کودکان
چه روش هایی مناسب برای ایجاد و پرورش عادتهای سالم در کودکان وجود دارد؟
در گام نخست به عنوان یک پدر یا مادر سعی کنید نقشی مثبت و نمادین را ایفا کنید. اگر رفتارهای صحیح در رفتارها نمود پیدا کند، تاثیر بیشتری در رفتار کودکان خواهد داشت. این کار به مراتب آسان‌تر از آن است که بخواهیم کودکان را برای داشتن رفتار مناسب متقاعد کنیم. در مرحله بعد باید فعالیتهای خانوادگی و دسته جمعی را در اعضای خانواده ترغیب کنید. اگر ما وقت خاصی را برای فعالیتهای دسته جمعی از قبیل قدم زدن، دوچرخه سواری، شنا کردن، رفتن به باغ و یا حتی قایم باشک بازی کردن در نظر بگیریم، تمام اعضای خانواده از این قبیل فعالیت‌ها و با هم بودن‌ها لذت خواهند بود. راه کار سوم این است که زمان بازی‌های رایانه‌ای و ویدئویی و تماشای تلویزیون را کاهش دهید. این بازی‌ها زندگی انسان را به سوی بی‌تحرکی سوق می‌دهد. هم چنین هله هوله خوری و مصرف تنقلات افزایش می یابد که این امر خود منجر به چاقی بیش از حد شده و فرد در معرض خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی قرار می‌گیرد. در چهارمین اقدام، کودکان را به انجام دادن فعالیتهای جسمی که دوست دارند، تشویق کنید. هر کودکی ویژگی‌های فردی خاص خود را دارد، باید به آنها اجازه داده شود که فعالیتهای متفاوت انجام دهند تا بفهمند به کدامیک از آنها علاقه‌مند هستند. وقتی به کاری علاقه‌مند شوند تمرین و ممارست بیشتری نشان می‌دهند و وقت بیشتری صرف انجام دادن آن می‌کنند. راه پنجم این است که حامی و یاور آنها باشید. باید به نکات مثبت کودکان بیشتر از نکات منفی اهمیت داده شود. همه دوست دارند برای کارهای خوبی که انجام می‌دهند ستوده شوند. باید موفقیت‌های کودکان و نوجوانان را جشن بگیریم تا تصویر ذهنی مثبت و خوشایند از خود پیدا کنند و اعتماد به نفس آنها تقویت شود. راه کار ششم، تعیین کردن چارچوب و اهداف مشخص و مخصوص است. به عنوان مثال یک ساعت در روز به فعالیتهای فیزیکی پرداخته شود یا دو بار در هفته علاوه بر میوه می‌توانند دسرهای دیگری نیز بخورند. اگر اهداف خیلی مشکل و خیلی محدود کننده و دست و پا گیر باشند شانس موفقیت در انجام آنها پایین می‌آید. به عنوان راه هفتم، همواره در نظر داشته باشید که تشویق کردن کودکان به انجام دادن کاری نباید با دادن خوراکی صورت گیرد. دادن آب نبات و تنقلات به کودکان نه تنها راه مناسبی برای تشویق آنها نیست بلکه عادتهای غلط در آنها ایجاد می‌کند. راه‌های دیگری را نیز می‌توان برای ایجاد عادتهای مناسب در کودکان و ترغیب آنها به انجام دادن کارهای خوب پیدا کرد. هشتمین راه کار این است که زمان شام خوردن را زمان در کنار هم بودن در نظر بگیرید. وقتی غذا در کنار سایر اعضای خانواده صرف شود، احتمال مصرف خوراکی‌های نامناسب کاهش می‌یابد. کودکان را در تهیه و پخت و پز غذا شرکت دهید به این ترتیب در همه افراد خانواده عادتهای غذایی خوب پرورش می‌یابد و شام خوردن در کنار هم لذت بخش می‌شود. شیوه نهم، برای این منظور ابداع بازی خواندن برچسب‌های مواد غذایی بسته بندی شده است. بدین ترتیب هر یک از افراد خانواده می‌تواند مواد غذایی مناسب خود را تشخیص دهد و درباره غذاهایی که می‌خورد اطلاعات بیشتری به دست آورد و با هوشیاری بیشتر آنها را انتخاب کند. این بازی بعدها به عادتی تبدیل می‌شود که در تغذیه سالم آنها تاثیر می‌گذارد. دهمین و آخرین راه مناسب این است که فعالانه در برنامه‌های سلامت کودکان شرکت کنید. طرفدار کودکان سالم باشیم. در انتخاب غذاهای مناسب برای کودکان در مدرسه تاکید و به خاطر داشته باشید که کودکان هم باید از نظر کنترل فشار خون، کلسترول و قند باید تحت نظر باشند.
