامها را دور خواهد کرد، و گوشواره ها و دستبندها و رو بندها را، و دستارها و زنجیرها و کمربندها و عِطْردانها و تَعْویذها، و انگشترها و حلقه های بینی را، و رخوت نفیسه و رِداها و شالها و کیسه ها را، و آینه ها و کتان نازک و عمامه ها و بُرقعْها را، و واقع می شود و به عوض عطریّات عفونت خواهد شد و به عوض کمربند ریسمان و به عوض مویهای بافته کَلّ (کچلی) و به عوض سینه بند زُنّارِ پلاس و به عوض زیبائی سوختگی خواهد بود.[4] در عهد جدید نیز آیاتی به همین موضوع اختصاص یافته است: و همچنین زنان، خویشتن را بیارانید به لباس مزّین به حیا و پرهیز، نه (مزیّن) به زُلفها (موی سر گیسو) و طلا و مروارید و رخت گران بها.[5] و شما را زینت ظاهری نباشد از بافتن موی و مُتَجَلّی شدن به طلا و پوشیدن لباس، بلکه انسانیت باطنی در لباس غیر فاسد، روح حلیم و آرام که نزد خدا گرانبهاست. زیرا بدین گونه، زنان مقدسه در سابق نیز که متوکل به خدا بودند خویشتن را زینت می نمودند و شوهران خود را اطاعت می کردند، مانند ساره که مطیع ابراهیم بود.[6] قرآن کریم و تورات و انجیل مردم را از این گناهان بر حذر داشتهاند و کسانی که امروز ادعای پیروی از این دو پیامبر بزرگ را می کنند، اگر راست می گویند باید به دستورهای کتاب مقدسشان عمل کنند. امّا متأسفانه اکثر بی بندوباریهای زنان از جانب اینان به سراسر عالم سرایت کرده است. آنها فقط ادعای پیروی از حضرت موسی و عیسی را دارند. ولی در حقیقت، بندة هوی و هوس خود هستند نه بندة خداوند بزرگ به همان گونه ای که برخی از مسلمانان نیز چنین هستند. ثانیاً: از زمانی که اروپا از نظر علم و صنعت رشد چشمگیری کرد به همان نسبت از دین و مسایل معنوی دور شد که یکی از آنها رواج فساد و برهنگی در بین بسیاری از زنان آنها می باشند. غیر از این دستورات، که در کتاب مقدس برای زنهای یهودی و مسیحی آمده است و اگر آنها مخالفت کنند گنهکار محسوب می شوند، آنها در روز قیامت به خاطر بی حجابی خود به خاطر اینکه به دستورات قرآن کریم عمل نکرده اند مورد مؤاخذه قرار خواهند گرفت چرا که شریعت حضرت موسی و عیسی با آمدن شریعت مقدس اسلام نسخ شده و همة اهل کتاب باید از اسلام پیروی می کردند که نکرده اند. لذا از این نظر نیز آنها گنهکار هستند. حاصل آنکه، کتابهای آسمانی پیروان خود را از بی حجابی و بی بندوباری که در اثر نبود حجاب پیدا می شود نهی کرده اند، لذا زنهای یهودی و مسیحی طبق دستورات کتاب مقدس اگر رعایت حجاب نکنند گنهکار محسوب می شوند. معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1.مجموعة آثار ج 19 استاد شهید مطهری. 2. بهشت جوانان، اسدالله محمدی نیا. [1] . تورات، ناشر انجمن کتاب مقدس ایران، سفر پیدایش، باب 24، فقره 64 و 65، چاپ دوم در ایران، 1987،. [2] . تورات، کتاب رُوت، باب دوم، فقره 8 و 9. [3] . تورات، کتاب رُوت، باب سوم، فقرة 15. [4] . تورات، کتاب اِشَعیاء نبی، باب سوم، فقره 16 - 25. [5] . رسالة اول پولس رسول به تیمو تاؤس، باب دوم، فقره 1 و 9 و 15. [6] . رسالة پطْروس رسول، باب سوم، فقره 1 6. ( اندیشه قم )
صفت حیا و عفت در زن و غیرت در مرد یک امر فطری است. بنابراین زن از نظر فطری و طبیعت، عفت و پاکدامنی را دوست دارد و از بی عفتی و برهنگی نفرت دارد. هر چند شاید به موجب نداشتن اعتقاد و ایمان قوی به خداوند بزرگ و روز قیامت و یا در اثر وسوسة شیاطین و غرق شدن در گناهان جلو فطرت آنها گرفته شود و به بی حجابی روی بیاورند. امّا این نمی تواند مجوزی برای مخالفت با فطرت انسانی باشد.
