بهترین سن ایجاد روحیه‌ی مسؤولیت‌پذیری در کودکان چه زمانی است؟

دوران خردسالی، بهترین زمان برای آموزش مسؤولیت‌پذیری است؛ چرا که کودک به طور فطری به کار و فعالیت علاقه دارد و برایش لذت بخش است و احساس مهم بودن را در او بر می‌انگیزد. افزون بر این، روحیه‌ی استقلال‌طلبی و خود اتکایی کودک می‌تواند والدین را در این امر کمک کند.
شما می‌توانید با توجه به سن فرزند خود، اموری را به او واگذارید تا به مرور به انجام کارهای شخصی و انجام مسؤولیت‌های واگذار شده عادت کند.
کودکان نوپا به جمع و جور کردن لباس‌ها، قرار دادن لباس‌های کثیف در سبد مخصوص، ریختن زباله‌ها در سطل زباله و... علاقه دارند.
کودکان 2 ساله می‌توانند جوراب‌ها را جفت، و لباس‌ها را مرتب کنند.
کودکان 3 و 4 ساله دوست دارند غذایشان را خودشان بخورند و لباس‌ها و کفش‌هایشان را خود بپوشند.
کودکان 5 ساله مایلند میز غذا یا سفره را بچینند؛ کشوها و رختخواب را مرتب کنند؛ البته مقصود از چیدن میز یا سفره، حمل و نقل ظرف‌های داغ غذا یا اشیای خطرناک مانند چاقو یا ظرف‌های قابل شکستن نیست.
کودکان 6 ساله دوست دارند و می‌توانند نیازمندی‌های اولیه منزل (نان، سبزی، ماست و...) را با فرض مصونیت از خطرها بخرند.
کودکان سنین بالاتر، شیفته‌ی پذیرش مسؤولیت‌های مهم‌تر هستند. اموری از قبیل تعمیر وسایل، محاسبه‌ی سندها، شست و شوی ماشین، بازنویسی مطالب، تصحیح ورقه و... و آشپزی و خیاطی (دختران)، در ایجاد روحیه‌ی مسؤولیت‌پذیری آنان بسیار مؤثر است.
برای ایجاد این روحیه در کودکان، بکوشید امور را به صورت جهت‌دار و در محدوده‌ی خاص به آنان واگذارید. واگذاری امور به صورت پراکنده، مطلوب نیست.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)