در گام نخست به عنوان یک پدر یا مادر سعی کنید نقشی مثبت و نمادین را ایفا کنید. اگر رفتارهای صحیح در رفتارها نمود پیدا کند، تاثیر بیشتری در رفتار کودکان خواهد داشت. این کار به مراتب آسان‌تر از آن است که بخواهیم کودکان را برای داشتن رفتار مناسب متقاعد کنیم. در مرحله بعد باید فعالیتهای خانوادگی و دسته جمعی را در اعضای خانواده ترغیب کنید. اگر ما وقت خاصی را برای فعالیتهای دسته جمعی از قبیل قدم زدن، دوچرخه سواری، شنا کردن، رفتن به باغ و یا حتی قایم باشک بازی کردن در نظر بگیریم، تمام اعضای خانواده از این قبیل فعالیت‌ها و با هم بودن‌ها لذت خواهند بود. راه کار سوم این است که زمان بازی‌های رایانه‌ای و ویدئویی و تماشای تلویزیون را کاهش دهید. این بازی‌ها زندگی انسان را به سوی بی‌تحرکی سوق می‌دهد. هم چنین هله هوله خوری و مصرف تنقلات افزایش می یابد که این امر خود منجر به چاقی بیش از حد شده و فرد در معرض خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی قرار می‌گیرد. در چهارمین اقدام، کودکان را به انجام دادن فعالیتهای جسمی که دوست دارند، تشویق کنید. هر کودکی ویژگی‌های فردی خاص خود را دارد، باید به آنها اجازه داده شود که فعالیتهای متفاوت انجام دهند تا بفهمند به کدامیک از آنها علاقه‌مند هستند. وقتی به کاری علاقه‌مند شوند تمرین و ممارست بیشتری نشان می‌دهند و وقت بیشتری صرف انجام دادن آن می‌کنند. راه پنجم این است که حامی و یاور آنها باشید. باید به نکات مثبت کودکان بیشتر از نکات منفی اهمیت داده شود. همه دوست دارند برای کارهای خوبی که انجام می‌دهند ستوده شوند. باید موفقیت‌های کودکان و نوجوانان را جشن بگیریم تا تصویر ذهنی مثبت و خوشایند از خود پیدا کنند و اعتماد به نفس آنها تقویت شود. راه کار ششم، تعیین کردن چارچوب و اهداف مشخص و مخصوص است. به عنوان مثال یک ساعت در روز به فعالیتهای فیزیکی پرداخته شود یا دو بار در هفته علاوه بر میوه می‌توانند دسرهای دیگری نیز بخورند. اگر اهداف خیلی مشکل و خیلی محدود کننده و دست و پا گیر باشند شانس موفقیت در انجام آنها پایین می‌آید. به عنوان راه هفتم، همواره در نظر داشته باشید که تشویق کردن کودکان به انجام دادن کاری نباید با دادن خوراکی صورت گیرد. دادن آب نبات و تنقلات به کودکان نه تنها راه مناسبی برای تشویق آنها نیست بلکه عادتهای غلط در آنها ایجاد می‌کند. راه‌های دیگری را نیز می‌توان برای ایجاد عادتهای مناسب در کودکان و ترغیب آنها به انجام دادن کارهای خوب پیدا کرد. هشتمین راه کار این است که زمان شام خوردن را زمان در کنار هم بودن در نظر بگیرید. وقتی غذا در کنار سایر اعضای خانواده صرف شود، احتمال مصرف خوراکی‌های نامناسب کاهش می‌یابد. کودکان را در تهیه و پخت و پز غذا شرکت دهید به این ترتیب در همه افراد خانواده عادتهای غذایی خوب پرورش می‌یابد و شام خوردن در کنار هم لذت بخش می‌شود. شیوه نهم، برای این منظور ابداع بازی خواندن برچسب‌های مواد غذایی بسته بندی شده است. بدین ترتیب هر یک از افراد خانواده می‌تواند مواد غذایی مناسب خود را تشخیص دهد و درباره غذاهایی که می‌خورد اطلاعات بیشتری به دست آورد و با هوشیاری بیشتر آنها را انتخاب کند. این بازی بعدها به عادتی تبدیل می‌شود که در تغذیه سالم آنها تاثیر می‌گذارد. دهمین و آخرین راه مناسب این است که فعالانه در برنامه‌های سلامت کودکان شرکت کنید. طرفدار کودکان سالم باشیم. در انتخاب غذاهای مناسب برای کودکان در مدرسه تاکید و به خاطر داشته باشید که کودکان هم باید از نظر کنترل فشار خون، کلسترول و قند باید تحت نظر باشند.