از طرفی تمامی ادیان الهی، که از طرف خداوند بزرگ برای هدایت انسانها آمده اند، کاملاً با فطرت بشر هماهنگی دارند، به این معنا که هرگز دستوری از طرف خداوند نرسیده که مخالف فطرت پاک انسانی باشد.
از این روی تمام این ادیان به خواست فطری انسانها پاسخ گفته و دستور به حجاب داده اند تا بوسیلة آن انسانها بتوانند در کمال عفت و پاکدامنی به کمال حقیقی برسند و هر کس با فطرت و دین خود مخالفت کند گنهکار محسوب می شود.
تورات و انجیل فعلی که به دست بعضی از شاگردان حضرت موسی و عیسی علیهما السّلام نوشته شده بر موضوع پاکدامنی و حجاب زن و دوری از هر ناز و عشوه گری جز در برابر شوهر، تأکید نموده است. تورات دربارة رِفْقه (دختر بتوئیل) که با نامحرم برخورد می کند چنین می گوید: رِفْقه چشمان خود را بلند کرده، اسحاق را دید و از شتر خود فرود آمد. و از خادم پرسید: این مرد کیست که در صحرا به استقبال ما می آید؟ خادم گفت: آقای من است. پس بُرْقعْ (نقاب) خود را گرفته، خود را پوشاند.[1]
تورات در مورد دختر موآبیّه می گوید: (بُوعَز بروت) گفت ای دخترم مگر نمی شنوی! به هیچ کشت زار ، دیگر برای خوشه چینی مرو و از اینجا مگذر، بلکه با کنیزان من در اینجا باش و چشمانت به زمینی که می دَرَوند نگران باشد و در عقب ایشان برو. آیا جوانان را حکم نکردم که تو را لمس نکنند.[2]
بُو عَزْ گفت: زنهار، کسی نفهمد که این زن به خرمن آمده است، و گفت چادری که بر تو است بیاور و بگیر.[3]
طبق این دستورها که در مورد حجاب در تورات آمده است، اگر زنهای یهودی و مسیحی (چون مسیحیان اعتقاد به تورات دارند) حجاب را رعایت نکنند گنهکار محسوب می شوند. و حتی در تورات فعلی به چنین زنانی وعده عذاب در آخرت داده شده است.
خداوند می فرماید: از این جهت که دختران صَهْیُون متکبر هستند و گردن افراشته و غمزات چشم راه می روند، و به ناز می خرامند و به پاهای خویش خَلْخالها را به صدا در می آورند، بنابراین خداوند، فَرْق سر دختران صهیون را کلْ (کچل) خواهد ساخت و خداوند عورات ایشان را برهنه خواهد نمود. و در آن روز خداوند، زینت، خلخالها و پیشانی بندها و هلامها را دور خواهد کرد، و گوشواره ها و دستبندها و رو بندها را، و دستارها و زنجیرها و کمربندها و عِطْردانها و تَعْویذها، و انگشترها و حلقه های بینی را، و رخوت نفیسه و رِداها و شالها و کیسه ها را، و آینه ها و کتان نازک و عمامه ها و بُرقعْها را، و واقع می شود و به عوض عطریّات عفونت خواهد شد و به عوض کمربند ریسمان و به عوض مویهای بافته کَلّ (کچلی) و به عوض سینه بند زُنّارِ پلاس و به عوض زیبائی سوختگی خواهد بود.[4]
در عهد جدید نیز آیاتی به همین موضوع اختصاص یافته است:
و همچنین زنان، خویشتن را بیارانید به لباس مزّین به حیا و پرهیز، نه (مزیّن) به زُلفها (موی سر گیسو) و طلا و مروارید و رخت گران بها.[5]
و شما را زینت ظاهری نباشد از بافتن موی و مُتَجَلّی شدن به طلا و پوشیدن لباس، بلکه انسانیت باطنی در لباس غیر فاسد، روح حلیم و آرام که نزد خدا گرانبهاست. زیرا بدین گونه، زنان مقدسه در سابق نیز که متوکل به خدا بودند خویشتن را زینت می نمودند و شوهران خود را اطاعت می کردند، مانند ساره که مطیع ابراهیم بود.[6]
قرآن کریم و تورات و انجیل مردم را از این گناهان بر حذر داشتهاند و کسانی که امروز ادعای پیروی از این دو پیامبر بزرگ را می کنند، اگر راست می گویند باید به دستورهای کتاب مقدسشان عمل کنند. امّا متأسفانه اکثر بی بندوباریهای زنان از جانب اینان به سراسر عالم سرایت کرده است.
