این رفتار او ممکن است به جهت دلزدگی از اسباب‌بازی‌ها باشد. اگر در خرید اسباب‌بازی زیاده‌روی می‌کنید، از میزان آن بکاهید. کودکانی که اسباب‌بازی فراوانی در اطراف خود می‌بینند، به اشباع می‌رسند و دیگر از آنها لذت نمی‌برند.
اسباب‌بازی‌های موجود را هم به طور کامل در اختیارش قرار ندهید. اسباب‌بازی‌ها را تقسیم کرده، تعدای را در اختیارش بگذارید و تعدادی را پیش خود نگه دارید. می‌توانید به فرزندتان بگویید که مثلا شما فروشنده مغازه اسباب‌بازی هستید و او می‌تواند پس از مدتی، اسباب‌بازی‌هایش را با اسباب‌بازی‌های موجود در مغازه به صورت معامله پایاپای عوض کند.
حبس و نگهداری برخی اسباب‌بازی‌های قدیم که مدت زیادی در اختیار او بوده، جذابیت اولیه‌اش را برای فرزندتان بر می‌گرداند.
علت دیگر بی‌توجهی فرزند به اسباب‌بازی‌ها ممکن است این باشد که اسباب‌بازی، خوب و جالب است؛ اما بازی با آن در توان او نیست؛ یعنی با سن او تناسب ندارد؛ پس در خرید اسباب‌بازی به این نکته (تناسب با سن) نیز توجه کنید.
گاهی فرزند ما برای بازی با برخی اسباب‌بازی‌ها به کمک ما نیاز دارد؛ پس بر بازی او نظارت کنید تا هنگام نیاز از راهنمایی شما بهره‌مند شود.
دلیل ور رفتن او با وسایل منزل (رادیو، تلفن، دستگاه کنترل از راه دور و...)، افزون بر بی‌رغبتی‌اش به اسباب‌بازی‌ها، ممکن است نهی بیش از حد شما در دست زدن به این گونه وسایل باشد. یادتان باشد که انسان بر آنچه منع می‌شود، حریص‌تر خواهد شد (الانسان حریص علی ما منع)؛(1) پس اگر ور رفتن با این وسایل، ضرر جدی به آنها نمی‌زند، اجازه دهید در حضور و با نظارت خودتان، کنجکاوی‌اش را ارضا کند.
پی نوشت:
1. تفسیر شریف لاهیجی، ج 1، ص 292.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