پاسخ:
در گام نخست به عنوان یک پدر یا مادر سعی کنید نقشی مثبت و نمادین را ایفا کنید. اگر رفتارهای صحیح در رفتارها نمود پیدا کند، تاثیر بیشتری در رفتار کودکان خواهد داشت. این کار به مراتب آسان‌تر از آن است که بخواهیم کودکان را برای داشتن رفتار مناسب متقاعد کنیم.
در مرحله بعد باید فعالیتهای خانوادگی و دسته جمعی را در اعضای خانواده ترغیب کنید. اگر ما وقت خاصی را برای فعالیتهای دسته جمعی از قبیل قدم زدن، دوچرخه سواری، شنا کردن، رفتن به باغ و یا حتی قایم باشک بازی کردن در نظر بگیریم، تمام اعضای خانواده از این قبیل فعالیت‌ها و با هم بودن‌ها لذت خواهند بود.
راه کار سوم این است که زمان بازی‌های رایانه‌ای و ویدئویی و تماشای تلویزیون را کاهش دهید. این بازی‌ها زندگی انسان را به سوی بی‌تحرکی سوق می‌دهد. هم چنین هله هوله خوری و مصرف تنقلات افزایش می یابد که این امر خود منجر به چاقی بیش از حد شده و فرد در معرض خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی قرار می‌گیرد.
در چهارمین اقدام، کودکان را به انجام دادن فعالیتهای جسمی که دوست دارند، تشویق کنید. هر کودکی ویژگی‌های فردی خاص خود را دارد، باید به آنها اجازه داده شود که فعالیتهای متفاوت انجام دهند تا بفهمند به کدامیک از آنها علاقه‌مند هستند. وقتی به کاری علاقه‌مند شوند تمرین و ممارست بیشتری نشان می‌دهند و وقت بیشتری صرف انجام دادن آن می‌کنند.
راه پنجم این است که حامی و یاور آنها باشید. باید به نکات مثبت کودکان بیشتر از نکات منفی اهمیت داده شود. همه دوست دارند برای کارهای خوبی که انجام می‌دهند ستوده شوند. باید موفقیت‌های کودکان و نوجوانان را جشن بگیریم تا تصویر ذهنی مثبت و خوشایند از خود پیدا کنند و اعتماد به نفس آنها تقویت شود.
راه کار ششم، تعیین کردن چارچوب و اهداف مشخص و مخصوص است. به عنوان مثال یک ساعت در روز به فعالیتهای فیزیکی پرداخته شود یا دو بار در هفته علاوه بر میوه می‌توانند دسرهای دیگری نیز بخورند. اگر اهداف خیلی مشکل و خیلی محدود کننده و دست و پا گیر باشند شانس موفقیت در انجام آنها پایین می‌آید.
