بازی چگونه می‌تواند مشکلات هیجانی - عاطفی فرزند را از بین ببرد؟
بازی، وسیله‌ای بسیار مهم برای از بین بردن مشکلات هیجانی - عاطفی فرزندان از جمله خشم، ترس و اضطراب است. بسیاری از بازی‌ها باعث تخلیه هیجانات کودک می‌شود و خشم او را می‌کاهد. وقتی فرزند شما هنگام بازی در نقش قهرمانی خوب ظاهر می‌شود و با موجودی پلید مبارزه می‌کند، در حقیقت خشم خود را کنترل می‌کند. او وقتی نقش هیولا را بازی می‌کند، در واقع ترس خود از هیولا را کاهش می‌دهد. او با ایفای نقش فردی شجاع در بازی، و مبارزه با بدی‌ها و زشتی‌ها، بر تشویش درونی‌اش پیروز می‌شود. وقتی فرزند شما در دکتر بازی، عروسک خود را معاینه و به آن آمپول تزریق می‌کند، دارد ترس خود از پزشک و آمپول را کاهش می‌دهد. او هنگام ترس از دزد، نقش پلیس، و زمان ترس از آتش، نقش آتش‌نشان را بازی می‌کند. کودک نوپایی که از افتادن از پله می‌ترسد، می‌کوشد با بازی (بالا رفتن و پایین آمدن از پله) ترس ناشی از افتادن را در خود از بین ببرد. کودک در بازی، به علت وقوع رخدادها پی می‌برد و خود این آگاهی، عاملی برای کاهش ترس است؛ برای مثال وقتی با سوزن، بادکنکی را می‌ترکاند، یاد می‌گیرد که سوراخ شدن و ترکیدن بادکنک با صدا همراه است و از آن پس کمتر از صداها می‌ترسد. والدین نیز می‌توانند از طریق بازی با کودک، در کاهش مشکلات هیجانی - عاطفی او از جمله ترس مؤثر باشند (ر. ک: ج 1، ص 85). منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
عنوان سوال:

بازی چگونه می‌تواند مشکلات هیجانی - عاطفی فرزند را از بین ببرد؟


پاسخ:

بازی، وسیله‌ای بسیار مهم برای از بین بردن مشکلات هیجانی - عاطفی فرزندان از جمله خشم، ترس و اضطراب است.
بسیاری از بازی‌ها باعث تخلیه هیجانات کودک می‌شود و خشم او را می‌کاهد. وقتی فرزند شما هنگام بازی در نقش قهرمانی خوب ظاهر می‌شود و با موجودی پلید مبارزه می‌کند، در حقیقت خشم خود را کنترل می‌کند.
او وقتی نقش هیولا را بازی می‌کند، در واقع ترس خود از هیولا را کاهش می‌دهد. او با ایفای نقش فردی شجاع در بازی، و مبارزه با بدی‌ها و زشتی‌ها، بر تشویش درونی‌اش پیروز می‌شود.
وقتی فرزند شما در دکتر بازی، عروسک خود را معاینه و به آن آمپول تزریق می‌کند، دارد ترس خود از پزشک و آمپول را کاهش می‌دهد. او هنگام ترس از دزد، نقش پلیس، و زمان ترس از آتش، نقش آتش‌نشان را بازی می‌کند.
کودک نوپایی که از افتادن از پله می‌ترسد، می‌کوشد با بازی (بالا رفتن و پایین آمدن از پله) ترس ناشی از افتادن را در خود از بین ببرد.
کودک در بازی، به علت وقوع رخدادها پی می‌برد و خود این آگاهی، عاملی برای کاهش ترس است؛ برای مثال وقتی با سوزن، بادکنکی را می‌ترکاند، یاد می‌گیرد که سوراخ شدن و ترکیدن بادکنک با صدا همراه است و از آن پس کمتر از صداها می‌ترسد. والدین نیز می‌توانند از طریق بازی با کودک، در کاهش مشکلات هیجانی - عاطفی او از جمله ترس مؤثر باشند (ر. ک: ج 1، ص 85).
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین