چگونه با افراد رابطه برقرار کنم، چون نمی توانم مثلاً با میهمانان یا حتی بچه ها حرف بزنم و با آنان گفت و گو کنم .

سعی کنید خود را به گفت و گو عادت بدهید. یکی از علت های کم حرفی، کم حوصلگی است که ناشی از خستگی ذهن یا توجه به مرکز دیگری است . بعضی که کم سخن هستند، فعّالیّت ذهنی بیش از اندازه داشته ودیگر حوصلهء حرف زدن ندارند. علّت دیگر, توجه ذهن به جای دیگر است . ممکن است ذهن را از آن جدا کنید، ولی باز به همان جا معطوف می شود, مثلاً نزد مهمانان نشسته اید، اما فکرتان جای دیگر است . در هر صورت راه مبارزه این است که با دوستان و مهیمانان سخن بگویید, حتی اگر سخت و طاقت فرسا باشد.
می توانید قبل از این که میهمانی بیاید، سخن های کلی را آماده کرده و ذهن خود را از تمرکز در جهت دیگربازدارید.
احتمال دیگر برای کم حرفی، ترس از این است که نکند با دید دیگر نگاه کنند, چون از بیماریتان آگاهند. فرض کنید اصلاً کسی از ناراحتی شما مطلع نیست .