به عنوان راه هفتم، همواره در نظر داشته باشید که تشویق کردن کودکان به انجام دادن کاری نباید با دادن خوراکی صورت گیرد. دادن آب نبات و تنقلات به کودکان نه تنها راه مناسبی برای تشویق آنها نیست بلکه عادتهای غلط در آنها ایجاد می‌کند. راه‌های دیگری را نیز می‌توان برای ایجاد عادتهای مناسب در کودکان و ترغیب آنها به انجام دادن کارهای خوب پیدا کرد.
هشتمین راه کار این است که زمان شام خوردن را زمان در کنار هم بودن در نظر بگیرید. وقتی غذا در کنار سایر اعضای خانواده صرف شود، احتمال مصرف خوراکی‌های نامناسب کاهش می‌یابد. کودکان را در تهیه و پخت و پز غذا شرکت دهید به این ترتیب در همه افراد خانواده عادتهای غذایی خوب پرورش می‌یابد و شام خوردن در کنار هم لذت بخش می‌شود.
شیوه نهم، برای این منظور ابداع بازی خواندن برچسب‌های مواد غذایی بسته بندی شده است. بدین ترتیب هر یک از افراد خانواده می‌تواند مواد غذایی مناسب خود را تشخیص دهد و درباره غذاهایی که می‌خورد اطلاعات بیشتری به دست آورد و با هوشیاری بیشتر آنها را انتخاب کند. این بازی بعدها به عادتی تبدیل می‌شود که در تغذیه سالم آنها تاثیر می‌گذارد.
دهمین و آخرین راه مناسب این است که فعالانه در برنامه‌های سلامت کودکان شرکت کنید. طرفدار کودکان سالم باشیم. در انتخاب غذاهای مناسب برای کودکان در مدرسه تاکید و به خاطر داشته باشید که کودکان هم باید از نظر کنترل فشار خون، کلسترول و قند باید تحت نظر باشند.
- [سایر] روش مناسب برای ایجاد عادت های سالم در کودکان چیست؟
- [سایر] لطفاً روش و شیوة مناسب و پسندیده را برای بیان مسائل جنسی به کودکان و نوجوانان بیان کنید؟
- [سایر] پرورش رغبت های کودکان چگونه ممکن است؟
- [سایر] شهامت را در کودکان چگونه پرورش دهیم؟
- [سایر] جایگاه پرورش حسِ دینی در تربیت کودکان چیست؟
- [سایر] چگونه خلاقیت و تخیل را در کودکان پرورش دهیم؟
- [سایر] چگونه اعتماد به نفس را در کودک سالم پرورش دهیم؟
- [سایر] شیوه مناسب برخورد والدین با کودکان چیست؟
- [سایر] کارکرد روش آسانگیری و محدودیتها در تربیت کودکان چیست؟
- [سایر] برای کودکان حدود 2 سال چه بازیهایی مناسب است؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر خریدار بفهمد مالی را که گرفته عیبی دارد، مثلاً حیوانی را بخرد و بفهمد که یک چشم آن کور است، چنانچه آن عیب پیش از معامله در مال بوده و او نمیدانسته و مال به همان شکل اوّلیه خود باقی مانده است، می‌تواند معامله را به هم زده و آن مال را به فروشنده برگرداند و اگر مال را تغییر داده باشد، مثلاً پارچه را بریده یا دوخته یا رنگ کرده است، یا این گونه تغییرات بدون دخالت فروشنده در مال ایجاد شده باشد، می‌تواند به خاطر عیبی که پیش از معامله در مال بوده و او نمیدانسته به نسبت تفاوت قیمت سالم و معیوب از پولی که به فروشنده داده پس بگیرد، مثلاً مالی را که به چهار هزار تومان خریده اگر بفهمد معیوب است، در صورتی که قیمت سالم آن هشت هزار تومان و قیمت معیوب آن شش هزار تومان باشد، چون فرق قیمت سالم و معیوب یک چهارم است، می‌تواند یک چهارم پولی را که داده یعنی هزار تومان از فروشنده بگیرد و بنا بر احتیاط واجب در صورتی که مال تغییر نکرده، نمیتواند تفاوت قیمت بگیرد بلکه تنها می‌تواند معامله را بهم بزند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مستحب است اطفال ممیز را بخواندن نمازهای واجب و نوافل تمرین و عادت دهند، بلکه مستحب است آنان را به قضای نماز هم وادار نمایند. و هم چنین مستحب است تمرین و عادت دادن آنان بر هر عبادت و عمل صالح و خلق و روش نیک. و واجب است بر اولیاء اطفال که آنان را از هر کاری که باعث ضرر بر خودشان و یا دیگران باشد، و هم‌چنین از انجام هر کاری که شارع مقدس وجود آن را در خارج منع فرموده، جلوگیری کنند، و مخصوصاً در آموزش و پرورش آنها نظارت کامل داشته باشند، که زیر نظر معلمان صالح و متعهد باشد، و آنها را به کودکستان، دبستان و دبیرستان هایی که از هر جهت مورد اعتماد باشند، بفرستند، و حتی حسن انتخاب نام برای فرزندان خود را رعایت نمایند، و مراقبت کنند که با بی توجهی و سهل انگاری در تربیت اولاد، گناه فساد عقیده اولاد، بلکه اولاد اولاد خود را تا روز قیامت به گردن نگیرند.