آنها فقط ادعای پیروی از حضرت موسی و عیسی را دارند. ولی در حقیقت، بندة هوی و هوس خود هستند نه بندة خداوند بزرگ به همان گونه ای که برخی از مسلمانان نیز چنین هستند.
ثانیاً: از زمانی که اروپا از نظر علم و صنعت رشد چشمگیری کرد به همان نسبت از دین و مسایل معنوی دور شد که یکی از آنها رواج فساد و برهنگی در بین بسیاری از زنان آنها می باشند.
غیر از این دستورات، که در کتاب مقدس برای زنهای یهودی و مسیحی آمده است و اگر آنها مخالفت کنند گنهکار محسوب می شوند، آنها در روز قیامت به خاطر بی حجابی خود به خاطر اینکه به دستورات قرآن کریم عمل نکرده اند مورد مؤاخذه قرار خواهند گرفت چرا که شریعت حضرت موسی و عیسی با آمدن شریعت مقدس اسلام نسخ شده و همة اهل کتاب باید از اسلام پیروی می کردند که نکرده اند. لذا از این نظر نیز آنها گنهکار هستند.
حاصل آنکه، کتابهای آسمانی پیروان خود را از بی حجابی و بی بندوباری که در اثر نبود حجاب پیدا می شود نهی کرده اند، لذا زنهای یهودی و مسیحی طبق دستورات کتاب مقدس اگر رعایت حجاب نکنند گنهکار محسوب می شوند.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1.مجموعة آثار ج 19 استاد شهید مطهری.
2. بهشت جوانان، اسدالله محمدی نیا.
[1] . تورات، ناشر انجمن کتاب مقدس ایران، سفر پیدایش، باب 24، فقره 64 و 65، چاپ دوم در ایران، 1987،.
[2] . تورات، کتاب رُوت، باب دوم، فقره 8 و 9.
[3] . تورات، کتاب رُوت، باب سوم، فقرة 15.
[4] . تورات، کتاب اِشَعیاء نبی، باب سوم، فقره 16 - 25.
[5] . رسالة اول پولس رسول به تیمو تاؤس، باب دوم، فقره 1 و 9 و 15.
[6] . رسالة پطْروس رسول، باب سوم، فقره 1 6.
( اندیشه قم )
- [سایر] چرا در مسأله مهدویت به تورات و انجیل استشهاد میشود؟
- [سایر] علل تحرف تورات و انجیل و تحریف نشدن قرآن چیست؟
- [سایر] فرق بین مسیحی صهیونیست و یهودی چیست؟
- [سایر] آیا خداوند نمیتوانست از تحریف تورات و انجیل جلوگیری نماید؟
- [سایر] آیا قرآن مندرجات تورات و انجیل را تصدیق می کند ؟
- [سایر] چرا خداوند تورات و انجیل را از تحریف مصون نگذاشت؟
- [سایر] آیا یک مسیحی یا یهودی (یک غیرمسلمان) وارد بهشت میشود؟
- [سایر] آیا تورات و انجیل مانند قرآن از طرف خدا نازل شده یا صرفاً نتیجه جمع آوری چند نفر از یاران بوده است؟ اصلاً قصد خدا نزول کتابی درباره تورات و انجیل بود؟
- [سایر] با سلام و احترام.... می خواستم بپرسم که آیا کتاب انجیل و تورات در بین ما شیعیان مقدس بوده و دارای احترام است؟و اینکه آیا بیاعتنایی و بیحرمتی به انجیل و تورات گناه محسوب می شود یا نه؟
- [سایر] با اینکه خدا تورات و انجیل را نازل کرده بود پس چرا آنها را مثل قران از تحریف حفظ نکرد آیا نمی شد که تورات و انجیل هم تا قیامت از تحریف حفظ شوند.
- [آیت الله مظاهری] نگاه کردن به بدن و موی زنهای غیر مسلمان، یا زنهای مسلمان لاابالی در حجاب و زنهایی که عادت به حجاب ندارند نظیر زنهای بادیه نشین، اگر جالب نباشد، و به قصد لذّت نیز نباشد و مفسده هم نداشته باشد و نترسد که به حرام بیفتد جایز است گرچه خالی از اشکال نیست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] زنهای قرشیه بعد از تمام شدن شصت سال قمری یائسه میشوند؛ یعنی خون حیض نمیبینند و زنهایی که قرشیه نیستند بعد از تمام شدن پنجاه سال قمری یائسه میشوند. باید توجّه داشت که زنهای سیده یکی از اقسام زنهای قرشیه میباشند.
- [آیت الله سیستانی] نگاه کردن به بدن زنهای بی باک که اگر کسی آنها را امر به حجاب نماید اعتنا نمیکنند ، اشکال ندارد ، مشروط به آنکه بدون شهوت و ترس وقوع در حرام باشد ، و در این حکم فرقی میان زنهای کفار و دیگر زنها نیست ، و همچنین فرقی نیست میان دست و صورت و دیگر جاهای بدن ، که معمولاً آنها نمیپوشانند .
- [آیت الله اردبیلی] زن مسلمان نمیتواند به عقد کافر درآید، مرد مسلمان هم نمیتواند با زنهای کافر غیر اهل کتاب یهودی، مسیحی و زرتشتی ازدواج کند، ولی ازدواج دائم یا موقّت با زنهای اهل کتاب مانعی ندارد؛ البته چنانچه مردی همسر مسلمان داشته باشد، بدون اجازه او نمیتواند با زن کتابی ازدواج نماید مگر آن که او را متعه نماید و مدّت ازدواجش بسیار کوتاه باشد.
- [آیت الله سیستانی] زن مسلمان نمیتواند به عقد کافر در آید ، چه دائم باشد چه موقت ، چه کافر کتابی باشد چه غیر کتابی ، مرد مسلمان هم نمیتواند با زنهای کافره غیر اهل کتاب ازدواج کند ، ولی صیغه کردن زنهایی که یهودی یا نصرانی هستند مانعی ندارد ، و بنابر احتیاط لازم عقد دائمی با آنها ننماید ، و امّا زن مجوسیه بنابر احتیاط واجب حتی بطور موقت نیز نباید مسلمان با او ازدواج نماید ، و بعضی از فرق از قبیل نواصب که خود را مسلمان میدانند و در حکم کفّارند ، مرد و زن مسلمان نمیتوانند با آنها به طور دائم ، یا موقت ازدواج نمایند ، و همچنین مرتد .