- [آیت الله جوادی آملی] .در چند صورت , اگر خریدار یا فروشنده بفهمند کالا یا عوض عیب دارد , نمی توانند معامله را به هم بزنند , هرچند حق دریافت نسبت تفاوت قیمت سالم و معیب را از پولی که داده شد یا باید داده میشد دارند. یکم: پس از معامله تغییری در مال ایجاد کند که در عرف گفته شود این مال دگرگون شد، مانند بریدن پارچه جهت دوختن لباس؛ دوم : پس از تحویلگرفتن، عیبِ دیگر پیدا کند؛ سوم : کسی که مال معیو ب به دست او رسید, فقط حقّ به هم زدن معامله را ساقط کرده باشد . البته اگر حیوانی معیوب بود و بعد از تحویل خریدار در ظرف سه روز بدون تفریط مشتری , عیب دیگری پیدا کرد , می توان معامله را از جهت خیار حیوان به هم زد ; نیز اگر خریدار تا مدتی حق به هم زدن داد و ستد را داشته باشد و در آن مدت , مال عیب دیگری پیدا کند , مشتری می تواند معامله را به هم بزند , هرچند مال را تحویل گرفته باشد.
- [آیت الله سیستانی] زنی که در حیض عادت عددیه دارد ، اگر بعد از زائیدن تا یک ماه یا بیشتر از یک ماه پی در پی خون ببیند ، به اندازه روزهای عادت او نفاس است ، و خونی که بعد از نفاس تا ده روز می بیند اگر چه عادت و قتیه هم داشته باشد و خون در روزهای عادت ماهانهاش باشد ، استحاضه است ، مثلاً زنی که عادت حیض او از بیستم هر ماه تا بیست و هفتم آن ماه است اگر روز دهم ماه زائید و تا یک ماه یا بیشتر پی در پی خون دید ، تا روز هفدهم نفاس و از روز هفدهم تا ده روز حتّی خونی که در روزهای عادت خود که از بیستم تا بیست و هفتم است می بیند ، استحاضه می باشد ، و بعد از گذشتن ده روز اگر عادت وقتیه داشته باشد و خونی را که می بیند در روزهای عادتش نباشد باید منتظر روزهای عادتش شود هر چند که انتظارش یک ماه یا بیشتر طول بکشد ، هر چند که خون در این مدت دارای نشانههای حیض باشد . و اگر صاحب عادت وقتیّه نباشد باید حیض خود را چنانچه ممکن است با نشانههای آن تعیین کند روش آن در مسأله (479) گذشت و اگر ممکن نیست مثل اینکه همه خونی را که ده روز بعد از نفاس می بیند یکسان باشد و یک ماه یا چند ماه به همین صفت ادامه پیدا کند ، باید در هر ماه حیض بعضی از خویشان خود را برای خویش حیض قرار دهد ، به تفصیلی که در مسأله (479) گذشت . و اگر ممکن نیست عددی را که مناسب با خود می داند اختیار نماید ، و توضیح آن در مسأله (481) گذشت .