- [آیت الله مظاهری] اعانت بر اثم (یعنی کمک به گناه)، از گناهان بزرگ در اسلام است و اگر کمک در گناه کبیره نموده باشد، گناه او نیز کبیره است، و آن اقسامی دارد: الف) امر مؤثّر کند به گناهی یا نهی موثّر کند از واجبی؛ نظیر کسی که امر کند و اجیر کند و استقبال کند در کورتاژ، و پزشک آن عمل قبیح را انجام دهد، در این گناه بزرگ، پدر بچّه اگر آمر باشد و زن که حاضر به چنین عملی میشود با دکتری که مباشر این گناه است شریک میباشند، و همچنین است اگر شوهر نهی مؤثّر کند از حجاب همسرش. ب) تسبیب اسباب کند و دیگری بعد از فراهم شدن اسباب، گناه را انجام دهد؛ نظیر اینکه زنی را به خانهای میآورد و دیگری- العیاذ باللَّه- زنا میکند و یا کسی را در جایی نگاه میدارد تا واجبی از او فوت میشود، در این قسم نیز در گناه زنا و ترک واجب شریک میباشد. ج) کسی را در انجام گناه ترغیب و یا در ترک گناه تهدید کند، به طوری که ترغیب و تهدید او محرّک برای گناه نمودن دیگری میشود، نظیر ترغیب کسی بر زنا، به طوری که محرّک شهوت او باشد و یا تهدید کسی بر ترک قتل دیگری که آن تهدید محرّک او گردد، در این قسم هم نظیر اقسام قبلی، کسی که ترغیب یا تهدید نموده، شریک در گناه گناهکار است. د) تبلیغ در گناه و یا ترک واجب به حدّی که آن تبلیغ مؤثّر در بهجا آوردن گناه و یا ترک واجب شود، نظیر کسی که تبلیغ در بیحجابی زنها میکند و آن تبلیغ موجب این امر میشود، و یا تبلیغ برای ترک حجّ میکند و آن تبلیغ مؤثّر و موجب ترک آن واجب میگردد، این قسم نیز اعانت بر گناه، و مبلّغ شریک در گناه است. ه) تسبیب اسباب بعیده کند و قصد دارد که آن اسباب مؤثّر در گناه گنهکار شود؛ نظیر کسی که اسلحه میدهد به کسی و میداند که او اسلحه را برای قتل کسی میخواهد، و نظیر زنی که با بدحجابی یا بیحجابی به میان مردم میرود و میداند که موجب گناه دیگران میشود، این قسم نیز اعانت بر گناه و اعانتکننده شریک در گناه است، ولی اگر قصد نداشته باشد، گرچه اعانت بر گناه نیست، ولی در بسیاری از موارد شریک در گناه گناهکار است، نظیر زن بدحجاب یا بیحجاب که موجب فساد جوانها شود. صفحه 390
- [آیت الله مظاهری] یکی از گناهان بزرگ در اسلام کوچک شمردن اوامر و نواهی الهی است که به آن استخفاف و بیاعتنایی به دین نیز گفته میشود، و آن اقسامی دارد: الف) واجبی از واجبات را ضدّ ارزش بداند، نظیر کسی که حجاب اسلام را ضدّ ارزش بداند و یا نماز و مانند آن را بیارزش و برای عوام مردم بداند، و این قسم از استخفاف اگر ملتزم به لوازم آن باشد کفر است، ولی اگر توجّه به لوازم آن نداشته باشد، گرچه کفر نیست، ولی گناهش خیلی بزرگ است، علاوه بر عذابی که در اصل گناه است. ب) واجبی از واجبات و یا حرامی از محرّمات را گرچه ضدّ ارزش نمیداند، ولی در عمل به آن اهمیّت نمیدهد، نظیر کسی که با عذر غیر موجّهی نماز را ترک میکند، مثلاً در مسافرت چون وضو و نماز برای او مشکل است آن را ترک مینماید، و نظیر زنی که در میان مردم موی سرش را نمیپوشاند و یا- العیاذ باللَّه- با زینت و آرایش در میان مردم ظاهر میشود، و این قسم نیز از گناهان بزرگ است، یعنی علاوه بر گناه اصل عمل، گناه بیاعتنایی به اوامر و نواهی الهی را هم دارد. ج) تبلیغ علیه واجبی از واجبات یا تبلیغ برای حرامی از محرّمات، نظیر کسی که علیه نماز یا روزه و یا حجّ و مانند اینها تبلیغ کند و آنها را کوچک و بیارزش قلمداد نماید، و نظیر کسی که علیه حجاب تبلیغ و بیحجابی را تمدّن و ارزش وانمود کند و یا بانک منهای ربا را بیارزش و بانک ربوی را از نظر اقتصادی باارزش بداند، و معلوم است این قسم، گناهش از قسم اوّل بالاتر، بلکه اگر ملتزم به لوازم آن باشد کفر، و در بعضی موارد مفسد فی الارض است، و اگر ملتزم به لوازم آن نباشد گرچه کفر نیست، ولی گناهش خیلی بزرگ، بلکه در بعضی موارد حکم مفسد فی الارض را دارد.